H ταινία
Η Ευδοκία έχει μόλις παντρευτεί και ονειρεύεται να ξεκινήσει την νέα της ζωή, δίπλα στον άντρα της και στο παιδί που έχει στην κοιλιά της. Ο Λεωνίδας ναυτικός, λίγο μετά τον γάμο τους, φεύγει για ταξίδι. Οι υποσχέσεις και τα όνειρα, αρχίζουν να απομακρύνονται, όσο ο καιρός περνάει. Ευδοκία ετών 68. Σαράντα χρόνια μετά, στην επέτειο του γάμου της, δίνει ραντεβού με το παρελθόν της, μέσα από γράμματα και φωτογραφίες. Η σύγκρουση με τα νιάτα της, θα βρει την γαλήνη, στην υπόσχεση της για παντοτινή αγάπη.
Ο σκηνοθέτης
Ο Νίκος Μανδαράκας γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στην Καππαριά της Ανδρου. Σπούδασε και εργάστηκε αρχικά σαν ηλεκτρονικός αλλά από νωρίς τον κέρδισε η φωτογραφία και το βίντεο. Τελείωσε την σχολή Film Studies του New York College και έκανε Bachelor of Arts στο πανεπιστήμιο του Greenwich. Το «Για Πάντα» είναι η πρώτη του ταινία μικρού μήκους, η οποία έγινε στα πλαίσια των σπουδών του και αποτέλεσε την πτυχιακή του εργασία. Τον γοητεύει η διεύθυνση φωτογραφίας και οι ανθρώπινες ιστορίες.
(σχέδιο: Νικολέττα Χουχούλη)
Σκηνοθετικό Σημείωμα
Η ανάμνηση και η προσμονή, υπήρξαν τα κυρίαρχα στοιχεία στις οικογένειες των ναυτικών, για να αντλήσουν την δύναμη από αυτά και να αντέξουν στον χρόνο. Η ταινία «Για Πάντα» αναφέρεται σε αυτές τις οικογένειες, σε μια εποχή όπου η τεχνολογία δεν είχε εισβάλει στη ζωή τους και η ανάγκη για επικοινωνία ήταν πολύτιμη. Εστιάζει στην αλληλογραφία μεταξύ του ναυτικού και της γυναίκας του, εκπροσωπώντας μεγάλο μέρος ανθρώπινων καταστάσεων που πέρασαν στην ιστορία, αλλά υπάρχουν ακόμη ζωντανές στη μνήμη πολλών. Είναι βασισμένη σε πραγματικές ιστορίες που ξεδιπλώνονται κινηματογραφικά σε παρελθόν και παρόν και δραματικά αποκαλύπτουν τις κρυφές αξίες που αντανακλούσε σχεδόν σε κάθε ναυτικό σπιτικό. Η ηρωίδα μας χείρα σήμερα, στην τρίτη ηλικία κάνει τον απολογισμό και την αυτοκριτική της ζωής της, ταξιδεύοντας πίσω στον χρόνο μέσα από γράμματα και φωτογραφίες, καλά κρυμμένα σε εκείνους τους φακέλους, που ακόμη έχουν το άρωμα του αγαπημένου της συζύγου.
7 ερωτήσεις για το «Για Πάντα»
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα;
Ηταν η ανάγκη μου να μιλήσω για την αγάπη, μέσα από τις αξίες της εποχής, όπου η ενδυματολογική και σκηνογραφική αποτύπωση σε συνδυασμό με την επιλογή των χώρων, των αντικειμένων όπως γράμματα και φωτογραφίες, την σύνθεση των κάδρων σε κάθε σκηνή που επιμελώς και λεπτομερώς είχα εργαστεί προετοιμάζοντας την ταινία και φτιάχνοντας το storyboard, αλλά και με την γραφή πρωτότυπης μουσικής θα προκαλέσουν στον θεατή συναισθήματα, ανάλογα εκείνων που ζούσαν οι άνθρωποι την δεκαετία του 1970 στην οποία ταξιδεύει η ταινία μου.
Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία;
Είμαι γιος ναυτικής οικογένειας της Ανδρου, έτσι η κεντρική ιδέα που βασίστηκα για να γράψω το σενάριο μου, ήταν η αλληλογραφία του ναυτικού. Ως παιδί είχα πάντα την απορία τι μπορεί να έκρυβαν εκείνες οι γραμμές από το γράμμα του πατέρα, που η μάνα μου απέφευγε να τις διαβάσει μπροστά μου και που κρυφοκοιτάζοντας την κάποιες φορές όταν ήταν μόνη, την έβλεπα να κλαίει βουβά. Θέλησα να είμαι πιο αντικειμενικός ως προς την ιστορία μου και έτσι από πολύ νωρίς, ξεκίνησα μια εντατική έρευνα σε οικογένειες ναυτικών, σε πρωτότυπη αλληλογραφία, σε αφηγήσεις, συνεντεύξεις, μαρτυρίες και αρχειακό υλικό. Η ταινία προέκυψε από την ανάγκη να παραδώσω την πτυχιακή μου εργασία στο πανεπιστήμιο του Greenwich. Έτσι ξεκίνησαν όλα.
Πώς θα περιγράφατε την ταινία σας σ' έναν υποψήφιο θεατή;
Θα έλεγα ότι η ταινία μου πραγματεύεται την αληθινή αγάπη που αντέχει στον χρόνο και συνεχίζει πέρα από αυτόν… για πάντα
Τι θα θέλατε να σας ρωτήσει ή να συζητήσετε με κάποιον αφού τη δει;
Κυρίως θα είχα την αγωνία να ακούσω τι ήταν αυτό που μετέφερε η ταινία μου στον θεατή και να συζητήσω μαζί του τους λόγους που την έκανα και για την ζωή των ανθρώπων της εποχής εκείνης του '70 όπου η επικοινωνία ήταν δύσκολη και λιγότερο επίκαιρη και που η κοινωνία μας σήμερα αγνοεί.
Πως είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα;
Είναι αλήθεια πως η πρώτη μου ταινία, ήταν ένα μεγάλο σχολείο για εμένα και το ίδιο υποθέτω για όλους τους πρωτάρηδες δημιουργούς. Η βασικότερη ανάγκη για να κάνεις σινεμά σήμερα έτσι όπως το έζησα εγώ, πέρα από καλλιτεχνική ανησυχία είναι η οικονομική στήριξη στην παραγωγή της ταινίας, κάτι που με δυσκόλεψε εξαιρετικά και πιστεύω μου στέρησε την δυνατότητα να παρακάμψω δυσκολίες. Σε κάθε περίπτωση όμως η ανταπόκριση των ανθρώπων γύρω μου που με πίστεψαν, των συνεργατών μου αλλά και των χορηγών / υποστηριχτών της ταινίας, ήταν εντυπωσιακή, ενθαρρυντική και ουσιαστική για την πραγματοποίηση της και τους ευχαριστώ πολύ.
Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;
Η έμπνευση και η επιθυμία για να αναπτύξεις μια ιδέα να την κάνεις σενάριο και μετά ταινία, αμέσως θέτει όρια τα οποία θα πρέπει να φτάσεις και πολλές φορές να ξεπεράσεις, για να μπορέσεις να κτυπήσεις την κλακέτα. Τα διδάγματα είναι πολλά, όπως και οι εκατοντάδες αναμνήσεις. Δεν θα ξεχάσω ποτέ την ομορφιά της προετοιμασίας, της οργάνωσης και των εικόνων που έκαναν παρέλαση στην οθόνη του μυαλού μου. Την μουσική του Brian Crain που άκουγα διαρκώς και με βοήθησε να γράψω το σενάριο, να κάνω το ρεπεράζ, το ντεκουπάζ, να σκηνοθετήσω και να έχω ξεκάθαρο το mise en scène για τα πλάνα που θα κινηματογραφούσα αργότερα. Έτσι μπόρεσα να έχω σαφείς οδηγίες για τον επαγγελματία διευθυντή φωτογραφίας Πάνο Γκόλφη που του εμπιστεύθηκα την ταινία μου και που φώτισε με μεράκι και επαγγελματισμό. Κάθε βήμα που κάνουμε στην ζωή, μας διδάσκει και ειδικά από τα λάθη μας μαθαίνουμε. Πιστεύω πως αυτό είναι που θα μου μείνει και εμένα ως μάθημα. Να κοιτάζω πίσω στα λάθη που έκανα και να τα εκμεταλλευτώ θετικά ως προς το μέλλον.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο;
Το Φεστιβάλ Δράμας είναι ένα σημείο αναφοράς για τον ελληνικό κινηματογράφο και κυρίως για νέους δημιουργούς που κάνουν το πρώτο βήμα τους με την δυνατότητα να γίνουν οι ταινίες τους γνωστές και εκτός συνόρων, αν και πιστεύω ότι αυτή η προσπάθεια θα έπρεπε να ενισχυθεί.
info
Σενάριο-Σκηνοθεσία: Νίκος Μανδαράκας Δ.Φωτογραφίας: Πάνος Γκόλφης Μοντάζ: Χρήστος Βατάκης Hχος: Κούλα Μουλίνου Σχεδιασμός, Μίξη ήχου: Σπύρος Αραβοσιτάς Μουσική: Γιάννης Τριτσαρώλης Σκηνογραφία: Alma Zekollari Ibi Ενδυματολογία: Τζίνα Αμπελα Μακιγιάζ - Μαλλιά: Γιώτα Παπαγεωργίου Διεύθυνση Παραγωγής: Δημήτρης Κουλέτσης Πρωταγωνιστούν: Χρύσα Παπαϊωάννου, Αντιγόνη Κουλουκάκου, Λεωνίδας Κακούρης, Αγγελική Στρατή, guest ο μικρός Σταύρος Παντερλής
Δείτε το τρέιλερ του «Για Πάντα»:
