Ο διάσημος εξερευνητής Τζόναθαν Μάρτσαντ κι ο έφηβος hi-tech γιος του, ξεκινούν μια αποστολή στα βάθη του Κονγκό για να ανακαλύψουν το τοπικό τέρας του Λοχ Νες - ένα μυθικό πλάσμα που φημολογείται ότι κατάγεται από δεινοσαύρους της παλαιολιθικής εποχής. Το ελικόπτερό τους όμως συντρίβεται στην καρδιά της κονγκολέζικης ζούγκλας και τα ίχνη τους χάνονται. Οταν δύο ψαράδες ανακαλύπτουν ένα σακίδιο με 100 ώρες φιλμ, μαθαίνουμε κι εμείς από το ακατέργαστο οπτικό υλικό τι συνέβη: η αποστολή ήρθε αντιμέτωπη με μία αποικία σαρκοβόρων δεινοσαύρων και...
Ενα βρετανικό «Jurassic Park»; Αυτό κι αν αποτελεί ...γιγαντιαίο τόλμημα! Μόνο που ο Σιντ Μπένετ χρειάζεται κάτι περισσότερο από φιλοδοξία και καλές προθέσεις. Low budget CGIs δεν είναι το πρώτο βήμα στο κινηματογραφικό κυνήγι δεινοσαύρων. Αλλά ούτε αυτό είναι το μεγαλύτερο πρόβλημα της ταινίας.
Βασισμένο στην «Blair Witch Project» / «Cloverfield» ιδέα του «οπτικού υλικού που βρέθηκε και μας αφηγείται την ιστορία», η περιπέτεια αυτή επιχειρεί να καλύψει τις αδυναμίες της, να γεμίσει τα σεναριακά κενά της και να παρουσιάσει με gore υπερβολές και εφετζίδικες μανιέρες το θέμα της. Ομως ... υπάρχει ένα δεινόσαυρος στο δωμάτιο: ο άξονας, η καρδιά της ταινίας είναι κούφιος, οι χαρακτήρες σχηματικοί και οι ερμηνείες αδύναμες. Πάνω από όλα, στα 82 λεπτά της μπλέκει πάρα πολλές, ανούσιες, αφηγηματικές γραμμές: μπερδεμένη η μηχανορραφία της πλοκής, υπερβολική βάση στη σχέση πατέρα γιου, κουραστικά προβλέψιμες ανατροπές. Ο τόνος επίσης αλλάζει λες κι είχε κάποιος γράψει διαφορετικές ταινίες μικρού μήκους και στο τέλος του είπαν να συνδυάσει το αποτέλεσμα.
Ολο το πρότζεκτ μοιάζει με χαμένη ευκαιρία. Μπορείς να το φανταστείς με λίγο πιο δουλεμένο σενάριο, περισσότερα χρήματα, εντελώς διαφορετικό καστ. Τον Μπένετ δεν μπορείς ακριβώς να τον κατηγορήσεις: με τα υλικά που είχε στα χέρια του έχει κάνει μία αξιοπρεπή προσπάθεια - ξεκάθαρα ξέρει πώς να στήνει σκηνές.
Μόνο που κάνει πολύ καλύτερη δουλειά στο να φέρνει στη ζωή δεινόσαυρους, παρά τους χαρακτήρες και την ιστορία τους. Κι αυτό το είδος σινεμά θα πρέπει πραγματικά να εξαφανιστεί
