Οι «Αρκούδες» είναι μια παραγωγή της DisneyNature (θυμηθείτε το «Earth») που σημαίνει αυτό ακριβώς που φαντάζεστε: ντοκιμαντέρ για τη φύση φτιαγμένα με τον τρόπο της Disney, δηλαδή με υψηλά στάνταρτ παραγωγής, προορισμένα για παιδιά κάθε ηλικίας και απώτερο σκοπό τη διαπαιδαγώγηση, την ενημέρωση, την ευαισθητοποίηση για ένα θαυμαστό κόσμο που ζει τόσο μακριά και όμως τόσο κοντά μας.
Το twist που φυσικά υπάρχει στην όλη υπόθεση και διαχωρίζει τα συγκεκριμένα ντοκιμαντέρ από την πληθώρα των ταινιών που παράγονται από το National Geographic ή το Discovery Channel και τα δεκάδες τηλεοπτικά δίκτυα αφιερωμένα στη φύση, είναι ότι η Disney φιλοδοξεί κάθε μια από τις «αληθινές» ιστορίες της να είναι πριν απ’ ότιδήποτε μια εμπειρία, ικανή να αφυπνίσει το target group στο οποίο απευθύνεται.
Οι «Αρκούδες» από αυτήν την άποψη είναι μια εμπειρία, αφού δεν βασίζονται μόνο στην παρατήρηση ενός έτους από τη ζωή μιας μαμάς καφέ αρκούδας και των δύο μωρών της στη μακρινή Αλάσκα, αλλά κινηματογραφούνται με τη δομή ενός... θρίλερ.
Δεν υπερβάλλουμε, αν και όπως είναι αναμενόμενο σε ένα ντοκιμαντέρ της Disney θα δούμε λιγότερες αγριότητες από αυτές που ίσως πραγματικά συμβαίνουν στο άγριο τοπίο μιας προστατευόμενης περιοχής που τα ελεύθερα ζώα ζουν κάθε ημέρα σαν να είναι η τελευταία τους.
Πατώντας πάνω στη στατιστική που θέλει τo 50% των νεογέννητων αρκούδων να μην επιβιώνουν το πρώτο έτος της ζωής τους, οι Αλαστέρ Φόδεργκιλ και Κιθ Σκόλεϊ ακολουθούν τη μαμά Σκάι και τα δύο αρκουδάκια της, καθώς κατεβαίνουν από τα βουνά για να αναζητήσουν τροφή και μαζί να γνωρίσουν για πρώτη φορά τη χαρά και τους κινδύνους της πραγματικής ζωής.
Η κάμερα βρίσκεται τρίτος συνοδοιπόρος στο ταξίδι τους, με λήψεις που αποθεώνουν το τοπίο αλλά και την ευγενική φύση των αρκούδων που συχνά μπορούν να παρεξηγηθούν για την βίαιη φύση τους. Και με highlight τα δύο αρκουδάκια να μεγαλώνουν μέσα σε ένα μεγάλο κόσμο από εχθρούς, δύσκολο να το πιάσεις φαγητό και την αγκαλιά της μαμάς, οι «Αρκούδες» χτυπάνε κόκκινο στο cuteness αλλά και στο σαν παραμύθι ταξίδι τους στην... επιβίωση.
Πιο όμορφο απ’ ότι μπορείς να φανταστείς, αλλά και την ίδια στιγμή μονότονο με τον τρόπο που (δεν) οφείλει να είναι ένα επιστημονικά ακριβές ντοκιμαντέρ, ακόμη κι αν φαινομενικά είναι κινηματογραφημένο αλά βεριτέ, το φιλμ των Φόδεργκιλ και Σκόλεϊ έχει την τύχη να έχει για αφηγητή του τον Τζον Σ. Ράιλι που περιγράφει με παιδικότητα, χιούμορ και πραγματικό ενθουσιασμό τη διαδρομή των ηρώων που με το μαγικό τρόπο της Disney νιώθουμε πως γνωρίζουμε από πάντα.
Το ότι το voice-over είναι από κάποια στιγμή και μετά πιο ενδιαφέρον από αυτό που βλέπεις και το γεγονός πως το λίγωμα από την αρκουδίσια χαριτωμενιά δεν φεύγει ούτε όταν αρχίζεις πια να λυπάσαι περισσότερο τους άμοιρους τους σολωμούς παρά τα αρκουδάκια, κάνει τις «Αρκούδες» κάτι που καταλαβαίνεις ότι έχει φτιαχτεί με κόπο και αγάπη, αλλά παραμένει άτολμα προσκολημμένο στα ζώα.
Για όσους αντέχουν πραγματικά μια αυθεντική και αποκαλυπτική - πρωτίστως - για την ανθρώπινη φύση αρκουδίσια «εμπειρία», θα υπάρχει πάντα το «Grizzly Bear» του Βέρνερ Χέρτσογκ.
