Εντεκα χρόνια μετά τον ανεξάρτητο «Ξεναγό», τρία μετά το ντοκιμαντέρ «Στο Σώμα της», και δύο μετά τον τον «Απόστρατο», ο Ζαχαρίας Μαυροειδής ετοιμάζει την νέα του ταινία: «Το Καλοκαίρι της Κάρμεν».
Εχοντας ολοκληρώσει τα γυρίσματα τέλη Ιουνίου, κατά τη διάρκεια της παρέλασης του Athens Pride, ο Ζαχαρίας έχει ήδη ξεκινήσει το post production και αποκαλύπτει στο Flix περισσότερες λεπτομέρειες για αυτό το «queer bromance», ποια είναι η Κάρμεν και τι σημαίνουν τα καλοκαίρια για εκείνον.
Θυμηθείτε και μια παλιότερη κουβέντα μας: Ο Ζαχαρίας Μαυροειδής μιλά στο Flix: «Το streaming είναι σημείο των καιρών...»
Ζαχαρία σε συναντάμε αυτό το καλοκαίρι να γυρίζεις «Το Καλοκαίρι της Κάρμεν». Ποια είναι η Κάρμεν και γιατί το καλοκαίρι της είναι σημαντικό;
Η Κάρμεν είναι ένα ημίαιμο αδέσποτο σκυλάκι το οποίο αλλάζει χέρια κατά τη διάρκεια του καλοκαιριού. Παρ’ ότι βαφτίζει την ταινία, η Κάρμεν είναι απλά ένας καταλύτης στην ιστορία και όχι το κεντρικό πρόσωπο – το «Κάρμεν» στον τίτλο είναι ουσιαστικά χρονικός προσδιορισμός. Βέβαια, το μοντάζ της ταινίας μόλις τώρα ξεκίνησε, οπότε κρατάω και μια μικρή επιφύλαξη μήπως κλέψει την παράσταση η «Νάλα», η υπερταλαντούχα σκυλίτσα που ανέλαβε τον ρόλο της Κάρμεν.
Θα την περιέγραφες ως μία queer κωμωδία; Πώς συνδέθηκε με το Pride;
Η ταινία είναι ένα queer bromance με πολύ ξεδιάντροπο χιούμορ και κεντρικό θέμα τη φιλία δύο γκέι ανδρών. Το Athens Pride ήταν μέρος του σεναρίου, καθώς 3 σκηνές διαδραματίζονταν στη διάρκεια της παρέλασης. Κατά σύμπτωση ήταν το τελευταίο μας γύρισμα και μακράν το πιο επεισοδιακό και απολαυστικό. Ολοκληρώσαμε τα γυρίσματα με τον πιο ταιριαστό τρόπο.
Ποια είναι η μεγαλύτερη πρόκληση αυτής της ταινίας; Τι μάθημα πήρες από τις δύο προηγούμενες - κάτι που δε θες να επαναλάβεις;
Η μεγαλύτερη πρόκληση είναι η εξεύρεση της σωστής ισορροπίας ανάμεσα στο κωμικό στοιχείο και το δραματικό υπόβαθρο. Η κωμωδία εύκολα γίνεται αυτοσκοπός εις βάρος άλλων στοιχείων της αφήγησης, όπως το βάθος των χαρακτήρων, τον ρυθμό κ.α. Οσο γυρίζαμε είχα διαρκώς το νου μου σ’ αυτή τη χρυσή τομή, αλλά η πραγματική «μάχη» θα δοθεί στο μοντάζ. Φτάνοντας αισίως στην τρίτη μου ταινία (τέταρτη αν συνυπολογίσει κανείς και το ντοκιμαντέρ «Στο Σώμα της»), νιώθω ότι μπορώ να απολαύσω το γύρισμα πολύ περισσότερο απ’ ότι στο παρελθόν. Μπορώ να αυτοσχεδιάσω στον τρόπο κάλυψης μιας σκηνής με μεγαλύτερη αυτοπεποίθηση και έχω μεγαλύτερη πείρα στο να αναγνωρίζω από το σενάριο ποια στολίδια είναι περιττά. Ολα αυτά, και άλλα πολλά, απορρέουν απ’ όσα έμαθα κάνοντας τις προηγούμενες ταινίες.
Μίλησε μου για το καστ σου - ποιοι είναι και πώς επέλεξες τους πρωταγωνιστές σου;
Το κάστινγκ της ταινίας έγινε σε συνεργασία με τον Ακη Γουρζουλίδη και τη Σωτηρία Μαρίνη, οι οποίοι είναι αγαπημένοι συνεργάτες μου - δουλέψαμε μαζί και στον «Απόστρατο». Χάρη στην εμπιστοσύνη και στη βαθιά αλληλοκατανόηση που υπάρχει ανάμεσά μας, το κάστινγκ ήταν μια αρκετά σύντομη διαδικασία. Μελετήσανε το σενάριο, μου προτείνανε μια σειρά από ηθοποιούς και, μετά από κάποια δοκιμαστικά, ομόφωνα καταλήξαμε στη διανομή της ταινίας. Ο πρωταγωνιστής είναι ο Γιώργος Τσιαντούλας, συμπρωταγωνιστής ο Ανδρέας Λαμπρόπουλος - και οι δύο πρώτη φορά σε πρωταγωνιστικό ρόλο σε ταινία μεγάλου μήκους. Την πεντάδα των βασικών ηθοποιών συμπληρώνουν η Ρουμπίνη Βασιλακοπούλου, ο Νικόλας Μίχας και ο Βασίλης Τσιγκριστάρης.
Θυμηθείτε κι αυτό: Τι κάνεις Ζαχαρία Μαυροειδή στο Animasyros;
Πώς είναι να γυρίζεις ταινία στην «ουρά» μιας πανδημίας που ταρακούνησε γερά τον κινηματογραφικό χώρο;
Ημασταν πολύ τυχεροί καθώς πέσαμε πάνω σε μια «κοιλιά» της πανδημίας. Είχαμε κρούσμα σε συντελεστές λίγο πριν ξεκινήσουμε γυρίσματα, κι άλλο ένα στο πολύ τέλος, και έτσι δεν διαταράχθηκε η ροή του προγράμματος. Τώρα, γενικότερα μιλώντας, μένει να φανεί τι αλλαγές θα αφήσει η πανδημία στον κινηματογράφο. Στην Ελλάδα πάντως είναι πιο σημαντικές οι αλλαγές που έχει φέρει το cash rebate παρά η πανδημία. Πλέον, δεν είναι σπάνιο φαινόμενο οι ελληνικές παραγωγές να αδυνατούν να βρουν συνεργείο, καθώς δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα να ανταγωνιστούν τις τιμές που προσφέρουν οι ξένες παραγωγές που έρχονται στην Ελλάδα, χάρη στις φοροελαφρύνσεις που παρέχουμε.
Θα επιστρέψει ο κόσμος στις αίθουσες; Το έχεις αυτό στο μυαλό σου όταν γυρίζεις μία ταινία; Σε επηρεάζει αυτή η αγωνία;
Για μένα η επαφή ενός έργου μου με το κοινό έχει σχεδόν κάτι το μεταφυσικό - η αίσθηση ότι αυτό το τόσο προσωπικό πράγμα που δημιούργησες γίνεται κάτι εξίσου προσωπικό, αλλά και ταυτόχρονα τελείως διαφορετικό, μέσα από το πρίσμα ενός άγνωστου θεατή. Οπότε σίγουρα ονειρεύομαι γεμάτες αίθουσες ή έστω πλατφόρμες, ζωντανές συζητήσεις ή τσατ. Να υπάρχει διάδραση είναι το ζητούμενο. Καθώς αλλάζει άρδην η διανομή με τις πλατφόρμες, τις πειρατικές κόπιες κτλ. γεννιούνται εναλλακτικοί τρόποι συνάντησης μιας ταινίας με το κοινό. Και ελπίζω πως έτσι θα σπάσει αυτό το παρωχημένο αφήγημα περί «κακού ελληνικού σινεμά». Το ελληνικό σινεμά είναι όσο καλό, ή όσο κακό, είναι οποιοδήποτε εθνικό σινεμά της περιφέρειας της Ευρώπης. Η εμμονή με τη «σταύρωση» των Ελλήνων δημιουργών λέει πολύ περισσότερα για τον εγχώριο δημόσιο λόγο γύρω από το σινεμά μας, παρά για τις ίδιες τις ταινίες.
Ποιο είναι το δικό σου αγαπημένο κινηματογραφικό καλοκαίρι και γιατί;
Δύσκολη ερώτηση καθώς αγαπάω πάρα πολύ το καλοκαίρι και τις καλοκαιρινές ταινίες. Μου αρέσει πάρα πολύ το πώς καταγράφεται το καλοκαίρι στις Αργεντίνικες ταινίες. Παρ’ όλ’ αυτά, θα διαλέξω μια πιο καλτ ταινία, το «Summer Lovers», καθώς με πάει πίσω στην παιδική μου ηλικία, στην πρώτη ερωτική αφύπνιση, στη Σαντορίνη που τόσο μισώ/αγαπώ.
Δείτε το βίντεο ρεπορτάζ του Flix: To Flix στα γυρίσματα του «Απόστρατου» του Ζαχαρία Μαυροειδή
