Ο Αμίρ και η Σάρα είναι ένα νεαρό ζευγάρι που ζει στο Ιράν και ετοιμάζεται να πετάξει στη Μελβούρνη για να συνεχίσει τις σπουδές του. Μόλις λίγες ώρες πριν την αναχώρηση της πτήσης τους, καλούνται να προσέξουν το μωρό των γειτόνων μέχρι να γυρίσουν οι γονείς του. Οσο ετοιμάζουν τα πράγματα τους για το μεγάλο ταξίδι, αντιλαμβάνονται ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά με το μωρό. Άθελα τους έχουν εμπλακεί σε ένα τραγικό περιστατικό, ενώ οι συνθήκες τους πιέζουν να πάρουν μία απόφαση ζωής. Στην καλύτερη παράδοση ενός Ιρανικού σινεμά που θέλει να φέρει αντιμέτωπο τον θεατή του με καταστάσεις που δεν έχουν εύκολες απαντήσεις, η «Μελβούρνη» σε βάζει στην δύσκολη θέση να αναρωτηθείς για τις δικές σου επιλογές αν βρισκόσουν σε μια ανάλογη περίσταση με αυτή των ηρώων.
Ενα μεγάλο ηθικό δίλημμα βρίσκεται στο κέντρο του φιλμ, το οποίο είναι μια σπουδή πάνω στην ανάληψη της ευθύνης ή στην αποποίησή της, στο σωστό και στο λάθος, στις επιλογές που μας καθορίζουν και μας κατηγοριοποιούν σε «καλούς» και «κακούς».
Μόνο που το φιλμ του Νιμά Τζαβιντί έχει την ευφυΐα να κοιτάζει όλες τις αποχρώσεις και τις πλευρές μιας μεγαλύτερης εικόνας αποφεύγοντας να δώσει βιαστικές ή εύκολες απαντήσεις, θέλοντας στην πορεία να σε κάνει συμμέτοχο μιας δοκιμασίας που περνάς μαζί με τους ήρωες.
Μιας δοκιμασίας που χτίζεται με την ένταση ενός κλειστοφοβικού θρίλερ που σε κρατά στην άκρη της καρέκλας σου ακόμη κι αν κατά στιγμές τα όσα συμβαίνουν στην οθόνη δοκιμάζουν την θέλησή σου να αποδεχθείς μια σειρά από συμπτώσεις ή γεγονότα.
Ομως το φιλμ μπορεί να χτίζεται πάνω σε μια βασική, συναρπαστική ιδέα, αλλά κατορθώνει να την επεκτείνει και να την εξερευνά σε βάθος. Μπορεί να μην έχει την δύναμη, το εύρος ή την διαπεραστική ματιά μιας ταινίας όπως το «Ενας Χωρισμός», αλλά δεν παύει να αποτελεί ένα από τα πιο ενδιαφέροντα δείγματα του Ιρανικού σινεμά των ημερών μας και μια ταινία ασφυκτικής αγωνίας και ψυχολογικής έντασης.
