Η Μπιάνκα βρίσκεται στην τελευταία τάξη του Λυκείου: είναι άριστη μαθήτρια, κεφάτο κορίτσι αν και μάλλον ατιμέλητη, χαρούμενη που περνά τις μέρες της με τις κολλητές της, την Τζέσι και την Κέισι. Μέχρι που θ' ανακαλύψει ότι, στον αυστηρά δομημένο, χαρακτηρισμένο και πάνσκληρο κόσμο του σχολείου, εκείνη έχει τη θέση της «Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α.ς», είναι η Φίλη Λόγω Ογκου Μάζας Περιφέρειας & Ασχήμιας, η κοπέλα που τα αγόρια της τάξης προσεγγίζουν με ευκολία για ν' αποκτήσουν πρόσβαση στις πολύ πιο κούκλες φίλες της. Περνώντας το πρώτο της μεγάλο υπαρξιακό σοκ κι επιστρατεύοντας τη βοήθεια του ανόητου αλλά χρήσιμου παιδικού της φίλου Γουέσλι που έχει εξελιχθεί σε αθληταρά στο Λύκειο, η Μπιάνκα δρομολογεί την εκδίκησή της, μαθαίνοντας στην πορεία ότι σημασία έχει όχι τι πιστεύουν οι άλλοι για σένα, αλλά πώς βλέπεις εσύ τον εαυτό σου.
Το καλύτερο στοιχείο της ταινίας είναι... η ελληνική απόδοση του τίτλου της! Κατά τα άλλα, το φιλμ, βασισμένο στο young adult best seller της Κόντι Κέπλινγκερ, που το έγραψε όταν ήταν 17 κι είχε φρέσκια τη σχολική απόρριψη, ξεκινά με το πρόσχημα της χαριτωμένης εφηβικής κωμωδίας που διδάσκει την ανοχή και την αποδοχή της διαφορετικότητας, αλλά εξελίσσεται στην πιο τετριμμένη ρομαντική... φλόμπα! Το σενάριο ουσιαστικά σου λέει ότι αν βγάλεις τα τζιν και τ' άρβυλα και βάλεις ένα φουστανάκι, έστω και ψιλοπάνκ γιατί είσαι ατίθαση, τα πράγματα θα σου πάνε καλύτερα. Η ταινία περιλαμβάνει όλα τα κλισέ, από το χορευτικό make over στα δοκιμαστήρια του mall μέχρι την (έκπληκτη) διάχυση πληροφορίας από το online κουτσομπολιό.
Η πάντα γλυκούλα Μέι Γουίτμαν στις περισσότερες σκηνές της είναι υπερβολική, σαν κι η ίδια να μην πιστεύει την ηρωίδα που της έλαχε να παίξει, ο Κεν Τζέονγκ στο ρόλο του αγαπημένου της καθηγητή μοιάζει να έχει ακόμα «Hangover» κι η Αλισον Τζάνεϊ ως self help guru μαμά είναι απολαυστική επειδή είναι ούτως ή άλλως, χωρίς ιδιαίτερη βοήθεια από την ταινία. Μικρή έκπληξη αποτελεί ο Ρόμπι Αμελ που καταφέρνει να ντύσει τους σμιλεμμένους μύες του με ίχνη ευαισθησίας και χιούμορ. Η ταινία έχει γλυκύτατες προθέσεις αλλά καμιά πρωτοτυπία, μέχρι και την αλά Σπάρτακος σεκάνς «Εγώ Είμαι η Φ.Λ.Ο.Μ.Π.Α.» κι ενώ φλόμπα δεν είναι, ομοίως δεν είναι και η ωραία του πάρτι, ούτε κι η πιο fun.
