Η ταινία παρακολουθεί την πορεία ενός καλλιτέχνη σε σύγκρουση με τον ίδιο του τον εαυτό και τον κόσμο γύρω του. Με ευρηματική χρήση εικόνων, συμβολισμών και χιούμορ, ο Αλευράς χτίζει μια κινηματογραφική αφήγηση που δεν υπακούει σε κανόνες: ένα έργο-κολλάζ, που κοιτά τη ζωή και την τέχνη με μάτια πληγωμένα αλλά και βαθιά τρυφερά.
Γυρισμένη στα μέσα της μεταπολίτευσης, η ταινία συνδυάζει σουρεαλισμό, καυστικό χιούμορ, αυτοσαρκασμό και έντονα αυτοβιογραφικά στοιχεία. Ο Αλευράς ξεγυμνώνει τον κόσμο του καλλιτέχνη, τις εμμονές και τις αγωνίες του, σχολιάζοντας την εποχή με μια πρωτοφανή ελευθερία ύφους. Το αποτέλεσμα είναι ένα «κινηματογραφικό παραλήρημα» που κινείται ανάμεσα στη φάρσα, την εξομολόγηση και την πολιτική αλληγορία.
Στις 28 Απριλίου του 1984, είχε προγραμματιστεί η προβολή της από το κανάλι ΕΡΤ2 της κρατικής τηλεόρασης, προβολή που όμως διακόπηκε 20 λεπτά μετά έπειτα από απόφαση του προέδρου της ΕΡΤ2, Σάκη Αποστολόπουλου να ρίξει μαύρο στο κανάλι για 45 λεπτά, καθώς υπήρξαν παράπονα του τηλεοπτικού κοινού μέσω τηλεφώνου στον σταθμό. Τα παράπονα προήλθαν έπειτα από την προβολή μιας σκηνής στην αρχή της ταινίας, όπου ο ενήλικος σκηνοθέτης υποδύεται ότι θηλάζει τη μητέρα του. Ακολούθησε μεγάλη δημοσιότητα στα ΜΜΕ με αποτέλεσμα να πάψει να προβάλλεται στην ελληνική τηλεόραση, παρόλο που την επόμενη μέρα επανακυκλοφόρησε στις αίθουσες και η ανταπόκριση του κοινού ήταν μεγάλη.[4] Η ταινία λόγω της λογοκρισίας της αποτελεί καλτ ταινία του ελληνικού κινηματογράφου.
Δείτε το trailer εδώ