Oταν μπαίνει για πρώτη φορά στην Oπερα του Μονπελιέ, ο δεκατριάχρονος Βικτόρ δεν ξέρει τίποτα για μουσική. Επίσης, δεν γνωρίζει τον πατέρα του, Σαμουέλ Ροβινσκί, ο οποίος βρίσκεται εκεί για να διευθύνει την 6η Συμφωνία του Μάλερ. Ο Βικτόρ ξεκινά να τον παρακολουθεί από απόσταση και ανακαλύπτει έναν καινούριο κόσμο… εκείνον της πρόβας. Oταν η Νάντια, η μητέρα του τον ενημερώνει ότι θα πρέπει να αφήσουν το σπίτι τους στην παραλία, ο Βικτόρ αρχίζει να ανησυχεί, τόσο για την ίδια, καθώς θεωρεί ότι κάτι του κρύβει, όσο και για τη Λούνα, την Ισπανίδα γειτόνισσά του, την οποία έχει ερωτευτεί. Στην προσπάθεια του να πάρει την κατάσταση στα χέρια του, ο Βικτόρ αποφασίζει να αποκαλυφθεί στον πατέρα του για πρώτη φορά…
Τοποθετημένο σε κάτι που θα μπορούσε να είναι το γαλλικό αντίστοιχο ενός αμερικάνικου trailer park, αλλά στις παρυφές μιας υπέροχης παραλίας, το «Le Dernier Coup de Marteau» κινείται στο ίδιο χαμηλότονο ύφος με την πρώτη της ταινία «Angèle et Tony» και μοιράζεται τους ίδιους πρωταγωνιστές.
Η Κλοντίτ Εσμέ είναι εδώ η άρρωστη μητέρα ενός δεκατριάχρονου αγοριού που προσπαθεί να αντιμετωπίσει τις δυσκολίες μιας ζωής χωρίς ιδιαίτερες προοπτικές πέρα από το προφανές ταλέντο του στο ποδόσφαιρο, το οποίο ο προπονητής του στο σχολείο προσπαθεί να τον πείσει να εκμεταλλευτεί.
Ο Γκρεγκορί Γκαντεμπουά είναι ο πατέρας του με τον οποίο η μητέρα του δεν έχει πια καμιά σχέση, ένας διάσημος μαέστρος που φτάνει στο γειτονικό Μονπελιέ για να διευθύνει μια εκτέλεση της έκτης συμφωνίας του Μάλερ και με τον οποίο ο νεαρός Βίκτορ δοκιμάζει διστακτικά και συνεσταλμένα να επανασυνδεθεί.
Την ίδια στιγμή η κόρη των Ισπανών γειτόνων τους στην παραλία δείχνει να ενδιαφέρεται για τον Βίκτορ και τα προβλήματα της υγείας της μητέρας του να μεγεθύνονται και μαζί και οι οικονομικές δυσκολίες της οικογένειας τους καθώς η ίδια είναι πια αδύνατον να δουλέψει.
Ομως το φιλμ της Ντελαπόρτ δεν είναι μια ταινία κοινωνικού ρεαλισμού, αντίθετα από την αρχή ως το τέλος παραμένει επικεντρωμένο στον βασικό του ήρωα που χτίζει πειστικά ο εξαιρετικός νεαρός ηθοποιός Ρομέν Πολ που μοιάζει να κλέβει την παράσταση σε μια αληθινά ώριμη ερμηνεία.
Μπορεί να μην έχει κάτι αληθινά καινούριο να προτείνει ή μια ιστορία που να μην την έχεις ξαναδεί, όμως ακόμη κι έτσι το «Le Dernier Coup de Marteau» είναι μια τρυφερή, τόσο μελαγχολική όσο και μεγαλόκαρδη ταινία που δίχως να προσποιείται ότι θέλει να κάνει κάτι περισσότερο, κατορθώνει να σε αγγίζει με τρόπο απρόσμενο και βραδυφλεγή.
Εξαιρετικά φωτογραφημένο από την Κλερ Ματόν και με την μουσική να αποτελεί έναν ακόμη από τους χαρακτήρες, αυτό το μικρό γοητευτικό δράμα σου δίνει ελπίδα και κουράγιο με τον τρόπο που οι νότες μιας μελωδίας μπορούν μερικές φορές να σε συνοδεύσουν και να σε κάνουν να δεις το χρυσό περίγραμμα στην άκρη του ουρανού, μια συννεφιασμένη μέρα...
