Η ταινία
Η επιβίωση, ρήξη και συμβίωση πάνε μαζί. Κι όλα συνοδεύονται από εκρήξεις χαράς και πόνου, αποτελέσματα μιας εσωτερικής ανάγκης του ανθρώπου να βρίσκει και να μεγαλοποιεί διαφορές εκεί που οι ομοιότητες είναι εμφανώς μεγαλύτερες.
Ο σκηνοθέτης
Ο Γιάννης Ζιόγκας έχει σπουδάσει σκηνογραφία και σκηνοθεσία και έχει μακροχρόνια καριέρα στον κινηματογράφο, τηλεόραση, θέατρο και διαφήμιση. Ειδικεύεται στο animation και συγκεκριμένα στο stop motion animation με πλαστελίνη και puppets. Οι ταινίες του έχουν προβληθεί και βραβευτεί στα διεθνή φεστιβάλ του Annecy, Giffoni, Χιροσίμας, Νέας Υόρκης, Πράγας, Κίνας, Δράμας κτλ. Η «Εθνοφοβία» είναι η 13η μικρού μήκους animation ταινία του.
5 ερωτήσεις για το «Εthnophobia»
Γιατί κάνατε αυτήν την ταινία τώρα; Τι ήταν αυτό που σας έκανε να θελήσετε να αφηγηθείτε αυτήν την ιστορία;
Η ιδέα γι αυτή την ιστορία δεν είναι πρόσφατη. Το σενάριο που μου πρότεινε ο σεναριογράφος μου, ο Πέτρος ο Κοσκινάς, είχε γραφτεί το 2010 και μπήκε στα καλύτερα οκτώ σενάρια του μικροφίλμ 2011 της ΕΡΤ. Η αλήθεια είναι ότι βγαίνει στον αέρα την κατάλληλη στιγμή, τώρα που οι πόλεμοι, οι αποκλεισμοί , η προσφυγιά και η βαρβαρότητα έχουν γίνει καθημερινό θέμα. Το θέμα, βέβαια, του ρατσισμού, του φόβου, της διαφορετικότητας της συμβίωσης με το διπλανό είναι κάτι που μας απασχολούσε από χρόνια. Η επιπλέον δυσκολία στην υλοποίηση είναι να προσπαθήσεις να περάσεις αυτό το θέμα μέσα από την τεχνική της πλαστελίνης Claymation, μιας τεχνικής που το μεγαλύτερο μέρος του κοινού την έχει συνδέσει με άλλα θέματα, πολύ ελαφρύτερα.
Πώς θα περιγράφατε την ταινία σας σ' έναν υποψήφιο θεατή;
Είναι μια ταινία που αναφέρεται στις σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, μια ταινία που μιλάει για τον αγώνα επιβίωσης, τη ρήξη και τη συμβίωση μεταξύ τους, μια ταινία που μιλάει για τη χαρά για τον πόνο και κυρίως τη διαφορετικότητα εκεί όπου οι ομοιότητες θα έπρεπε να είναι πιο σημαντικές από τις διαφορές. Είναι μια ταινία που εξηγεί το φαινόμενο του αποκλεισμού και της ξενοφοβίας με τον πιο απλό τρόπο. Είναι μια ταινία που σου δίνει τη δυνατότητα να ρίξεις μια ματιά στα μαύρα βάθη της ψυχής.
Τι θα θέλατε να σας ρωτήσει ή να συζητήσετε με κάποιον αφού τη δει;
Τις ταινίες τις κάνουμε πρώτα για μας που θυσιάζουμε τα πάντα για να τις παρουσιάσουμε στο κοινό. Μετά, εμείς, οι άνθρωποι του κινηματογράφου, είμαστε σαν στρατηγοί με σορτσάκι στην παραλία. Αφού η ταινία φύγει από τα χέρια μας παίρνει τη δική της ζωή. Οσο για αυτόν που θα τη δει, είναι σίγουρο ότι θα τη δει μέσα από τα δικά του βιώματα. Ας τη δει, λοιπόν, κι έπειτα ας συζητάμε με τις ώρες...
Πώς είναι να κάνεις σινεμά (στην Ελλάδα) σήμερα; Τι σας δίδαξε ή τι κρατάτε από την εμπειρία;
Το να κάνεις σήμερα στην Ελλάδα σινεμά και ειδικότερα 17 λεπτά stop-motion πλαστελίνη είναι απλά τρελοκομείο, γι αυτό και δεν υπάρχουν πολλοί τρελοί για να το κάνουν. Η αγάπη όμως γι αυτή την τέχνη και ιδιαίτερα γι αυτή την τεχνική με κάνει και αναπνέω τα τελευταία 33 χρόνια. Και βέβαια δεν πρόκειται να το βάλω κάτω. Οσο πιο δύσκολη η περίοδος, τόσο πιο απαραίτητη η τέχνη.
Τι σημαίνει το Φεστιβάλ Δράμας για σας, αλλά και για το σημερινό ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο;
Το φεστιβάλ Δράμας είναι θεσμός στο χώρο του. Η μοναδικότητά του στην Ελλάδα, στα Βαλκάνια και στην Ευρώπη δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Είναι ένας χώρος σινεφίλ συναντήσεων και γνωριμιών, άψογα οργανωμένος. Ελληνες και ξένοι, άνθρωποι του κινηματογράφου, αισθάνονται στο σπίτι τους από την πρώτη μέχρι την τελευταία στιγμή της διαμονής τους στη Δράμα. Οι ανταλλαγές εμπειριών, τα workshops και τα αφιερώματα είναι ιδιαίτερα προσεκτικά επιλεγμένα, γεγονός που κατατάσσει το φεστιβάλ Δράμας ανάμεσα στα πλέον αξιόλογα της Ευρώπης. Χαίρομαι που θα είμαι και πάλι ένας από τους τυχερούς που θα βρίσκεται μαζί σας.
Δείτε εδώ την προηγούμενη ταινία του Γιάννη Ζιόγκα «Το Νόημα της Ζωής» («The Meaning of Life»)
THE MEANING OF LIFE from Irida Zhonga on Vimeo.
