Η ταινία
«... οι πιγκουίνοι όταν βλέπουνε τους πάγους γύρω τους να λιώνουνε και δεν ξέρουν από πού να πιαστούν και πώς να γλυτώσουν, από την τρέλα την πολλή κι από το φόβο που 'χουν ορμάνε να φάει ο ένας τον άλλον...». Η ταινία βασίζεται στο διήγημα «Πιγκουίνοι έξω απʼτο λογιστήριο» του Χρήστου Οικονόμου.
Ο σκηνοθέτης
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1978 και εργάζεται στη Δευτεροβάθμια Εκπαίδευση ως καθηγητής πληροφορικής. Εχει συμμετάσχει σε θεατρικές και κινηματογραφικές παραγωγές. Αποφοίτησε από το Τμήμα Κινηματογράφου του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης το 2012 παρουσιάζοντας τη μικρού μήκους ταινία «Πιγκουίνοι», ως πτυχιακή του εργασία στη σκηνοθεσία.
Τρεις ερωτήσεις για τους «Πιγκουίνους»
Ποια ήταν η αφορμή ή η σκέψη που σας οδήγησε να κάνετε την ταινία σας;
Οταν τον Δεκέμβρη του ‘10 έπεσε στα χέρια μου η συλλογή διηγημάτων του Χρήστου Οικονόμου, «Κάτι θα γίνει, θα δεις», με συγκίνησαν οι ιστορίες και οι καθημερινοί χαρακτήρες που παρουσιάζει ο Οικονόμου στα κείμενά του και κυρίως ο τρόπος που επιλέγει να δει τους ανθρώπους της εργατικής τάξης: με σεβασμό, ρεαλισμό και χωρίς λύπηση. Ενα από τα διηγήματα που μου άρεσαν και θα ήθελα κι εγώ να δω στην οθόνη ήταν η ιστορία των «Πιγκουίνων» και η μεταφορά της στη φόρμα της μικρού μήκους ταινίας ήταν μια πρόκληση.
Πώς θα την περιγράφατε σε κάποιον που θα σας ρωτούσε τι είναι η ταινία σας;
Είναι μια ταινία για την κρίση της οικογένειας και για την κρίση της κοινωνίας. Είναι η πτυχιακή εργασία του Γιάννη Σωτηρόπουλου στη Διεύθυνση Παραγωγής, του Κωνσταντίνου Κουκουλιού στη Διεύθυνση Φωτογραφίας, της Σμαρώς Παπαευαγγέλου στο μοντάζ και η δικιά μου στη σκηνοθεσία, μια ταινία που καταφέραμε να φτιάξουμε με τη στήριξη των συμφοιτητών, καθηγητών και φίλων μας. Είναι κάτι που θέλαμε να μας εκφράζει, ώστε να γίνουμε δημιουργικοί και να βγούμε από το καβούκι μας. Φιλοδοξία μας είναι τέτοιοι πυρήνες αντίστασης όπως αυτοί που δημιουργούνται στο Τμήμα Κινηματογράφου στο ΑΠΘ, να πληθαίνουν γύρω μας και να μας κάνουν πιο αισιόδοξους αλλά και πιο δυνατούς για το μέλλον, όχι μόνο του κινηματογράφου, αλλά και της κατάστασης στην Ελλάδα γενικότερα.
Εκτός από τη χρονική διάρκεια μιας ταινίας, ο προσδιορισμός «μικρού μήκους» ορίζει κάτι άλλο κατά τη γνώμη σας; Και γιατί ναι ή όχι;
Ο χρόνος λειτουργεί σίγουρα ως παράμετρος που επηρεάζει την αισθητική αλλά και τη δραματουργία. Οι πιο πετυχημένες μικρού μήκους έχουν συνήθως ως κεντρικό άξονα ένα θέμα, ή ένα συναίσθημα, ή μια ιδέα. Δεν είναι εύκολο να αναπτυχθεί ένα θέμα σε βάθος μέσα σε λίγα λεπτά... Είναι κάτι σαν ένα ανέκδοτο ή μια ιστορία που ακούς από κάποιον άγνωστο πηγαίνοντας με το λεωφορείο στη δουλειά σου.
info
Σενάριο, Σκηνοθεσία: Δημήτρης Ζάχος / Παίζουν: Θανάσης Νάκος, Γιάννης Καραμφίλης, Κίμων Κουρής, Στάθης Μαυρόπουλος, Λίλυ Λαμπούδη, Κυριακή Δούδη / Διεύθυνση Παραγωγής: Γιάννης Σωτηρόπουλος / Διεύθυνση Φωτογραφίας: Κωνσταντίνος Κουκουλιός / Καλλιτεχνική Διεύθυνση: Δανάη Ελευσινιώτη / Σκηνικά, Κοστούμια: Δανάη Ελευσινιώτη, Μαριάνθη Βεζερτζή / Ηχοληψία: Ορέστης Πατσινακίδης, Νάταλι Χατζηπέτρου / Ηχητικός Σχεδιασμός: Θανάσης Καφετζής, Νάταλι Χατζηπέτρου / Μουσική: Μπάμπης Παπαδόπουλος / Μοντάζ: Σμαρώ Παπαευαγγέλου / Βοηθός Σκηνοθέτη: Ευηρούλα Δούρου / Σκριπτ: Γιάννης Παπαδόπουλος / Βʼ Βοηθός Σκηνοθέτη: Μάρη Κακαράτζη / Μακιγιάζ: Χρύσα Λιάπη / Βοηθοί Φωτογραφίας: Γιώργος Κουτσαλιάρης, Γιάννης Σίμος, Μιχάλης Δημητρίου / Βοηθός Ηχου: Νιόβη Κίτσιου / Graphic design: Γιώργος Πεχλιβανίδης
Μάθετε πληροφορίες και δείτε υλικό των ταινιών όλων των φετινών υποψηφίων του Φεστιβάλ Δράμας εδώ.
Δείτε στο παρακάτω βίντεο το τρέιλερ των «Πιγκουίνων» και στο gallery φωτογραφίες της ταινίας.
