Ο Κλαούντιο Κουπελίνι, του «Una Vita Tranquilla», έχει γίνει περισσότερο δημοφιλής τα τελευταία χρόνια στην Ιταλία ως σκηνοθέτης της τηλεοπτικής σειράς «Gomorrah»: την ίδια σκληρότητα στην εικόνα, αυτόν τον υπερβατικό ρεαλισμό που αποκτά διάσταση βίαιη, επιλέγει για ν' αφηγηθεί και μια ιστορία αγάπης, παθιασμένη και σημαδεμένη από τη μοίρα.
Η Ναντίν είναι, απλώς, πάρα πολύ όμορφη: κάνει οντισιόν για να γίνει μοντέλο, γιατί δεν μπορεί να σκεφτεί πολλές άλλες εναλλακτικές για τη ζωή της. Στο πολυτελές παριζιάνικο ξενοδοχείο όπου γίνεται η επιλογή, γνωρίζει τον Φάουστο, έναν Ιταλό που δουλεύει ως γκαρσόνι αλλά ονειρεύεται να γίνει εστιάτορας, έναν νεαρό γεμάτο ένταση, νευρώδη και διεκδικητικό. Οι δυο τους θα ερωτευτούν σ' αυτήν την πρώτη τους, τυχαία συνάντηση και θα συνεχίσουν την ανορθόδοξη ερωτική διαδρομή τους, διανύοντας χώρες και χρόνια, αγκαλιάζοντας τη μοναδική πιθανότητα ευτυχίας που τούς έφερε η μοίρα και που ταυτόχρονα τούς καταστρέφει και τους δυο.
Ενα κλασικό μελόδραμα επιλέγει να κάνει ο Κουπελίνι, υπερβολικό και απίθανα δραματικό στην πλοκή και την εξέλιξή του, γεμίζοντας το σενάριό του με ανατροπές που μοιάζουν σε κάθε βήμα και λιγότερο πειστικές - μ' αυτήν όμως τη γοητεία της υπερβολής που προκαλεί το είδος. Αυτή τη σκοτεινή ρομαντική ιστορία, ωστόσο, αποφασίζει να την παρουσιάσει - με τη συνδρομή του εξαιρετικού φωτογράφου Γκεργκέλι Ποχάρνοκ (του «Taxidermia») - μ' ένα γενναίο σινεμασκόπ, με αιχμηρό, ανηλεή ρεαλισμό στην εικόνα του, δημιουργώντας μια ενδιαφέρουσα αντίθεση με το συναισθηματικό σύμπαν της ταινίας. Προσθέτοντας σ' αυτό δυο δυνατές, ιδιαίτερες ερμηνείες από τους πρωταγωνιστές, κυρίως από τον Ελιο Γκερμάνο που ηλεκτρίζει τα πλάνα του, καταλήγει μ' ένα φιλμ που μοιάζει να κυριεύεται - και να κυριεύει το θεατή - με μια δική του, εσωτερική, ανίκητη ορμή.
