Το ντοκιμαντέρ έχει στον ορισμό του το ντοκουμέντο, την τεκμηρίωση - και το ντοκιμαντέρ για τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, αν έχει κάτι σε αφθονία και με συντελεστή σπανιότητας, είναι ντοκουμέντα.
Αυτό που δεν έχει είναι έρευνα, διερεύνηση μεταξύ δυο πλευρών ενός θέματος, ή ενός προσώπου. Παραγωγή του Ιδρύματος Κωνσταντίνου Μητσοτάκη, η ταινία είναι εξορισμού μια αγιογραφία, το πορτρέτο ενός άνδρα, ζωντανό,οικείο και ζεστό όπως βγαίνει από τους ομιλητές - την οικογένεια, τη Μαρίκα, συνεργάτες του, τον Πρωθυπουργό - με διαφορετικά ενδιαφέροντα. Την πολιτική, την Κρήτη, τη φύση και την προστασία του περιβάλλοντος, στην οποία ο Μητσοτάκης έδινε έμφαση προτού το θέμα αποκτήσει τη σημερινή του διάσταση, τους συγγενείς του, τις φιλοδοξίες του.
Δεν έχει μια αντικειμενική, ή έστω πολύπλευρη εξιστόρηση των πολιτικών γεγονότων στην Ελλάδα, λείπουν τα Ιουλιανά, λείπει οτιδήποτε μπορεί να σκοτεινιάσει τη φωτογραφία του Μητσοτάκη. Αντίθετα, η έμφαση πέφτει στην ιδιωτική ζωή του, στις ορισμένως στενές σχέσεις του (για φιλελεύθερο πολιτικό) με την Αριστερά, στις συναντήσεις του με πρόσωπα σημαντικά και καθοριστικά, στο κληροδότημά του.
Για τον ίδιο, ακριβώς, λόγο, η ταινία δεν έχει ένταση. Εάν μια κινηματογραφική φράση δεν έχει με τι να συγκρουστεί, θ' αποτελέσει μέρος, απλώς, μιας επίπεδης παράθεσης. Οι «Ορεινές Συμφωνίες» δεν είναι το «Ενα Βήμα Μπροστά» του Δημήτρη Αθυρίδη για τον Γιάννη Μπουτάρη, ούτε το «Στο Νήμα» για τον Αλέξη Τσίπρα. Δεν έχει δημιουργική άνεση, έχει στόχο και μια συνέπεια σ' αυτόν. Είναι μονόπλευρο, σαν το ντοκιμαντέρ για τα 100 χρόνια του ΚΚΕ, αλλά κομψό κι εξωστρεφές.
Μ' αυτά τα δεδομένα, ωστόσο, η ταινία έχει θαυμάσια, ανέκδοτα ντοκουμέντα από την πολιτική ζωή της χώρας των τελευταίων δεκαετιών και μια αίσθηση νοσταλγίας. Οχι απαραίτητα στα χαριτωμένα home movies, αν δεν σ' ενδιαφέρει να μπεις στις προσωπικές στιγμές της οικογένειας Μητσοτάκη, αλλά σε μια ιστορική περίοδο, πολύ πιο τεταμένη αλλά και τόσο πιο καθοριστική. Για κάτι πιο αιχμηρό ή ουσιώδες, θα περιμένουμε υπομονετικά ένα ντοκιμαντέρ για τη σχέση του Μητσοτάκη με τον Γιώργο και τον Ανδρέα Παπανδρέου, για να θυμηθούμε στ' αλήθεια τις σημαντικές στιγμές της ιστορίας.
