Στις 9 Νοεμβρίου 2021, 26 βασιλικοί θησαυροί από τη Δαχομέη ετοιμάζονται να φύγουν από το Παρίσι για να επαναπατριστούν στον τόπο προέλευσης τους, στο σημερινό Μπενίν. Μαζί με χιλιάδες άλλα, αυτά τα έργα λεηλατήθηκαν κατά τη διάρκεια της εισβολής του γαλλικού αποικιοκρατικού στρατού το 1892. Για αυτά, 130 χρόνια αιχμαλωσίας φτάνουν στο τέλος τους. Ένα από τα αγάλματα αφηγείται το χρονικό της αρπαγής και το δέος της επιστροφής σε ένα νέο κόσμο. Στο Πανεπιστήμιο του Μπενίν οι φοιτητές, εκπρόσωποι μια νέας γενιάς συζητούν και αντιπαρατίθενται γύρω από τη σημασία της χειρονομίας, ανασύροντας σκοτεινές μνήμες αποικιοκρατίας.
Μια ιστορία που μοιάζει να επαναλαμβάνεται σε διάφορες περιοχές του κόσμου και που για τη χώρα μας μοιάζει παραπάνω από γνώριμη καθώς η αρπαγή των Μαρμάρων του Παρθενώνα συνιστά μια ανεπούλωτη ανοιχτή πληγή σε διαρκή εκκρεμότητα. Τι συνιστούν τα κλεμμένα αγάλματα για ένα λαό, για τους ανθρώπους του Μπενίν αν όχι ένα κομμάτι από την ίδια τους την ύπαρξη;
