Ο Ενζο και ο Ζακ είναι δυο παιδικοί φίλοι που μικροί συναγωνίζονταν στις καταδύσεις. Ενήλικοι πλέον οι δυο τους θα βρεθούν πάλι αντιμέτωποι. Από τη Σικελία, ο Ζακ, ανίκητος πρωταθλητής επί έξι χρόνια στις ελεύθερες καταδύσεις θα αναζητήσει τον Ενζο στις Ανδεις όπου μένει για να τον φέρει πίσω ως αντίπαλο διεκδικητή του τίτλου. Η αναμέτρησή τους θα τους οδηγήσει σε καταστάσεις πέρα από τις ανθρώπινες ικανότητες...
Αν το φιλμ του Λικ Μπεσόν μοιάζει δύσκολο να επιβιώσει στο σήμερα, είναι γιατί βρίσκεται βαθιά ριζωμένο στη δεκαετία του '80, στον αλλόκοτο, παραμυθένιο πληθωρισμό της και σε μια πρωτοφανή έλλειψη κυνισμού. Εκεί, ωστόσο, βρίσκεται και η ρετρό, πια, γοητεία της. Γιατί, αποκαλύπτοντας το ταλέντο και κυρίως τη φωτογένεια ενός νεότατου, εξωπραγματικού Ζαν-Μαρκ Μπαρ, ο Μπεσόν παρουσιάζει μια τρίωρη διαδρομή αγκαλιά μ’ ένα δελφίνι μέσα στη θάλασσα, όπως ήταν και η έμπνευση του: ενα φιλμ ασφυκτικό, ξεδιάντροπα ψυχαναλυτικό, ρομαντικό, υπαρξιακό, μελοδραματικό μ’ έναν τρόπο που μάλλον δεν «επιτρέπεται» πια αλλά καταφέρνει να χτίσει στο θεατή μια βαθειά συγκίνηση.
Η σεναριακή επιμονή στην παιδικότητα και την απλότητα, ντυμένη με μια οπωσδήποτε φλύαρη, αλλά εντυπωσιακή και καθηλωτική, υγρή εικόνα, αφήνει το στίγμα της στο τέλος μιας δεκαετίας την οποία διαδέχτηκε η υπερβολή των '90ς. Φυσικά το σενάριο της ταινίας είναι οριακά κατανοητό, οι ήρωες σχηματικοί και τα νοήματα βαρύγδουπα. Αλλά το «Απέραντο Γαλάζιο», αν ο θεατής του σήμερα δεν το απορρίψει εξαρχής, είναι μια εμπειρία καταπραϋντική και αναζωογονητική, σα μακροβούτι με τα μάτια ανοιχτά.
