Με ένα ποστ στο Facebook αποχαιρέτησε η κόρη της Κάιτλιν, τη μητέρα της, Σίρλεϊ Νάιτ, μια ηθοποιό που αξιοποίησε τα ταλέντα της σε σινεμά, σκηνή και τηλεόραση, ξεχώρισε και για τα τρία, αλλά δεν έγινε ποτέ η μεγάλη πρωταγωνίστρια που θα φανταζόταν κανείς όταν ξεκινούσε τις σπουδές της στο Actors Studio δίπλα στο πλευρό του Λι Στράσμπεργκ και όλων των σπουδαίων μιας ολόκληρης εποχής...
Η Νάιτ ήταν υποψήφια δύο φορές για Οσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου στο «Σκοτάδι στο Τελευταίο Σκαλοπάτι» του Ντέλμπερτ Μαν το 1960 και στο «Γλυκό Πουλί της Νιότης» του Ρίτσαρντ Μπρουκς το 1962, κέρδισε βραβείο Tony το 1975 για το «Kennedy's Children», είχε κερδίσει Emmy και Χρυσή Σφαίρα Β' Γυναικείου Ρόλου για Μίνι - Σειρά για το «Indictment: The McMartin Trial» και δύο ακόμη Emmy στην κατηγορία καλύτερου guest για το «Thirtysomething» το 1988 και για το «Large Mouth Bass» από το NYPD Blue το 1995.
Από τις πιο γνωστές της εμφανίσεις στο σινεμά ήταν στο ρόλο της μητέρας της Ελεν Χαντ στο «Καλύτερα Δεν Γίνεται» του Τζέιμς Λ. Μπρούκς του 1997.
Με τον Πολ Νιούμαν στο «Γλυκό Πουλί της Νιότης» του 1962
Με τον Αλ Φρίμαν Τζιούνορ στο «Dutchman» του 1966
Με τον Ρόμπερτ Ντιβάλ στο «The Rain People» του 1969
Με την Ελεν Χαντ στο «Καλύτερα Δεν Γίνεται» του 1997
«Υπάρχει τεράστια διαφορά ανάμεσα σε αυτόν που θέλει να γίνει διάσημος και αυτόν που θέλει να είναι καλλιτέχνης», ήταν μόνο μία από τις ατάκες που ήταν ενδεικτικές της φιλοσοφίας της γύρω από την τέχνη της και γύρω από το γεγονός ότι παρά τις δυνατότητές της που θα την ήθελαν πρωταγωνίστρια, προτίμησε να επιλέξει μικρότερους ρόλους δικαιώνοντας για ακόμη μια φορά τη φήμη των δευτεραγωνιστών που δεν ξεχνάς ποτέ.
Δείτε εδώ μερικές χαρακτηριστικές σκηνές από την καριέρα της Σίρλεϊ Νάιτ:
