Δεν βρήκα ποτέ ένα μέρος στον κόσμο που να ήθελα να βρίσκομαι όλη την ώρα. Το να κινούμαι ήταν το καλύτερο πράγμα στη ζωή μου.»
Πέθανε σε ηλικία 90 χρονών ο Σκωτσέζος ηθοποιός Σον Κόνερι, βραβευμένος με ένα Οσκαρ αλλά και ο πρώτος, και κατά πολλούς καλύτερος, που ενσάρκωσε τον ρόλο του Τζέιμς Μποντ στη μεγάλη οθόνη. Ο πολυβραβευμένος ηθοποιός ήταν ένας από τους πρώτους ο οποίος ερμήνευσε τον ρόλο του εμβληματικού Βρετανού πράκτορα εφτά φορές στη μεγάλη οθόνη και χειροτονήθηκε ως ιππότης το 2000 από την Βασίλισσα Ελισάβετ.
Ο Σερ Τόμας Σον Κόνερι, όπως ήταν ολόκληρο το όνομά του, γεννήθηκε στις 25 Αυγούστου 1930 στο Φάουντενμπριτζ της Σκωτίας. Η φτώχεια του στέρησε την δυνατότητα εκπαίδευσης, και από έφηβος έφυγε από το σχολείο και εργαζόταν ως ανειδίκευτος εργάτης με το πρώτο του επάγγελμα να ήταν γαλατάς στο Εδιμβούργο. Μετά από λίγα χρόνια, στα 17 του, κατατάχθηκε στο Βασιλικό Ναυτικό, αλλά απολύθηκε λόγω προβλημάτων υγείας και επέστρεψε στην παλιά του δουλειά κάνοντας διάφορες εργασίες όπως οδηγός λεωφορείου, εργάτης, μοντέλο για το κολέγιο Καλών Τεχνών του Εδιμβούργου, ανάμεσα σε άλλες, ενώ το 1950 ήρθε τρίτος στον διαγωνισμό body building του Mister Universe.
Στην αρχή της καριέρας του, η σωματική του διάπλαση ήταν το κύριο πλεονέκτημά του με τον πρώτο του ρόλο να ήταν ενός παλαιστή το 1956 στη σειρά του BBC «Requiem for a Heavyweight». Την ίδια χρονιά όμως πρωταγωνιστεί και στην πρώτη του ταινία «No Road Back», ενώ ακολούθησαν ταινίες όπως το «Another Time, Another Place» με συμπρωταγωνίστρια την Λάνα Τάρνερ και το «Tarzan’s Great Adventure», οι οποίες όμως αναδείκνυαν περισσότερο το καλλίγραμμό του σώμα, παρά τις ερμηνευτικές του ικανότητες.
Με τον Βαν Τζόνσον και την Μαρτίν Κάρολ στο «Αction of the Tiger» του Τέρενς Γιανγκ το 1957
Με την Λάνα Τάρνερ στην ταινία «Another Time, Another Place».
O ρόλος του ως Κόμης Μπρόνσκι στην ταινία «Anna Karenina» του Ρούντολφ Καρτίερ, για λογαριασμό του BBC, έκανε πολλούς να στρέψουν τα βλέμματα πάνω του, τόσο μάλιστα ώστε να έρθει στην κορυφή των προτιμήσεων σε μια δημοσκόπηση της Daily Express όταν ζητήθηκε από τους αναγνώστες της να προτείνουν τον ιδανικότερο Τζέιμς Μποντ για τη μεταφορά των διηγημάτων με τον Βρετανό πράκτορα του Ιαν Φλέμινγκ.
Μετά από μια συνέντευξη με τους Αλμπερτ Μπρόκολι και Χάρι Σάλτζμαν, ο Κόνερι πήρε αμέσως τον ρόλο χωρίς να περάσει καν από κάποιο screen test. Η ταινία του 1962 «Dr. No» ήταν εκείνη που τον ανέδειξε ως παγκόσμιο σταρ.
Μέσα στα επόμενα τέσσερα χρόνια ακολούθησαν οι ταινίες «From Russia With Love», «Goldfinger» και «Thunderball» στις οποίες πρωταγωνίστησε στον ρόλο του Βρετανού πράκτορα. Το 1967 η ταινία «You Only Live Twice» ήταν εκείνη που θα σήμαινε την αποχώρηση του Κόνερι από τον ρόλο του Μποντ, όμως το 1971 θα επιστρέψει για άλλη μια φορά με το «Diamond’s Are Forever». Εκεί πολλοί πίστευαν πως έδειχνε πολύ μεγάλος για τον ρόλο αλλά αυτός επέμεινε και κατάφερε να επιστρέψει για μια ακόμα, αλλά τελευταία φορά, το 1983 με την - εκτός σειράς - ταινία «Never Say Never Again».
Με τον Αλφρεντ Χίτσκοκ στα γυρίσματα του Marnie»
Στα γυρίσματα του «Ιντιάνα Τζόουνς και η Τελευταία Σταυροφορία»
Ο ρόλος του ως Τζέιμς Μποντ του άνοιξε πόρτες για να πρωταγωνιστήσει σε μερικές από τις μεγαλύτερες παραγωγές του Χόλιγουντ, όπως το «Marnie» του Αλφρεντ Χίτσκοκ, το «Murder on the Orient Express» το 1974, το «Highlander», το «Ονομα του Ρόδου» (για το οποίο βραβεύτηκε από την Βρετανική Ακαδημία ως καλύτερος ηθοποιός την χρονιά εκείνη), το «The Untouchables» του Μπράιαν Ντε Πάλμα (για το οποίο κέρδισε το πρώτο του και μοναδικό Οσκαρ), ενώ πρωταγωνίστησε και δίπλα στον Χάρισον Φορντ στον ρόλο του πατέρα του, Χένρι Τζόουνς, στην ταινία «Indiana Jones and the Last Crusade», η οποία θεωρείται από αρκετούς η καλύτερη της τριλογίας.
Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 ο Κόνερι διαγνώστηκε με καρκίνο του λάρυγγα αλλά κατάφερε να τον νικήσει και να πρωταγωνιστήσει στην ταινία «The Rock», η οποία θεωρείται ακόμα και σήμερα μια από τις καλύτερες action ταινίες όλων των εποχών. Και παρά τα 70 του χρόνια πρωταγωνίστησε και στην ταινία «The League of Extraordinary Gentlemen» η οποία ήταν και η τελευταία του μεγάλη επιτυχία.
Πέρα όμως από ηθοποιός, ο Σόν Κόνερι είχε και μεγάλο πάθος με την πολιτική. Είχε βαθιά αφοσίωση στην πατρίδα του στην Σκωτία και χρησιμοποίησε το κύρος και τη φήμη του για να πιέσει για την αποκατάσταση του κοινοβουλίου της Σκωτίας. Οταν το Σώμα επανήλθε το 1999, 296 χρόνια μετά την τελευταία του συνάντηση, ο Κόνερι κλήθηκε να μιλήσει στην πρώτη συνεδρία, όπου και αποθεώθηκε από τα μέλη τους.
Οταν το 2000 χρίστηκε με τον τίτλο του ιππότη από την Βασίλισσα Ελισάβετ δήλωσε πως «ήταν τρομερή τιμή. Μια από τις πιο σημαντικές στιγμές της ζωής μου».
Το 1962 ο Κόνερι παντρεύτηκε την ηθοποιό Νταϊάν Σιλέντο, με την οποία χώρησε το 1973. Το 1975 παντρεύτηκε την ζωγράφο Μισελίν Ρόκμπρουν με την οποία έζησε μέχρι το τέλος της ζωής του.
Ο Σον Κόνερι πέθανε στον ύπνο του στις 31 Οκτωβρίου του 2020 στο Νασάου στις Μπαχάμες. Η οικογένειά του δεν έδωσαν επίσημη αιτία θανάτου, παρά μόνο ότι εδώ και καιρό δεν αισθανόταν καλά.
«Μου έλεγαν πάντοτε πως ήμουν ή πολύ ψηλός ή πολύ κοντός, ή πολύ Σκωτζέζος ή πολύ Ιρλανδός ή πολύ νέος ή πολύ γέρος.»
Η πρώτη εμφάνιση του Σον Κόνερι ως Τζέιμς Μποντ στην ταινία «Dr. No»
Ως Χένρι Τζόουνς στην ταινία «Indiana Jones and the Last Crusade».
Δείτε εδώ ένα αφιέρωμα από τη Βρετανική Ακαδημία Κινηματογράφου στον Σον Κόνερι από το 1990
O ρόλος που του χάρισε το Οσκαρ στο «The Untouchables».
Ο Σον Κόνερι παραλαμβάνει το Οσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου το 1988
