«The Fabelmans» του Στίβεν Σπίλμπεργκ
Νιου Τζέρσει, 1952. Μία παγωμένη νύχτα, ο Μπερτ και η Μίτζι Φέιμπελμαν πηγαίνουν το μικρό γιο τους, Σάμι, να δει την πρώτη του ταινία, στο σινεμά της γειτονιάς. Κουρνιασμένος στην ασφάλεια της αγκαλιάς του μπαμπά και της μαμάς, ο Σάμι μαγεύεται, τρομάζει και συγκλονίζεται με το «The Greatest Show on Earth» του Σέσιλ Μπι ΝτεΜίλ. «Οι ταινίες είναι όνειρα που κανείς ποτέ δεν ξεχνάει,» θα του πει η ευαίσθητη, τρυφερή μαμά του. Και κάπως έτσι ο Σάμι ερωτεύεται το σινεμά.
Αυτά τα «όνειρα» είναι που θα τον βοηθήσουν να ξεχάσει τους εφιάλτες της αληθινής ζωής, να κάνει φίλους, να ερωτευτεί, να παρηγορηθεί, να ιαθεί, να συγκλονιστεί, να σχεδιάσει το μέλλον του. Οσο η οικογένειά του συντίθεται και διαλύεται, ο Σάμι θα βρει σ' αυτά, τα 24 καρέ το δευτερόλεπτο, όλες τις απαντήσεις που χρειάζεται. Κι έτσι, αυτοβιογραφικά, πολύ απλά αλλά τόσο πολυδιάστατα, ο Στίβεν Σπίλμπεργκ γίνεται παραμυθάς του εαυτού του και τιμά τη μητέρα του, αλλά κι αυτή την τέχνη που στα χρόνια μας αναζητά και πάλι την ταυτότητά της.
Η ψηφοφορία των αναγνωστών: Εσύ ψήφισες για την καλύτερη ταινία του 2022;
Power Points
Η βαθιά γνώση και ευαισθησία της ταινίας, που αποβάλλει οτιδήποτε διδακτικό. Η ερμηνεία της Μισέλ Γουίλιαμς που, ως Μίτζι, σαρώνει την οθόνη και συντρίβεται αλλεπάλληλα, διεκδικώντας την πέμπτη οσκαρική υποψηφιότητά της, γιατί όχι και το βραβείο. Το μικρό βίντεο πριν τους τίτλους της αρχής, όπου ο Στίβεν Σπίλμπεργκ, ακούραστος υπερασπιστής τής σκοτεινής αίθουσας, μάς μιλά κοιτώντας μας κατάματα και μας ευχαριστεί που μαζευτήκαμε, όλοι μαζί, για να δούμε την ταινία του στη μεγάλη οθόνη. Το γεγονός ότι, στην Ελλάδα, οι «Fabelmans» παίχτηκαν σε μισοάδεια σινεμά, μάς έκανε ν' αναρωτηθούμε γιατί οι καρδιές μας είναι γεμάτες, αλλά... οι αίθουσες είναι άδειες.
Θα μείνει κλασικό
Γιατί κέρδισε το τέλειο timing, μια απολύτως mainstream, προσιτή, αλλά αριστοτεχνική και πνευματική ταινία που αναπροσδιορίζει τη σχέση μας με τον κινηματογράφο.
H σκηνή που δε θα ξεχάσουμε
Ποτέ. Ο Στίβεν Σπίλμπεργκ αναθέτει στον Ντέιβιντ Λιντς να ενσαρκώσει τον Τζον Φορντ. Διαβάστε περισσότερα γι' αυτή τη σκηνή εδώ και παρακάτω δείτε την, μαζί και μ' ένα απόσπασμα από τη συνέντευξη που... προσπαθεί να πάρει ο Πίτερ Μπογκντάνοβιτς από τον πραγματικό Τζον Φορντ, θα γελάσετε με την καρδιά σας.
Γράψαμε στο Flix
«Φέιμπελμαν, η ζωή δεν είναι ταινία,» ξεστομίζει ένας συμμαθητής του στον 18χρονο Σάμι. Κι εκείνος χαμογελά, γιατί κάτι ξέρει καλύτερα. Μπορεί να δει 60 χρόνια στο μέλλον, όπου θα κάνει αυτό ακριβώς: τη ζωή του Αρνολντ, της Λία και του Στίβι Σπίλμπεργκ, ταινία. Μία ταινία αγάπης για όσους κι όσα τον έπλασαν. Και, φυσικά, ένα παθιασμένο ερωτικό γράμμα στο ίδιο το σινεμά. Που ευτυχώς του έσωσε τη ζωή. Κι εκείνος με τη σειρά του έσωσε τις δικές μας. Διαβάστε εδώ ολόκληρη την κριτική του Flix.
Και κάτι ακόμη
Λες και η σινεφιλία και η αυτοαναφορικότητα της ταινίας δεν ήταν αρκετές, ένα βράδυ, στο DGA Theatre στη Νέα Υόρκη, ο Μάρτιν Σκορσέζε κι ο Στίβεν Σπίλμπεργκ κάθισαν μαζί στη σκηνή και κουβέντιασαν για τους «Fabelmans» και για το σινεμά, πριν αρχίσει η ταινία. Δείτε τους παρακάτω.
