Ο Πάμπλο Αγουέρο γεννήθηκε κάτω από τη σκιά του Ακονκάγουα, του ψηλότερου βουνού της Αργεντινής. Στην ίδια περιοχή γράφτηκε και το κεφάλαιο της ιστορίας που αφηγείται στο «Saint-Exupéry», μια σχετικά άγνωστη σελίδα της ζωής του Αντουάν ντε Σεντ - Εξιπερί, πολύ πριν γίνει ο συγγραφέας του «Μικρου Πρίγκιπα».
Βρισκόμαστε στο 1930. Ο Αντουάν ντε Σεντ - Εξιπερί εργάζεται ως πιλότος στην ταχυδρομική υπηρεσία της Αργεντινής. Οταν μαθαίνει πως ο ο συνεργάτης και φίλος του, Ανρί Γκιγιομέ έχει εξαφανιστεί στις Ανδεις θα ξεκινήσει ένα ταξίδι για να τον αναζητήσει, σε μια ταινία που μιλάει για μια δυνατή φιλία πέρα και πάνω από το ανθρώπινο μέτρο.
Το Flix συνάντησε τον Πάμπλο Αγουέρο και μίλησε μαζί του για πτήσεις που σου αλλάζουν τη ζωή.
Αυτή είναι η ιστορία που έφτιαξε τον Αντουάν ντε Σεντ- Εξιπερί που γνωρίζουμε όλοι. Η αναζήτηση του φίλου του, Ανρί Γκιγιομέ που χάθηκε στην Κορντιλέρα, υπήρξε καθοριστική για τον πιλότο που αργότερα θα έδινε τη ζωή του εναντίον του φασισμού. Οι άνθρωποι που συνάντησε και οι ανακαλύψεις που έκανε στην Αργεντινή ενέπνευσαν τον ποιητή, ο οποίος δέκα χρόνια μετά έγραψε ένα από τα πιο οικουμενικά παραμύθια που γράφτηκαν ποτέ.
Μεγάλωσα και ίσως κατάφερα να επιβιώσω εξαιτίας του "Μικρού Πρίγκιπα". Στα πέντε μου χρόνια ζούσα σε συνθήκες απόλυτης φτώχειας. Και βίας. Δεν είχαμε σινεμά ή τηλεόραση. Ο «Μικρός Πρίγκιπας» ήταν η ιστορία μου. Το καταφύγιό μου. Χρειάζεσαι πάντα τη φαντασία σου αν πρόκειται να επιβιώσεις. Και τη δύναμη της θέλησης.
Ο Σεντ Εξιπερί ήταν από την μία πλευρά ένα αιώνιο παιδί. Και από την άλλη, ένας άνθρωπος με σιδερένια θέληση. Ονειρευόταν συνεχώς πράγματα, αλλά ταυτόχρονα ήταν ένας άνθρωπος που με πειθαρχία ήθελε να αλλάξει τα πράγματα που πίστευε ότι πρέπει να αλλάξουν,
Ανακάλυψα πολλά αρχεία. Ο "Μικρός Πρίγκιπας" βασίστηκε σε δύο κορίτσια. Και αυτό είναι μια ιστορία που κανείς δεν γνωρίζει. Και είχε προτείνει στον Ζαν Ρενουάρ να κάνει ταινία την ιστορία τους. Κανείς δεν μπορούσε να υποπτευθεί πως ο "Μικρός Πρίγκιπας" ήταν δύο κορίτσια.
Εγινα σκηνοθέτης γιατί αυτό που θέλω είναι να αφηγούμαι ιστορίες. Και ήδη έχω κάνει έξι εφτά ταινίες. Και όλες έχουν το ίδιο θέμα: πώς μπορείς να αλλάξει την πραγματικότητα με τη χρήση της φαντασίας.
Δεν θέλω να είμαι ρεαλιστής. Αν ήμουν ρεαλιστής, είναι πιθανό πως δεν θα είχα επιβιώσει όταν ήμουν παιδί και δεν θα είχα γίνει ποτέ σκηνοθέτης. Το σινεμά είναι για μένα κάτι το τεχνητό. Από το να μιμούμαι την πραγματικότητα, προτιμώ να δημιουργώ ένα σύμπαν ειλικρινές αλλά ποιητικό.
Η μόνη αυθεντικότητα της ταινίας είναι η Παταγονία. Ηταν μια πρόκληση να γυρίζεις σε θερμοκρασίες -20 ή -40 βαθμών Κελσίου. Τα drone έπεφταν επειδή πάγωναν οι μπαταρίες και τα σάντουιτς που είχαμε για να φάμε γίνονταν μέσα σε δευτερόλεπτα πάγος. Γυρίσαμε την ταινία με ένα μικρό συνεργείο, φυσικά με όλες τις απαραίτητες δικλείδες ασφαλείας. Το τοπίο σε εκείνα τα μέρη έχει κάτι το σεληνιακό. Και δεν χρειάστηκε φυσικά να πειράξουμε τίποτα. Αυτή η αυθεντικότητα ήταν ζητούμενο για να νιώσουμε την ιστορία των δύο φίλων που ρίσκαραν τη ζωή τους για ένα μεγαλύτερο σκοπό.
Αυτό που μας μαθαίνει αυτή η συγκεκριμένη ιστορία είναι πώς τίποτα δεν είναι απίθανο. Πως όλα μπορούμε να τα πετύχουμε αν η φαντασία μας είναι ελεύθερη και μπορεί να μας ταξιδέψει μέχρι εκεί που δεν θα φανταζόμασταν ποτέ. Αυτός είναι ίσως και ο τρόπος για να αντιμετωπίσουμε τη σημερινή σκληρή πραγματικότητα γύρω μας.»
O Λουί Γκαρέλ ήταν για μένα ο Αντουάν Σεντ Εξιπερί. Δεν έχει να κάνει με την μίμηση ή την πιστότητα των χαρακτηριστικών. Είναι η αίσθηση που κάνει κάποιον ιδανικό να ενσαρκώσει έναν αληθινό ήρωα. Ο Λουί Γκαρέλ ενσαρκώνει όλο το κομμάτι του ονείρου και της περιπέτειας που ήταν εγγενές στον Σεντ Εξιπερί.
Μάθαμε τον Αντουάν ντε Σεντ-Εξιπερί μέσα από τις ηχογραφήσεις του. Εγραφε σε βινύλιο καθημερινά, με τη μορφή ενός ημερολογίου. Αυτό μας έδωσε και την ατμόσφαιρα και το πνεύμα της εποχής. Καταλάβαμε πως ήταν ένας άνθρωπος εύθυμος, μελαγχολικός, συχνά υπερβολικός, λίγο τρελός και πολύ συχνά αστείος. Σαν να ισορροπούσε διαρκώς ανάμεσα στη σοβαρότητα και την ελαφρότητα.
Αυτό που μας μαθαίνει αυτή η συγκεκριμένη ιστορία είναι πώς τίποτα δεν είναι απίθανο. Πως όλα μπορούμε να τα πετύχουμε αν η φαντασία μας είναι ελεύθερη και μπορεί να μας ταξιδέψει μέχρι εκεί που δεν θα φανταζόμασταν ποτέ. Αυτός είναι ίσως και ο τρόπος για να αντιμετωπίσουμε τη σημερινή σκληρή πραγματικότητα γύρω μας.