Η Πόρσια είναι η υπεύθυνη των αιτήσεων εισαγωγής στο Πανεπιστήμιο του Πρίνστον. Σχολαστική και μεθοδική, ζει τη ζωή και τις σχέσεις της πάντα σύμφωνα με τους τύπους. Ολα αλλάζουν όταν κατά την επίσκεψή της σε ένα πειραματικό σχολείο συναντάει τον ιδρυτή του, συμφοιτητή της στο κολέγιο, καθώς και έναν μαθητή του, τον περιθωριακό Τζερεμάια που πιθανόν είναι ο γιος της, τον οποίο είχε δώσει για υιοθεσία όταν ήταν πολύ νέα.
Τι χρειάζεται μια ρομαντική κομεντί για να είναι πετυχημένη; Εναν καλό σκηνοθέτη – που τον έχει, στο πρόσωπο του «About a Boy» Πολ Γουάιτς. Ενα ενδιαφέρον, ελκυστικό πρωταγωνιστικό ζευγάρι: ποιος δε θέλει να δει τη νευρωσική, σπιρτόζα Τίνα Φέι να μπερδεύεται με τον αξιολάτρευτο Πολ Ραντ; Ένα περιβάλλον που να επιτρέπει εξελίξει ς και ανατροπές. Και το βρίσκει στο πανεπιστημιακό πανδαιμόνιο, στους εκατοντάδες φερέλπιδες φοιτητές που γεμίζουν τους διαδρόμους και τα πλάνα με τις ιδιαιτερότητες και την αφέλειά τους. Και μια αφορμή για συγκίνηση, που την εξασφαλίζει με τη στοργική μελέτη των σχέσεων των γονιών με τα παιδιά τους, τόσο στην περίπτωση της Πόρσια – Τίνα Φέι με τη μητέρα της, φεμινίστρια χίπισσα Λίλι Τόμλιν, όσο και στην ιστορία της αγάπης που εκκολάπτεται ανάμεσα στην Πόρσια και τον Τζερεμάια.
Κι ένα καλό σενάριο. Που η ταινία δεν το έχει. Παρότι όλα τα συστατικά της είναι στη θέση τους, η πλοκή δεν κρατά το ενδιαφέρον, η εξέλιξη είναι προβλέψιμη, η συγκίνηση χλιαρή και το χιούμορ απλώς δε λειτουργεί, το γέλιο δεν έρχεται, παρότι κάνεις φιλότιμες προσπάθειες να ανταποκριθείς στο κάλεσμα των πρωταγωνιστών, να συμπορευτείς με τις ιστορίες τους και να παρασυρθείς από τους διαλόγους και το φλερτ τους. Ο συνδυασμός των δύο ηθοποιών που θεωρητικά θα μπορούσε να είναι εκρηκτικός αποδεικνύεται τζούφιος κι ενώ ο καθένας χωριστά (στην υπόλοιπη καριέρα του) προσελκύει ορκισμένους θαυμαστές, μαζί δεν αναπτύσσουν καμία χημεία. Η πιο διασκεδαστική ατραξιόν της ταινίας καταλήγει να είναι η Λίλι Τόμλιν που, παρότι κλισέ ηρωίδα κι αυτή, ξεγελά με το πληθωρικό, αντισυμβατικό της μπρίο.
