Η τελευταία ταινία της Aardman φτιαγμένη με το σήμα κατατεθέν της - τις πλαστελίνες - χρονολογείται από το 2005. Τότε ο Νικ Παρκ, το ένα τρίτο της εταιρείας μαζί με τον Πίτερ Λορντ και τον Ντέιβιντ Σπρόξτον, είχε ζωντανέψει για τις ανάγκες μιας ταινίας μεγάλου μήκους τους δύο πιο διάσημους ήρωες του βρετανικού animation, τον Γουάλας και τον Γκρόμιτ, οι οποίοι προηγουμένως είχαν διαπρέψει στις τηλεοπτικές τους περιπέτειες αλλά και σε μικρού μήκους ταινίες που χάρισαν στην εταιρεία και το πρώτο της Οσκαρ για το «Creatures Comfort» του 1989.
Το «O Γουάλας και Γκρόμιτ στον Τεράστιο Λαχανόκηπο» του 2005 μπορεί να μην ξεπέρασε σε εισπράξεις το «Chicken Run» του 2000, αλλά κατάφερε να κερδίσει το Οσκαρ Καλύτερης Ταινίας Κινουμένων Σχεδίων και να εκτινάξει την Aardman στα ύψη του σύγχρονου animation, τοποθετώντας την ως κύριο αντίπαλο στην αυτοκρατορία της Pixar και της Dreamworks.
Από τότε και μέχρι σήμερα, που ο Πίτερ Λορντ μπορεί με υπερηφάνια να παρουσιάσει τους «Πειρατές», την πρώτη ταινία που σκηνοθετεί μετά το «Chicken Run» του 2000, η Aardman δεν έδειξε να βιάζεται. Εισχώρησε με αξιώσεις στο χώρο του computer animation με τα «Flushed Away» και «Arthur Christmas», αλλά δεν εγκατέλειψε ποτέ τις πλαστελίνες. Αυτές με τις οποίες ο Λορντ θυμάται να παίζει όταν ήταν μικρός, φτιάχνοντας τους πρώτους τους ήρωες και αυτές που έκαναν την Aardman να διαφέρει από οποιοδήποτε άλλο στούντιο animation στον κόσμο.
Οι αριθμοί είναι αποστομωτικοί. Για να ολοκληρωθούν οι «Πειρατές», χρειάστηκαν πέντε ολόκληρα χρόνια δουλειάς και 525 άνθρωποι, ανάμεσα στους οποίους και 33 animators. Ο Πίτερ Λορντ όμως, εκτός από ταλέντο διαθέτει και υπομονή: «Η αλήθεια είναι πως τα πέντε χρόνια είναι ένας στάνταρ χρόνος στο animation. To "Chicken Run" χρειάστηκε τόσο, το "Οι Γουάλας και Γκρόμιτ στον Τεράστιο Λαχανόκηπο" χρειάστηκε τόσο. Τόσο χρειάζεται και μια ταινία της Dreamworks ή της Pixar. Εμείς οι animators είμαστε μια ειδική κάστα. Δεν νοιαζόμαστε για το χρόνο. Τα πρώτα δύο χρόνια είναι πάντοτε πιο ομαλά, γιατί τότε ολοκληρώνεται το σενάριο, τα πρώτα σχέδια... Ξεκινάμε με μια ομάδα δύο ανθρώπων και ξαφνικά γινόμαστε 25. Στο γύρισμα γίνεται ένας τέτοιος πανικός που πια δεν θυμάσαι καθόλου τα χρόνια που έχεις περάσει σχεδιάζοντας την ταινία. Η αλήθεια είναι πως η ψηφιακή τεχνολογία έχει διευκολύνει κατά πολύ τη διαδικασία του γυρίσματος. Παλιότερα συνηθίζαμε να αποφεύγουμε τις σκηνές πλήθους, γιατί στο παραδοσιακό stop-motion animation αυτό σημαίνει πως πρέπει να φτιάξεις τον κάθε χαρακτήρα ξεχωριστά και στη συνέχεια να του δώσεις ζωή. Κάθε κούκλα κοστίζει παρά πολύ και δεν μπορείς να ξεπεράσεις έναν συγκεκριμένο αριθμό σε σχέση με το κόστος. Θυμάμαι πως στον "Τεράστιο Λαχανόκηπο" είχαμε μια σκηνή με 20 ανθρώπους - αυτό για μας είναι πλήθος! - και είχαμε δυσκολευτεί πολύ. Στους «Πειρατές» όλα έγιναν λίγο πιο εύκολα, αν και όχι λιγότερο χρονοβόρα.»
Οι «Πειρατές» ξεκίνησαν όταν ο Πίτερ Λορντ βρήκε σε ένα τραπέζι στα καθιερωμένα meetings της εταιρείας ένα από τα βιβλία του Γκίντεον Ντεφόε από τη σειρά του «Τhe Pirates!». Γοητευμένος από το χιούμορ και τη «βρετανικότητα» της ιστορίας, σκέφτηκε πως θα ήταν ιδανικό για να αποτελέσει την επόμενη μεγάλη ταινία της Aardman. Οι «Πειρατές» τελικά βασίστηκαν στα δύο πρώτα βιβλία της σειράς του Ντεφόε («The Pirates! in an Adventure with Scientists» του 2004 και «The Pirates! in an Adventure with Whaling» του 2005), σηματοδοντώντας έτσι και την πρώτη φορά που η Aardman βασίζει κάποια από τις ταινίες της σε λογοτεχνική πηγή.
«Ποτέ δεν ένιωσα ότι πρέπει να αναζητούμε υλικό σε κάποιο βιβλίο. Υπάρχουν βιβλία που λατρέυω αλλά που δεν ονειρεύομαι να τα δω να γίνονται ταινίες. Και μετά υπάρχουν όλα αυτά τα βιβλία που για να γίνουν ταινίες απαιτούν παρά πολύ κόπο. Τα αμερικάνικα στούντιο συνηθίζουν να το κάνουν αυτό. Το "Shrek" ήταν ένα βιβλίο τριάντα σελίδων και το "Cloudy With a Chance of Meatballs" ήταν στην πραγματικότητα ένα παραμύθι με λίγα λόγια και πολλές εικόνες. Το ίδιο και το "Λόραξ". Για να τα μεταφέρεις στο σινεμά πρέπει να τα "ξεχειλώσεις". Λέω βέβαια όλα αυτά, ενώ έκανα το ίδιο με τους "Πειρατές". Δεν ένιωθα ωστόσο κάποια υποχρέωση στους αναγνώστες τους επειδή δεν είναι ακριβώς αυτό που λέμε "κλασικά βιβλία". Ωστόσο, δεν μπορούσα να αντισταθώ. Οταν διάβασα την πρώτη περιπέτεια του Ντεφόε σκέφτηκα πως είναι ιδιοφυές. Είχα καιρό να διαβάσω κάτι που να με κάνει να γελάσω τόσο πολύ. Στην πραγματικότητα ήταν ο κόσμος του που ήθελα να μεταφέρω στο σινεμά, παρά την ιστορία την ίδια. Ηθελα να προσπαθήσω να συλλάβω την εξαιρετική αίσθηση του χιούμορ που έχει ο Ντεφόε.»
10 πράγματα που πρέπει να γνωρίζετε για τους «Πειρατές»
- Το πειρατικό καράβι του Πειρατή Καπετάνιου (βάρους 350 κιλών) είναι εξ ολοκλήρου χειροποίητο και αποτελείται από 44.569 κομμάτια.
- 340 κούκλες χρησιμοποιήθηκαν συνολικά στο γύρισμα.
- Περισσότερα από 6.818 στόματα κούκλας δημιουργήθηκαν για αυτήν την ταινία, εκ των οποίων τα 1,364 ανήκαν στον Καπετάνιο, μαζί με 257 διαφορετικά σχήματα στόματος που αποδίδουν την ομιλία και τις αντιδράσεις του.
- Η γενειάδα του Πειρατή Καπετάνιου που αποτελείται από 65 μπούκλες (!) χρειάστηκε ειδικό μηχανισμό animation.
- 140 ζευγάρια βλεφαρίδες χρησιμοποιήθηκαν για το πλήρωμα του Πειρατή Καπετάνιου.
- Στην πραγματικότητα, αντί πλαστελίνης, το στούντιο χρησιμοποίησε σιλικόνη και λάτεξ και φυσικά «λίγη πλαστελίνη, for old time's shake», όπως δηλώνει ο Πίτερ Λορντ.
- Η ταινία κυκλοφόρησε με διαφορετικό τίτλο σε Μ. Βρετανία («The Pirates! In an Adventure with Scientists») και Αμερική («The Pirates! Band of Misfits»), κυρίως γιατί το βιβλίο του Ντεφόε είναι άγνωστο στην άλλη πλευρά του Ατλαντικού.
- Στην αυθεντική αγγλική εκδοχή της ταινίας οι φωνές των ηρώων ανήκουν στους Χιου Γκραντ, Σάλμα Χάγιεκ, Τζέρεμι Πίβεν, Ιμέλντα Στόντον και Ντέιβιντ Τέναντ.
- Υπολογίζεται πως ο συνολικός προϋπολογισμός των «Πειρατών» έφτασε τα 60.000.000 δολάρια!
- Η Aardman δουλεύει ήδη σε ένα σίκουελ των «Πειρατών».
Οι «Πειρατές!» θα παίζονται στις ελληνικές αίθουσες - μόνο μεταγλωττισμένοι - από την Κυριακή του Πάσχα 15 Απριλίου
Tags: ΠΕΙΡΑΤΕΣ, AARDMAN, Πίτερ Λορντ
