Ο Στίβεν Κινγκ ανυπομονεί να πάει σινεμά. Το έγραψε και στο (δραστήριο) λογαριασμό του στο twitter.
God, how I wish I could go to a movie tonight. Popcorn, Junior Mints, big old soda, sitting in the third row and watching some action flick or goofball comedy. I'd love that.
— Stephen King (@StephenKing) May 2, 2020
Και η Ακαδημία του ζήτησε να μοιραστεί με όλους τις πέντε ταινίες τρόμου που θεωρεί ότι πρέπει κάποιος να έχει δει οπωσδήποτε.
Blair Witch Project των Ντάνιελ Μίρικ και Εντουάρντο Σάντσεζ (1999)
Τρόμαξα με «Blair Witch» μέσα από τα σωθικά μου. Νομίζω επειδή ήταν τόσο ακατέργαστο. Και τίποτα δεν ξεπερνά την τελική του σκηνή.
Alien του Ρίντλεϊ Σκοτ (1979)
Στο «Alien» λάτρεψα την εργασιακή ηθική όλου του πληρώματος (συμπεριλαμβανομένης της Ρίπλεϊ) και όλες τις αλυσίδες που πήγαιναν πέρα δώρε. Αλλά φυσικά, σε αυτήν την ταινία, όλα είναι η σκηνή που το τέρας βγαίνει από το στήθος. Σε εκείνη τη φάση, κανείς δεν είχε δει κάτι τέτοιο ποτέ πριν.
Ο Εξορκιστής του Γουίλιαμ Φρίντκιν (1973)
Ο «Εξορκιστής» είναι τρομακτικός από την αρχή, όταν - στον πρόλογο - σταματάει ξαφνικά το ρολόι. Είναι πολύ κλειστοφοβική για ταινία από στούντιο και κάθε φορά που επιστρέφουμε σε αυτό το δωμάτιο με την Ρίγκαν, τρέμουμε ακόμη περισσότερο για το τι πρόκειται να δούμε. Αλλά για μένα είναι οι μικρές όλο τρομακτική χάρη λεπτομέρειες που κάνουν την ταινία. Ποιος μπορεί να ξεχάσει την ατάκα «Couldja help an old altar boy, fadder?»;
Ζόμπι, Το Ξύπνημα των Νεκρών του Τζορτζ Ρομέρο (1978)
Είναι σαν το «Αλιεν» απλά με ένα από τα πιο απίστευτα αιματοκυλίσματα που δεν είχαμε δει ποτέ πριν. Υπάρχουν τουλάχιστον μισή ντουζίνα, όπως η γυναίκα που δαγκώνει το λαιμό του αστυνομικού ή το κεφάλι ενός ζόμπι να κόβεται από τον έλικα ενός ελικόπτερου. Συγχαρητήρια στον Τομ Σαβίνι που ονειρεύτηκε τα ειδικά εφέ χωρίς κομπίουτερ. Και φυσικά υπάρχει η συνεχής κλειστοφοβική ατμόσφαιρα των ελάχιστων που έχουν επιβιώσει παγιδευμένοι μέσα σε ένα εμπορικό κέντρο.
The Brood του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ (1979)
Η πρώτη σπουδαία ταινία του Ντέιβιντ Κρόνενμπεργκ, με την Σαμάνθα Εγκαρ (“BAD mummies! FUCKED-UP mummies!”) και τον Ολιβερ Ριντ (που μοιάζει στα πρόθυρα έκρηξης) να παίζουν τους γονείς από την κόλαση. Μόνο που η κόλαση αποδεικνύεται πως είναι τα παιδιά.
Διαβάστε ακόμη: Το αγαπημένο μου του Στίβεν Κινγκ | Οι συντάκτες του Flix διαλέγουν την αγαπημένη τους ταινία βασισμένη σε βιβλίο του Στίβεν Κινγκ.
