Βρισκόμαστε στο 1891 και ολόκληρη η Ευρώπη έχει αναστατωθεί από μια σειρά μοιραίων βομβιστικών επιθέσεων που φέρνουν τη Γερμανία και τη Γαλλία στα πρόθυρα πολέμου. Ο Σέρλοκ Χολμς, ωστόσο, ψυχανεμίζεται ότι η τεχνητή ένταση είναι δουλειά του περίφημου Καθηγητή Μοριάρτι, ο οποίος εκτός από επιφανής επιστήμονας, είναι και η νέμεση του Χολμς, ο μόνος άνθρωπος ικανός να προκαλέσει βραχυκύκλωμα στην οξυδέρκειά του.
Ο νέος, δεύτερος Σέρλοκ Χολμς του Γκάι Ρίτσι είναι μια θεαματική, κατά στιγμές απολαυστική περιπέτεια, απευθυνόμενη ωστόσο περισσότερο στους λάτρεις της δράσης, παρά του ήρωα του Αρθουρ Κόναν Ντόιλ.
Ακόμα περισσότερο κι από τον «Σέρλοκ Χολμς» του 2009, ο Γκάι Ρίτσι προσπαθεί να ανακαινίσει το μύθο, να δημιουργήσει μια ταινία μοντέρνα και να κερδίσει το κοινό όλων των ηλικιών. Κι αυτή εδώ είναι απόλυτα μια «ταινία του Γκάι Ρίτσι». Σκηνές απίθανης λεπτομέρειας, δράση χωρίς φρένο και το αποτύπωμα ενός καλλιτέχνη με αγορίστικο χιούμορ και παιχνιδιάρικη φαντασία: αποκορύφωμα οι δύο κύριες σεκάνες της ταινίας, η μία του κυνηγητού στο δάσος και η άλλη μιας καθηλωτικής παρτίδας σκάκι, που μεταφέρουν την ταινία στην απογείωση του κινηματογραφικού στιλ.
Επιπλέον, παρότι το χρησιμοποιεί αρκετά, ο Ρίτσι έχει εμπνευστεί ένα ελκυστικό εύρημα, όπου σε κάθε στιγμή επικείμενου κινδύνου, παρουσιάζει τη σκέψη του Χολμς σε slow motion, επιδεικνύοντας όχι μόνο την προνοητικότητα και την παρατηρητικότητα του Χολμς, αλλά ταυτόχρονα και την παράνοιά του με τρόπο μαγικό.
Από την άλλη πλευρά, η λεπτότητα του χιούμορ, η αγωνία της αποκρυπτογράφισης του μυστηρίου, τα χαρακτηριστικά που έδωσαν ξεχωριστή προσωπικότητα στον Σέρλοκ Χολμς, χάνονται μέσα στους καπνούς από αλλεπάλληλες εκρήξεις, μπερδεύονται από τα κινηματογραφικά και πραγματικά ακροβατικά της ταινίας. Από το «Παιχνίδι των Σκιών» λείπει η χάρη, το φλέγμα και το αίνιγμα: είναι πολύ περισσότερο μια μοντέρνα ταινία καταδίωξης με ρούχα και ντεκόρ εποχής. Σαν ο Γκάι Ρίτσι να πάτησε πάνω στα πλεονεκτήματα και την πρωτοτυπία του πρώτου «Σέρλοκ Χολμς» και να τα τέντωσε προς την κατεύθυνση της ηχηρής περιπέτειας.
Το δίδυμο Ρόμπερτ Ντάουνι Τζούνιορ και Τζουντ Λο, τρομερά σέξι, εξελίσσει στην υπερβολή τα χαρακτηριστικά της προηγούμενης ταινίας. Η σχέση τους γίνεται εντελώς ρομαντική, με διασκεδαστικές αλλά και καταφανείς εκδηλώσεις κτητικότητας και ζήλειας, πυροδοτημένες κι από το γεγονός ότι στην αρχή της ταινίας ο Γουάτσον παντρεύεται την αγαπημένη του Μέρι. Ο ήρωας του Τζουντ Λο μοιάζει να παίρνει τα ηνία στην ταινία, απέναντι σ’ έναν Σέρλοκ Χολμς που αρχίζει να παρακμάζει, να φθίρεται και να ξεφεύγει από αυτόν τον κόσμο υπερβολικά.
Το πέρασμα της πάντα χαριτωμένης Ρέιτσελ ΜακΑνταμς ως Αϊρίν Αντλερ μοιάζει ανούσιο στην πλοκή, περισσότερο αναγκαίο για τη συμμετοχή της ηθοποιού και στο σίκουελ της πρώτης ταινίας. Η Νούμι Ραπάς έχει ενέργεια αλλά από την τσιγγάνα της λείπει η φλόγα, παρά το γεγονός ότι η ηθοποιός που πρώτη ενσάρκωσε το «Κορίτσι με το Τατουάζ» στη Σουηδική ταινία είναι, αυτόν τον καιρό, εξαιρετικά hot. Ο Στίβεν Φράι, στο ρόλο του γκέι διπλωμάτη αδελφού του Σέρλοκ Χολμς, μοιάζει να είναι ο μόνος που διατηρεί το αυθεντικό ύφος της ιστορίας, με περίτεχνο λόγο, σηκωμένο φρύδι κυνισμού και χιούμορ που σπάει κόκαλα. Οσο για τον μεγάλο πνευματικό αντίπαλο του Σέρλοκ Χολμς, τον διαβολικό Καθηγητή Μοριάρτι, βρίσκει την ιδανική του ενσάρκωση στον Τζάρεντ Χάρις, σαρδόνιο, εκδικητικό, σιωπηλό, μια εκτελεστική μηχανή του κακού με πρωτοφανή κομψότητα και άρρωστες προθέσεις.
Ο «Σέρλοκ Χολμς 2: Το Παιχνίδι των Σκιών» σαφέστατα θα απογοητεύσει όσους θέλουν να δουν μια ταινία στο ύφος του ιδιαίτερου ντετέκτιβ-διάνοιας, αλλά το κοινό που θα πάει στην ταινία για να απολαύσει δημιουργική σκηνοθεσία, υπέροχους ηθοποιούς και μια σοφιστικέ περιπέτεια δράσης θα βγει από την αίθουσα ευχαριστημένο.
