Αυτό που ένας σκηνοθέτης έχει μια έξυπνη ιδέα, μια ενδιαφέρουσα πρόθεση για κοινωνικό σχολιασμό, έναν πάντα εκπληκτικό πρωταγωνιστή - και μοιάζει τόσο ορθο-αποφασισμένος, τόσο επιδεικτικά ηθικολόγος που χάνει το ήδη κερδισμένο στοίχημά του.
Ο Πολ Μάθιους είναι ένας «κανονικός» άνθρωπος, παντρεμένος και με δυο κόρες, καθηγητής στο πανεπιστήμιο, μ' ένα μόνο ανεκπλήρωτο όνειρο, να δημοσιεύσει ένα βιβλίο. Για άγνωστο λόγο, άνθρωποι γύρω του αρχίζουν να τον βλέπουν στα όνειρά τους: πάντα εκείνοι βρίσκονται σε κίνδυνο, πάντα ο Πολ περνά αμέριμνος και δεν συμμετέχει. Οι μεμονωμένες περιπτώσεις πολλαπλασιάζονται ραγδαία και ο Πολ, μέρος των ονείρων λες όλου του πληθυσμού της γης, γίνεται ξαφνικά τρομερά διάσημος, με τα social media αλλά και τα ΜΜΕ να τον αναγάγουν σε σταρ. Εξίσου γρήγορα, η υπερβολική «παρεμβολή» του Πολ στο υποσυνείδητο του πληθυσμού, πλέον συχνά με βίαια ξεσπάσματα, θα τον μεταμορφώσει από σταρ σε cancelled οριακά εγκληματία. Από την άλλη, η μόνη που δεν βλέπει τον Πολ στον ύπνο της είναι η γυναίκα του.
Σίγουρα επίκαιρη η κριτική της ταχύτατης, επιφανειακής αλλά συχνά καταστροφικής έκφρασης θαυμασμού ή απόρριψης τυχαίων ανθρώπων για τυχαίες πράξεις. Μεγάλο πλεονέκτημα για τον Μπόργκλι ότι τον κεντρικό ήρωά του ενσαρκώνει ο Νίκολας Κέιτζ, μ' ένα τόσο πλούσιο οπλοστάσιο εργαλείων στην ερμηνεία του, τόσο ευαίσθητος, υπερβατικός, κοινότυπος και ξεχωριστός. Τα δυο αυτά αβαντάζ, ωστόσο, ο Μπόργκλι συνδέει μ' ένα σενάριο διδακτικό, επαναλαμβανόμενο, τελικά επιπόλαιο, θέλοντας να δείξει περισσότερο από τις προθέσεις του για την ταινία, την κριτική του για το ανθρώπινο λάθος. Καθόλου ονειρικό σενάριο, αλλά ονειρεμένος πρωταγωνιστής.