Δυο γενιές γυναικών, δυο γενιές ηθοποιών, δίνουν ζωή σε μια... μοδάτη εκδοχή της ιστορίας του Πυγμαλίωνα, που όμως δεν τολμά να κοιτάξει πιο βαθιά, στα στριφώματα του όμορφου κατασκευάσματος της Σιλβί Οαγιόν.
Η Εστέρ είναι μια γοητευτική, αυστηρή, δραστήρια γυναίκα στην ωριμότητά της, που ξεκίνησε ως μοδίστρα στον Οίκο Ντιόρ κι ολοκληρώνει, τώρα, την καριέρα της ως επικεφαλής της ομάδας των τεχνητριών, της ζωογόνου μηχανής της θρυλικής φίρμας. Οταν, μια μέρα, η 20χρονη Ζαντ, ένα λαϊκό κορίτσι με τσαγανό και άγνοια κινδύνου τής κλέψει την τσάντα στο μετρό, η Εστέρ θ’ αναγνωρίσει μια – τελευταία – πρόκληση: αντί να καταδώσει την κοπέλα στην αστυνομία, θα τη μεταμορφώσει σε μια νεαρή εκδοχή του εαυτού της, θα της μεταλαμπαδεύσει τις γνώσεις μόδας, δουλειάς και ζωής που αποκόμισε τόσα χρόνια, θα την κάνει διάδοχό της.
Η Ναταλί Μπάιγ συναντά ένα ρόλο κομμένο και ραμμένο στα μέτρα της, έμπειρη, ικανή για λεπτές αποχρώσεις μιας ερμηνείας που μοιάζει να της βγαίνει με τέτοια φυσικότητα. Απέναντί της, η Λίνα Κούντρι έχει ακριβώς την ατίθαση ορμή της νιότης απέναντι στην τρίτη ηλικία, της άρνησης του συμβιβασμού, της παρόρμησης.
Αυτή, ωστόσο, η συνάντηση των ηρωίδων, μέσα στο πάντα συναρπαστικό ντεκόρ της μόδας και, μάλιστα, της υψηλής ραπτικής, των υφασμάτινων έργων τέχνης, δεν καταφέρνει ή δεν θέλει να εμβαθύνει στη φύση και επαγγελματική θέση της γυναίκας στη σημερινή εποχή, ούτε και στη σύγκρουση δυο εκ διαμέτρου αντίθετων προσεγγίσεων της ζωής. Ετσι, δυο ερμηνείες-ψιλοβελονιά μένουν «φορεμένες» σε μια κούκλα βιτρίνας, με χάρη αλλά χωρίς, αλήθεια, περιεχόμενο.
