H ιστορία ενός ηλικιωμένου ζευγαριού που επισκέπτεται τα παιδιά του στο Τόκιο για να βρεθεί αντιμέτωπο με την αδιαφορία τους.
Ενδεικτικό όχι μόνο του μινιμαλιστικού κινηματογραφικού στιλ του Οζου, αλλά και μιας ολόκληρης σχολής του ιαπωνικού σινεμά που απέδειξε πως η πραγματική κινηματογραφική μαγεία προκύπτει μόνο από τα «απαραίτητα», το «Tokyo Story» είναι όμως κάτι περισσότερο από μια κλασική ταινία.
Σπαρακτικό όσο το χάσμα ανάμεσα σε δύο γενιές που δεν μοιράζονται τίποτα κοινό εκτός από το αίμα που τις ενώνει, τρυφερό όσο το βλέμμα δύο ηλικιωμένων απέναντι στην σκληρότητα μιας ξένης προς αυτούς καθημερινότητας, ειλικρινές όσο ο τρόμος ενός κόσμου που αλλάζει διαρκώς ξεχνώντας στην ξέφρενη πορεία του το ανθρώπινο στοιχείο, το «Tokyo Story» θα είναι για πάντα μια υπενθύμιση για το πώς το σινεμά μπορεί να αποτυπώσει τα πιο ανείπωτα «γιατί» του ανθρώπινου είδους δίνοντας τελικά τις πιο γενναιόδωρες απαντήσεις.
