Ο Ρόμπινσον είναι ένας ψημένος στη θάλασσα καπετάνιος υποβρυχίων που πρόσφατα απολύθηκε από τη μεγαλοεταιρία όπου δούλευε. Πικραμένος κι οργισμένος, αποκομμένος από την οικογένειά του, θ’ αναλάβει μια ριψοκίνδυνη αποστολή για ν’ αποδείξει ότι υπάρχει κι άλλος δρόμος εκτός από το Κεφάλαιο. Ο στόχος είναι να εντοπίσει ένα βουλιαγμένο υποβρύχιο των Ναζί που περικλείει τόνους χρυσού. Αν τα καταφέρει, το μισό χρυσάφι είναι δικό του. Μ’ ένα βρετανο-ρωσικό πλήρωμα από έμπειρους ναυτικούς με σκοτεινό παρελθόν, θα βυθιστεί στην περιπέτειά του: μόνο που όσο λιγότεροι μείνουν στο υποβρύχιο, τόσο μεγαλύτερο θα είναι το μερίδιο που θα εισπράξει ο καθένας.
Ο Κέβιν Μακντόναλντ έχει διαπρέψει ως ντοκιμαντερίστας (Οσκαρ για το «One Day in September», διεθνής αναγνώριση για το «Touching the Void»), όχι και τόσο ως σκηνοθέτης μυθοπλασίας του «Τελευταίου Βασιλιά της Σκωτίας», ή του «State of Play». Στη νέα του ταινία ακολουθεί την πεπατημένη του παραδοσιακού θρίλερ και τα πηγαίνει πολύ καλύτερα.
Σε μια ταινία που εκτυλίσσεται στο κλειστοφοβικό, περιοριστικό σύμπαν ενός υποβρυχίου και στο έδαφος του βυθού, το ζητούμενο είναι ο θεατής να νιώθει ότι δεν μπορεί να πάρει ανάσα κι αυτό ο Μακντόναλντ το καταφέρνει, χωρίς εκπτώσεις, από την αρχή της περιπέτειας μέχρι το μαύρο φινάλε της. Η τεστοστερόνη ξεχειλίζει από τις καμπίνες και τα μηχανοστάσια, ενώ η εθνική σύνθεση του πληρώματος και η ίδια η εναντίωση στην εκμετάλλευση των καπιταλιστών δίνει αφορμή για ένα σχηματικό αλλά ενδιαφέρον σχόλιο πάνω στην επιστροφή της ψυχροπολεμικής διαμάχης.
Κυρίως, παρότι η πλοκή της είναι απόλυτα προβλέψιμη, η ταινία διατηρεί αμείωτη την αγωνία και στελεχώνεται από ένα καστ γεμάτο hipsters και bears, για όποιον το κάνει όρεξη. Ο Τζουντ Λο, με άψογη σκωτσέζικη προφορά, ηγείται του πληρώματος και της ταινίας με τη δύναμη και το κύρος του άξιου κινηματογραφικού καπετάνιου, σ’ ένα ρόλο πιο βρώμικο και πιο ενδιαφέροντα απ’ ό,τι τον έχουμε συνηθίσει τελευταία.
