Το Εξωτικό Ξενοδοχείο Μάριγκολντ έχει πια γίνει το κανονικό σπίτι των Βρετανών επισκεπτών της πρώτης ταινίας - αλλά η Μίριελ κι ο Σόνι δεν αρκούνται στην επιτυχία τους, θέλουν ν' ανοίξουν και δεύτερο Μάριγκολντ για ν' αναπτύξουν την επιχείρηση. Καθώς ο Σόνι αγωνίζεται να μοιράσει το χρόνο του ανάμεσα στη δουλειά και τις προετοιμασίες του γάμου του, η άφιξη δυο νέων προσώπων στο Μάριγκολντ θ' αυξήσει την ερωτική αναστάτωση που ήδη έχει παρασύρει τους ενοίκους σ' ένα γαϊτανάκι ρομάντζων.
Το «Εξωτικό Ξενοδοχείο Μάριγκολντ» έκανε εμπορική επιτυχία ήδη πριν επικρατήσει η μόδα των ταινιών για την τρίτη ηλικία (ναι, υπάρχει), οπότε τι πιο φυσικό απ' το ο Τζον Μάντεν, ο σεναριογράφος Ολ Πάρκερ και το, ούτως ή άλλως υπέροχο, καστ, να θελήσουν να επαναλάβουν τη συνταγή. Αυτή τη φορά παιδεύουν λιγότερο την ιστορία, αυξάνουν το φολκλόρ στοιχείο κι αφήνουν τους ηθοποιούς να στολίζουν με φλέγμα και χιούμορ τις διασκεδαστικές ατάκες τους, χρησιμοποιώντας την υποτυπώδη πλοκή μόνο ως πρόσχημα.
Η προσθήκη του Ρίτσαρντ Γκιρ στην παρέα δίνει ευκαιρία για ένα ευπροσδεκτο φρεσκάρισμα, αλλά την παράσταση κλέβει και πάλι ο συνδυασμός Μάγκι Σμιθ και Τζούντι Ντεντς που αναδεικνύεται πέρα από τα μάλλον τετριμμένα όρια της ιστορίας. Το φιλμ είναι τόσο καλοπροαίρετο και χαριτωμένο όσο το πρώτο, χωρίς ίχνος προσπάθειας ν' ανέβει ένα σκαλοπάτι παραπάνω.