Στην πέμπτη της συνεργασία με τον Μάρτιν ΜακΝτόνα στο θέατρο και στο σινεμά, η Κέρι Κόντον δεν χρειάζεται πια να συστηθεί.
Οσοι την γνώριζαν ήδη καλά από το «Better Call Saul», το «Rome» και τη φωνή της ως F.R.I.D.A.Y στο κινηματογραφικό σύμπαν της Marvel, ήξεραν πως κάποια στιγμή αυτή η σπουδαία θεατρική ηθοποιός από την Ιρλανδία θα κέρδιζε το μερίδιο που της αναλογεί στη σύγχρονη βιομηχανία. Οσοι την γνώρισαν για πρώτη φορά στο ρόλο της Σιόμπαν, αδελφής του ήρωα που υποδύεται ο Κόλιν Φάρελ στα «Πνεύματα του Ινισέριν» προσπαθούν ακόμη να κατανοήσουν από που ακριβώς κατέβηκε αυτό το τόσο ταλαντούχο, γενναιόδωρο πλάσμα - συγκινησιακή δύναμη όλης της ταινίας.
Εχοντας ήδη κερδίσει το BAFTA Β' Γυναικείου Ρόλου και διεκδικώντας με αξιώσεις το αντίστοιχο Οσκαρ, η Κέρι Κόντον χαίρεται που δεν είναι ακόμη τόσο διάσημη ώστε να μπορεί να φάει ανενόχλητη σε ένα εστιατόριο. Στο Flix είχε μιλήσει στην παγκόσμια πρεμιέρα της ταινίας στο Φεστιβάλ Βενετίας.
Από τα γυρίσματα της ταινίας
Oταν ο Μάρτιν μου έστειλε το σενάριο για το Ινισέριν πριν από αρκετά χρόνια, η ιστορία ήταν αρκετά διαφορετική από αυτή που είδατε τελικά. Υπήρχε και ένα δεύτερο story line, το οποίο σιγά σιγά αφαιρέθηκε εντελώς και γενικά υπήρξαν πολλά drafts μέχρι ο Μάρτιν να καταλήξει. Είμαι τόσο ευγνώμων που με σκέφτεται για τις ταινίες του, κάθε φορά φοβάμαι πως θα είναι η τελευταία μας συνεργασία μας.
Συνεργάστηκα για πρώτη φορά με τον Μάρτιν, όταν ήμουν 17. Αυτή είναι η πέμπτη φορά που δουλεύω μαζί του. Κάθε συνεργασία ήταν κι ένας σταθμός στην καριέρα μου. Ξεκινήσαμε από το θέατρο, πρώτα στο «Μοναξιά στην Αγρια Δύση», μετά στο «Ο σακάτης του Ινισμαν» και στο «Ο υπολοχαγός του Ινισμορ», στα δύο πρώτα μέρη της Τριλογίας του Αράν. Τα θεατρικά έργα του είναι αριστουργήματα, πολύ σκοτεινά και αποκαλυπτικά για την ανθρώπινη φύση. Στο σινεμά συμμετείχα στις «Τρεις Πινακίδες» και τώρα στα «Πνεύματα του Ινισέριν». Θεωρώ πως αυτή η τελευταία ταινία είναι μία προέκταση του θεατρικού του σύμπαντος. Εκτός όμως, από το πόσο μεγάλος συγγραφέας είναι ο Μάρτιν, αυτή η ταινία αποκαλύπτει και πόσο σπουδαίος σκηνοθέτης έχει γίνει. Ολη αυτή η πνευματικότητα του φυσικού τοπίου απουσίαζε από το σενάριο και την ανέδειξε με την κάμερα.
Με τους Μπρένταν Γκλίσον, Κόλιν Φάρελ και Μάρτιν ΜακΝτόνα στη Βενετία
Ο χωρισμός από μία φιλία είναι πιο δύσκολος από τον ερωτικό χωρισμό. Για να πω την αλήθεια μού έχει συμβεί να σταματήσει κάποιος να μου μιλάει ξαφνικά, όπως σε όλους μας, αλλά στην πραγματική ζωή σπάνια ζητάς το λόγο ή απαιτείς να μάθεις το γιατί. Γι’ αυτό θαυμάζω τον ήρωα που υποδύεται ο Κόλιν. Θέλει κότσια να είσαι ευθύς με τον άλλο. Είμαι μοναχικός άνθρωπος και νομίζω πως αν μου συνέβαινε ό,τι συμβαίνει στην ταινία, θα σκεφτόμουν «Ευτυχώς, ένας λιγότερος που πρέπει να του στείλω μήνυμα». Είναι οδυνηρό πάντως όταν συμβαίνει ένας τόσο απότομος χωρισμός σε φιλικό επίπεδο γιατί είναι σαν να σου ακυρώνουν την προσωπικότητα.
Είναι μαγικό το πώς ο Μάρτιν πήρε τόσα αμιγώς ιρλανδικά στοιχεία και τα έκανε να έχουν μια οικουμενική διάσταση.** Η γλώσσα, το τοπία, η μουσική, ο τρόπος που αλλάζουμε συμπεριφορά όταν πίνουμε. Το χιούμορ και ο αυτοσαρκασμός με τη δυσλειτουργικότητα μας. Ακόμα και το πόσο δυνατές είναι οι γυναίκες στην Ιρλανδία, η ήρεμη δύναμη με την οποία υπομένουμε τις αναποδιές της ζωής. Και τους άντρες.»
**Με μάγεψε η κρυφή μοναξιά της ηρωίδας που υποδύομαι, η εσωτερικότητα της. Oτι κλαίει τα βράδια στα κρυφά, ότι είναι η πιο έξυπνη στο νησί, αλλά δεν το δείχνει και δεν περηφανεύεται γι’ αυτό, ότι έχει μια ήρεμη αυτοπεποίθηση, ότι διαβάζει τα πάντα, ότι παίρνει τη ζωή της στα χέρια της. Μου αρέσουν οι ρόλοι που δείχνουν τις απόκρυφες στιγμές των ηρώων και θέλω να τις αποκαλύπτω, γιατί πιστεύω ότι το κοινό ταυτίζεται περισσότερο με αυτές.
Είναι μαγικό το πώς ο Μάρτιν πήρε τόσα αμιγώς ιρλανδικά στοιχεία και τα έκανε να έχουν μια οικουμενική διάσταση. Η γλώσσα, το τοπία, η μουσική, ο τρόπος που αλλάζουμε συμπεριφορά όταν πίνουμε. Το χιούμορ και ο αυτοσαρκασμός με τη δυσλειτουργικότητα μας. Ακόμα και το πόσο δυνατές είναι οι γυναίκες στην Ιρλανδία, η ήρεμη δύναμη με την οποία υπομένουμε τις αναποδιές της ζωής. Και τους άντρες. (γέλια)
Από τα γυρίσματα της ταινίας
Αισθάνομαι τυχερή που κλείνω 25 χρόνια σε αυτό το επάγγελμα. Δεν περίμενα ότι θα κάνω αυτά που έκανα, τηλεόραση, θέατρο και σινεμά. Συνεργάστηκα με τον Φίντσερ, τον Σορεντίνο και τον Μάικλ Μαν, αλλά ευτυχώς δεν έγινα ποτέ τόσο διάσημη ώστε να μη μπορώ να φάω σε ένα εστιατόριο με την ησυχία μου. Συνδύασα τα θετικά και των δύο τρόπων ζωής. Βλέπω τις αντιδράσεις των φανς για τον Κόλιν και τρομάζω λίγο. Βέβαια πολύ σπάνια ένας άντρας θα αρχίσει να ουρλιάζει μόλις σε δει. (γέλια) Αυτό το είδος διασημότητας ανήκει σε άντρες που ξεκινούν νέοι και όμορφοι.
Αγαπώ την τηλεόραση, όσο αγαπώ το θέατρο και το σινεμά. Oταν ξεκίνησα, με συμβούλευαν να μην κάνω τηλεόραση, θεωρούταν τότε ένα ευτελές είδος υποκριτικής, αλλά αυτό είναι ένας χαζός ελιτισμός και πλέον ζούμε στα χρυσή εποχή της τηλεόρασης, όπου η σειρές έχουν γίνει πολύ καλύτερες από πολλές ταινίες. Hμουν τυχερή που στην καριέρα μου έκανα το «Rome» και το «Better Call Saul». Απέκτησα δύο σπίτια χάρη στην τηλεόραση. (γελάει). Είμαι τυχερή που συνεργάστηκα με τον Βινς Γκίλιγκαν. Θεωρώ πως είναι μια ιδιοφυία. Οπως ακριβώς ο Μάρτιν ΜακΝτόνα.
