Το κείμενο είναι αναδημοσίευση από την κριτική που γράφτηκε στη διάρκεια του Φεστιβάλ Καννών.
Το «L' Inconnu Du Lac» είναι ίσως η καλύτερη ταινία του Αλέν Γκιροντί, ενός σκηνοθέτη που το έργο του μοιάζει να διατρέχεται από μια αντισυμβατική, σχεδόν «πολιτική» ματιά πάνω στην ομοφυλοφιλία, την εργατική τάξη, τους «καθημερινούς» ανθρώπους και παράλληλα, από μια ιδιαίτερη αίσθηση του μυθολογικού, του αλλόκοτου που συνυπάρχει με το συνηθισμένο.
Αυτή η ιδιαίτερη ματιά του τον έκανε ανέκαθεν να ξεχωρίζει από την παράδοση ενός «κοινωνικού σινεμά», αλλά κι από την συχνά κλειστή ματιά του queer cinema. Το έργο του παραμένει ακατάτακτο, ξεροκέφαλα προσωπικό και γι αυτό εξαιρετικά ενδιαφέρον.
Σχεδόν όλα τα στοιχεία της δουλειάς του βρίσκουν εδώ την καλύτερη εκφρασή τους, σε ένα φιλμ που είναι το πιο προσιτό στην μέχρι τώρα φιλμογραφία του εκτός φυσικά, από την μερίδα εκείνη του κοινού, για το οποίο, το θέαμα ενός ανδρικού μέλους που εκσπερματώνει ή δυο ανδρών που κάνουν σεξ αποτελεί μια γραμμή που δεν πρόκειται να διασχίσουν.
Το «L' Inconnu du Lac» διαδραματίζεται εξ ολοκλήρου στις όχθες μιας λίμνης όπου άντρες συναντιούνται για να κάνουν σεξ, στην διάρκεια μερικών ημερών του καλοκαιριού. Ο Φρανκ, θα γοητευθεί από τον Μισέλ, έναν πανέμορφο πρώην κολυμβητή και θα κάνει τα πάντα για να τον κερδίσει, παραβλέποντας το γεγονός ότι ένα βράδυ, θα τον δει να πνίγει στην λίμνη τον προηγούμενο εραστή του. Παράλληλα θα δημιουργήσει έναν πλατωνικό δεσμό με τον Ανρί, έναν μεσήλικα κατά κύριο λόγο ετεροφυλόφιλο άντρα που περνά τις μέρες του στην όχθη, κοιτάζοντας απλά την λίμνη.
Ανάμεσα στους δύο αυτούς άντρες, που ο ένας απέχει συνειδητά από το σεξ κι ο άλλος μοιάζει να το αναζητά στην πιο επικίνδυνη μορφή του, απλώνεται η ανεξερεύνητη περιοχή της ερωτικής επιθυμίας και ειδικότερα, της ερωτικής επιθυμίας ανάμεσα στους άντρες και οι διαδρομές που ακολουθεί το πάθος όταν τελικά εκπληρώνεται.
Ο έρωτας, ή καλύτερα η έκστασή του, κι ο θάνατος, ακραίες εκφράσεις μιας κατάστασης εξίσου σπουδαίας, σχεδόν μυθολογικής, συνδεδεμένες στο ομοφυλοφιλικό σεξ από την εμφάνιση του AIDS εξερευνούνται εδώ με μια φιλοσοφική σχεδόν διάθεση από τον Γκιροντί. Αλλά την ίδια στιγμή με μια πραγματιστική διάθεση, με στιγμές χιούμορ και με την επίφαση ενός αστυνομικού μυστηρίου που λειτουργεί με τρόπο που προσθέτει στην ταινία και τον προβληματισμό της αντί να αφαιρεί.
Το ίδιο και ο λυρικός τρόπος που το φιλμ κινηματογραφεί την φύση, το αποκομμένο τοπίο της λίμνης που μεταμορφώνεται σε έναν ολόκληρο κόσμο από μόνος του, τα ανδρικά σώματα και την ηχητική μπάντα του φιλμ που αποτελείται ολοκληρωτικά από ήχους της φύσης που δίνουν στο φιλμ μια μυστικιστική, σχεδόν θρησκευτική υφή.
Δείτε το τρέιλερ:
