- Τρία παιδιά, η Oλγκα, η Κάτια και ο Αντρέι, μπαίνουν στην οργάνωση των Νεαρών Πιονέρων του Βλαντίμιρ Ιλίτς Λένιν, και με οδηγό τους τη σοβιετική ιδεολογία ονειρεύονται να γίνουν ήρωες. Ο Αντρέι ονειρεύεται να δημιουργήσει ένα χάπι που θα σώσει την ανθρωπότητα από το θάνατο και την αρρώστια. Η Oλγκα καταδιώκει μυθικούς πράκτορες που κυνηγούν τα παιδιά των σοβιετικών. Και η Κάτια ονειρεύεται να γίνει μια Πιονέρα, αλλά έχει εφιάλτες όταν ανακαλύπτει ότι ο παππούς της είναι λαθρέμπορος. Τα παιδιά της Σοβιετικής Eνωσης πιστεύουν σε κατασκόπους και φοβούνται τον πόλεμο. Περιμένουν το «λαμπρό μέλλον» και ονειρεύονται να κάνουν ηρωικά κατορθώματα.
Θέλοντας να κάνει το πορτρέτο μιας «χαμένης γενιάς» αυτής που πρόλαβε τα ιδεώδη της Σοβιετικής Ενωσης μόνο και μόνο για να τα δει να σαρώνονται μέσα σε λίγα χρόνια μόνο από αξίες που κάποτε θα έμοιαζαν με έργα του ίδιου του καπιταλιστικού σατανά, η Νατάλια Κουντριάσοβα, σκηνοθετεί ένα φιλμ που στηρίζεται περισσότερο απ ότι θα χρειαζόταν σε έναν συχνά υπερβολικά προφανή συμβολισμό.
Χωρίζοντας την αφήγηση της ταινίας σε δύο χρόνους, στην παιδική ηλικία των ηρώων της σε ένα νοσταλγικά (και συχνά ονειρικά) κινηματογραφημένο παρελθόν και στην σημερινή τους πραγματικότητα σε ένα ψυχρό, υπερβολικά μοναχικό παρόν, το φιλμ μοιάζει χωρίς αληθινό κέντρο βάρους και αμήχανο στον τρόπο που χειρίζεται ένα πολύπλοκο και μπερδεμένο θέμα.
Το αποτέλεσμα αν και κατά στιγμές γοητευτικό οπτικά, μοιάζει απλοϊκό και υπερβολικά διδακτικό, μια αρχικά ενδιαφέρουσα απόπειρα αποκρυπτογράφησης του προσώπου της σύγχρονης Ρωσίας που όμως δεν κοιτάζει στην ουσία παρά μόνο την επιφάνεια.
