Η διασκευή ενός πολύ «λογοτεχνικού» βιβλίου στο σινεμά είναι πάντα μια πρόκληση κι όταν αυτή γίνεται από μια όχι ιδιαίτερα έμπειρη σκηνοθέτη, τα πράγματα είναι ακόμα πιο σκούρα. Η Χιλιανή Αλίσια Σέρσον διασκευάζει (η ίδια) και σκηνοθετεί το «Una Novelita Lumpen» του Ρομπέρτο Μπολάνιο σε μια ταινία τόσο φορτωμένη με τερτίπια, που καταλήγεις ν' αναζητάς λίγο λούμπεν για να ησυχάσεις.
Δυο αδέλφια στην εφηβεία, η 19χρονη Μπιάνκα κι ο μικρότερος Τομάς, μεταναστεύουν από τη Χιλή στην Ιταλία όταν οι γονείς τους σκοτώνονται με το αυτοκίνητο. Ζώντας μόνοι με την επίβλεψη μιας κοινωνικής λειτουργού, προσπαθούν να καταλάβουν πώς να διαχειριστούν την ανεξαρτησία τους σ' έναν κόσμο αφιλόξενο. Η Μπιάνκα πιάνει δουλειά σ' ένα κομμωτήριο, ο Τομάς παρατά το σχολείο για να κάνει παρέα με δυο αγόρια που γνωρίζει στο γυμναστήριο και που, σταδιακά, εγκαθίστανται στο σπίτι τους και «αξιοποιούν» την παρουσία της κοπέλας. Το σχέδιο έχει χαρακτεί: η Μπιάνκα θα πλησιάσει και θ' αποπλανήσει τον Μασίστα, έναν τέως Μίστερ Υφήλιος, τώρα τυφλό και απομονωμένο στην μπαρόκ έπαυλή του κι εκείνοι θα ληστέψουν το σπίτι του. Μόνο που η Μπιάνκα, στο πλατύ, έμπειρο, στιβαρό σώμα του Μασίστα θα βρει κάτι που μοιάζει με προστασία και στοργή.
Το «Il Futuro», που λανσαρίστηκε στο Σάντανς και στο Ρότερνταμ, είναι μια ιστορία ενηλικίωσης τοποθετημένη στην εποχή της κρίσης που, σ' έναν ευαίσθητο έφηβο απαγορεύει να κάνει σχέδια για το μέλλον. Αυτή, ωστόσο, την ιδέα, η Σέρσον τη μεταφέρει στην οθόνη λυγισμένη κάτω απ' το λογοτεχνικό της βάρος. Η απώλεια, η νεανική ματαίωση, η συγχώρεση, η ερωτική εξερεύνηση μπλέκονται με κάθε λογής επιτήδευση και στην εικόνα και στον ήχο και στο αφηρημένο μεταφυσικό στοιχείο, στο slow motion, στο voice over, σε αποσπάσματα τηλεοπτικών εκπομπών, κινηματογραφικών ταινιών, στη θρησκεία, στην Ευρώπη, στη φτηνή αισθητική, στο σταθερά μουτρωμένο πρόσωπο της πρωταγωνίστριας, στον Ρούτγκερ Χάουερ που μοιάζει να βρίσκεται εκεί μόνο για λόγους διεθνούς συμπαραγωγής. Για να ειπωθεί, τελικά, κάτι που έχουμε δει πολλές φορές στο σινεμά (και στη ζωή), πιο ουσιαστικά και πιο αποτελεσματικά.
