Ο Αη Βασίλης παίρνει σύνταξη κι ετοιμάζεται για διακοπές στην ηλιόλουστη Αυστραλία με τη σύζυγο. Στη θέση του αφήνει τον μικρό Νικόλα, ένα ορφανό αγοράκι, με μεγάλη φαντασία στο σχεδιασμό παιχνιδιών. Ωστόσο, για να μπορέσει ν’ανταποκριθεί στην αποστολή του και να μοιράσει δώρα και χαρά στα παιδιά όλου του κόσμου τα Χριστούγεννα, ο Νικόλας πρέπει πρώτα να έρθει αντιμέτωπος με τη δική του μελαγχολία και με την πεποίθηση ότι πρέπει γρήγορα να μεγαλώσει και ν’αναλάβει τις ευθύνες του.
Γαλλική ταινία animation, με απλό και οικείο σκίτσο, βγαλμένο από παιδικά παραμύθια και Χριστουγεννιάτικες κάρτες. Η ιδέα ενός μικρούτσικου Αγιου Βασίλη – ή, εν πάσει περιπτώσει, Νικόλα κατά το Santa Claus – είναι ούτως ή άλλως ακαταμάχητη. Η ταινία, όμως, δεν μπορεί ν’ αρκεστεί σ’ αυτό το στοιχείο και να επωφεληθεί.
Σα να μην ξέρει ακριβώς ποια ιστορία ν’αφηγηθεί, τις αφηγείται όλες: πώς ο Αγιος Βασίλης αναζητά θέση διευθυντή ορφανοτροφείου στην Αυστραλία, πώς οι παλαιότεροι Αγιοι Βασίληδες έρχονται σε βοήθεια του μικρού μαθητευόμενου και αφήνουν παλιούς ανταγωνισμούς να ξεσπάσουν, πώς ο αντικαταστάτης θέλει πεισματικά να χαρίσει σ’ όλα τα παιδιά κύβους για να φτιάξουν παιχνίδια με τη φαντασία τους, πώς ο Νικόλας μπαίνει σ’ ένα παιχνίδι με πίστες για να βρει τη στιγμή που τον κρατά στη θλίψη του παρελθόντος και πώς πρέπει να καταλάβει ότι τα παιδιά πρέπει να μένουν παιδιά για όσο γίνεται περισσότερο.
Σα διαδρομή με το έλκυθρο που γλιστρά ασταμάτητα από τη μια βουνοκορφή στην επόμενη χωρίς τέλος, έτσι κι η ιστορία κυλά από το ένα πεδίο στο άλλο, καταλήγοντας αδύναμη σε όλα. Οχι ότι τα παιδιά μικρών ηλικιών που θα δουν την ταινία δε θα την ευχαριστηθούν, αλλά από Χριστουγεννιάτικο animation με τόσο αξιολάτρευτο ήρωα περιμέναμε κάτι πιο πρωτότυπο και θεαματικό ή συναισθηματικό, ή και τα δύο.
