Δεν είναι η πρώτη φορά που το Χόλιγουντ επιχειρεί μια ταινία «τρόμου» για εφήβους. Αν και οι προηγούμενες προσπάθειές τους, όπως οι «Ανατριχίλες» του Ρομπ Λέτερμαν και το αρκετά πιο πρόσφατο «Το Σπίτι με το Ρολόι στον Τοίχο» του Ελάι Ροθ έμοιαζαν σαν να έχουν στερηθεί τις ανάλογες δόσεις σε φαντασία και, κυρίως, σε τρόμο, το συγκεκριμένο είδος φαίνεται πως έχει ακόμα μεγάλη απήχηση στο κοινό, κυρίως μετά την επιτυχία του τηλεοπτικού «Stranger Things» αλλά και του κινηματογραφικού «Το Αυτό», δείχνοντας πως όλοι είναι έτοιμοι για κάτι το πιο (εφηβικά) τρομακτικό.
Ετσι, ο Αντρέ Εβρενταλ, έχοντας πια εδραιωθεί ως ένας αξιόλογος σκηνοθέτης στο είδος, μιας και μας έχει δώσει μερικές από τις καλύτερες ευρωπαϊκές ταινίες τρόμου όπως τα «Troll Hunter» (το οποίο έχει πλέον αποκτήσει cult status) και «The Autopsy of Jane Doe», μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη άλλη μια ακόμη κλασική σειρά εφηβικών βιβλίων: το το «Scary Stories to Tell in the Dark» των Αλβιν Σβαρτς και Στίβεν Γκάμελ, μια ανθολογία ιστοριών που εμπνέονται από urban legends μέχρι λαϊκά παραμύθια.
Κι εδώ έχοντας στο πλευρό του τον μετρ του είδους Γκιγιέρμο Ντελ Τόρο (στην παραγωγή και το σενάριο), ο Εβρενταλ έχει ως σκοπό να μην το παίξει εκ του ασφαλούς, ανεβάζοντας την ένταση στις ανατριχίλες αλλά και τα τρομαχτικά τέρατα, θυμίζοντας κάτι από «Tales from the Crypt». Κρατώντας μεν την δομή μιας ανθολογίας από μικρές ιστορίες αλλά ενώνοντάς τις όλες μαζί κάτω από μια πιο κεντρική, η ταινία δείχνει τα δυνατά της σημεία όταν την παρακολουθείς ως μικρές ταινίες τρόμου παρά ως μια. Η κεντρική ιστορία δεν είναι τόσο δυνατή για να σου κρατήσει το ενδιαφέρον, ακόμα και όταν μπλέκει μέσα παραλληλισμούς με την Αμερική του Νίξον, το Βιετνάμ και τον ρατσισμό της (σημερινής) εποχής, αλλά κάθε μια από τις ιστορίες τις οποίες διηγείται μοιάζει να έχει το τρόπο της για να σε κάνει να νιώσεις άβολα και κυρίως να σου σηκωθεί η τρίχα.
Ομως στην ραχοκοκαλιά της, η εν λόγω ανθολογία παραμένει μια οικογενειακή PG-13 ταινία, με την ζοφερή της ατμόσφαιρα να δημιουργεί ένα είδος κινδύνου το οποίο μπορεί να πλανάται στον αέρα αλλά ποτέ δεν μετουσιώνεται σε κάτι το απειλητικά τρομαχτικό. Και σε συνδυασμό με τις ερμηνείες που σε στιγμές σε βγάζουν από το όλο κλίμα τα οποία προκαλούν κάποια άσκοπα χαχανητά εδώ κι εκεί, οι «Τρομακτικές Ιστορίες στο Σκοτάδι» είναι ό,τι πρέπει για τρομάξεις τους φίλους σου διηγώντας τις σε κάποιο κάμπινγκ γύρω από φωτιά, αλλά δεν θα σε κάνουν να χάσεις και τον ύπνο σου.
