Ο Χάρι Ντιν είναι εκτιμητής τέχνης με έδρα το Λονδίνο. Εξαλλος με το σαρδόνιο αφεντικό του, καταστρώνει ένα πολύπλοκο σχέδιο για να τον πείσει ν' αγοράσει έναν πλαστό πίνακα του Μονέ. Απαραίτητη στο σχέδιό του είναι η συμβολή μιας Τεξανής καβαλάρισας του ροντέο, της οποίας ο παππούς υποτίθεται ότι διέσωσε τον πίνακα στα τέλη του Β' Παγκοσμίου Πολέμου. Το σχέδιο θα κυλήσει σχεδόν τόσο αρμονικά, όσο ο αταίριαστος συνδυασμός των δύο κεντρικών ηρώων.
Εάν κανείς δεν έχει πληροφορηθεί ότι το σενάριο της ταινίας είναι γραμμένο από τους αδελφούς Κοέν, δε θα το ανακαλύψει ποτέ μέσα στους διαλόγους ή τις ανατροπές αυτής τις χαριτωμένης μεν, απόλυτα προβλέψιμης δε, κωμωδίας. Ριμέικ της ομότιτλης ταινίας του ’66 με τον Μάικλ Κέιν και τη Σίρλεϊ ΜακΛέιν στους πρωταγωνιστικούς ρόλους, παραπέμποντας απ’ ευθείας σε ταινίες στο ύφος του «Πώς να Κλέψετε Ενα Εκατομμύριο Δολλάρια» και άλλες στιλάτες αμερικανικές κομεντί του ’60, ήδη από τους τίτλους μέχρι και το φινάλε του, το φιλμ εξαντλεί την κωμικότητά του στην αντιπαράθεση, φραστική και ιδιοσυγκρασιακή, των συντηριτικών και συγκρατημένων βρετανών με τους έξω καρδιά τεξανούς rednecks.
Η ιστορία μοιάζει περισσότερο με μια διδασκαλία των βασικών στοιχείων την ανάλαφρης κωμωδίας: όλα τα συστατικά είναι εκεί, με επιμέλεια, η συνταγή είναι πλήρης, αλλά όχι πετυχημένη, στην έλλειψη πρωτοβουλίας και ταμπεραμέντου. Αποτέλεσμα όχι πολύ γέλιο, καμιά αξιομνημόνευτη ατάκα και δυο «εντιμότατοι απατεώνες» χωρίς χημεία, παρότι ο καθένας τους μόνος του είναι πάντα πιστός στο προφίλ του: ο Κόλιν Φερθ κομψός, γοητευτικός και αδέξιος και η Κάμερον Ντίαζ εκπληκτικά σέξι αλλά χωρίς κωμική φλέβα.
Επειδή πάντα το σινεμά χρειάζεται μια αλέγκρα ρομαντική κωμωδία κι επειδή αυτή εδώ είναι φτιαγμένη από έναν ενδιαφέροντα συνδυασμό συντελεστών, είναι κρίμα που κανείς δεν μπήκε στον κόπο να την παιδέψει λίγο περισσότερο. Πόσω μάλλον οι αδελφοί Κοέν, που γράφουν σενάριο για άλλον σκηνοθέτη για πρώτη φορά μετά από 25 χρόνια, από το «Crimewave». Από την άλλη πλευρά, αν ήταν περήφανοι για το αποτέλεσμα, δε θα υπέγραφαν και τη σκηνοθεσία;
