Μια εξαιρετική ιδέα, εκτελεσμένη με κέφι, το πρώτο μέρος του «Μπάτε Σκύλοι Αλέστε» ήταν η ευπρόσδεκτη κωμική πλευρά μιας «αόρατης» ζωής - αυτής των κατοικιδίων όταν λείπουν τα αφεντικά τους, με έξτρα μπόνους έναν σουρεαλισμό που αντιστάθμιζε την υπερβολική παιδικότητα και ελαφρότητα του όλου εγχειρήματος, μακριά φυσικά από τα όποια σκοτάδια της Pixar ή πιο ενήλικων κινούμενων οραμάτων.
Το δεύτερο μέρος έρχεται με τη φόρα μιας τεράστιας επιτυχίας (413 εκατομμύρια δολάρια παγκοσμίως) και με μια ομάδα «χαρακτήρων» που σε ένα όχι και τόσο απίθανο σύμπαν θα μπορούσαν να είχαν ο καθένας τους από μια ταινία/franchise με τις δικές του περιπέτειες.
Πάρτε για παράδειγμα τον (αναμφισβήτητο) πρωταγωνιστή Μαξ, το τζακ ράσελ τεριέ που όταν η ιδιοκτήτρια του παντρεύεται και γεννάει ένα αγοράκι ανακαλύπτει ότι φοβάται οτιδήποτε κινείται γύρω του, ή τον μαλλιαρό Δούκα που όταν θα συνοδεύσει την οικογένειά του στην εξοχή θα βρει τις «οσμές» που έψαχνε σε όλη του τη ζωή. Ή την Γκίζετ, την λευκή Πομεράνιαν που, όταν χάνει ένα παιχνίδι που της έχει εμπιστευθει ο Μαξ, θα υποδυθεί με τεράστια επιτυχία τη γάτα ή το κουνέλι με το όνομα Χιονόμπαλα που θα πρέπει για πρώτη φορά στη ζωή του να υποδυθεί στ’ αλήθεια τον σούπερ ήρωα που μιμείται καθημερινά.
Οι τρεις ιστορίες που απαρτίζουν το «Μπάτε Σκύλοι Αλέστε 2» είναι φτιαγμένες για να ικανοποιήσουν τα διαφορετικά target groups μιας (τελικά) παιδικής κωμωδίας που την πρώτη φορά τα έκανε καλύτερα και εδώ απλά επαναλαμβάνει (πάντα με κέφι) τη συνταγή που θα αρέσει σίγουρα στα παιδιά και θα κάνει και έναν ενήλικα να χαμογελάσει πονηρά.
Η ιστορία του Μαξ και του Δούκα στην εξοχή είναι φυσικά η κεντρική, με τη φιγούρα του τσοπανόσκυλου με το όνομα Κόκκορας να έρχεται ως ο σοφός γκουρού με την ιστορία που δεν θα μάθουμε ποτέ για να διδάξει τον Μαξ ότι ο μόνος τρόπος για να σταματήσεις να φοβάσαι είναι να πέσεις, να χτυπήσεις, να τρομάξεις, να ριψοκινδυνεύσεις. Μάθημα ζωής για όσους - σαν τον Μαξ - νιώθουν εχθρικά σε έναν κόσμο που κανονικά θα έπρεπε να τους προστατεύει.
Η ιστορία του Χιονόμπαλα που με τις μικροσκοπικές του υπερδυνάμεις θα βγει εκεί έξω για να σώσει έναν τίγρη από τα χέρια ενός δαμαστή τσίρκου είναι η περιπέτεια που - όχι τυχαία; - θυμίζει την αντίστοιχη μεγάλη περιπέτεια στο θεματικό πάρκο στο «Toy Story 4». Εκεί φτιαγμένη για να σημαδέψει για πάντα την έννοια των «ανεπιθύμητων παιχνιδιών», εδώ με πιο action πρόσημο τους μικρούς ήρωες που θα σταθούν ψηλά κόντρα στο κακό.
Αν για οποιονδήποτε λόγο, το «Μπάτε Σκύλοι Αλέστε 2» μείνει στην (κινηματογραφική) ιστορία, αυτό θα είναι μόνο για την ιστορία της Γκίτζετ. Την - κανείς δεν ξέρει από που προήλθε - σουρεαλιστική ιστορία της Γκίτζετ που πρέπει να μάθει να φέρεται ως γάτα προκειμένου να πάρει πίσω το παιχνίδι που της έχει εμπιστευτεί ο Μαξ. Σε μια και μόνο σκηνή - αυτή με την κόκκινη κουκίδα που κυνηγάνε όλες οι γάτες - το «Μπάτε Σκύλοι Αλέστε 2» δείχνει τα δόντια του και ενδεχομένως και την λιγότερο παιδική ταινία που θα μπορούσε να είναι.
[Η ταινία προβάλλεται μόνο μεταγλωττισμένη στα ελληνικά.]
