Το βιογραφικό της Ντίνας Κώνστα αναφέρει ότι αποφοίτησε από τη Δραματική Σχολή Κωστή Μιχαηλίδη, ενώ την ίδια εποχή εργαζόταν σε εταιρεία χρωμάτων για να πληρώσει τις σπουδές της, δίνοντας έτσι το στίγμα μια γυναίκας ανεξάρτητης που ήδη από την αρχή της ενήλικης ζωής της ακολούθησε το δικό της δρόμο.
Σπούδασε υποκριτική κρυφά από τους γονείς της με καθηγήτρια τη Μαίρη Αρώνη, ενώ πρωτοεμφανίστηκε στην Ελεύθερη Σκηνή το 1965. Αρχική της επιθυμία ήταν να γίνει δημοσιογράφος, αλλά ο θείος της που θα πλήρωνε για τις σπουδές της θεώρησε ότι είναι «ανδρικό επάγγελμα» κι έτσι η Ντίνα Κώνστα θα ακολουθούσε το όνειρο της μαμάς να παντρευτεί και να δουλεύει ως τραπεζικός υπάλληλος, πράγμα που η ίδια το θεωρούσε καταδίκη.
«Είμαι αυτοκαταστροφικό άτομο. Με ενοχές και πάρα πολλά συμπλέγματα. Γι' αυτό και έγινα ηθοποιός», έλεγε χαρακτηριστικά.
Ταυτόχρονα με τη θεατρική της θητεία, έπαιξε και στο σινεμά σε μικρούς ρόλους σε ταινίες όπως το «Βλέπε: Λουκιανός» του Γιώργου Εμιρζά το 1970, το «Ιστορίες μιας Κερήθρας» του Νίκου Βεργίτση το 1981, το «Στίγμα» του Παύλου Τάσιου του 1982, την «Αναμέτρηση» του Γιώργου Καρυπίδη το 1982, το «Τα Χρόνια της Θύελλας» του Νίκου Τζίμα το 1984, το «Προστάτης Οικογενείας» του Νίκου Περάκη το 1997 και «Ελ Γκρέκο» το 2007.
Περισσότερο γνωστή, όμως και αγαπητή έγινε από την τηλεόραση με συμμετοχές σε τεράστιες επιτυχίες μέσα στις δεκαετίες: από τον «Συμβολαιογράφο» μέχρι το «Μινόρε της Αυγής» και από τις «Τρεις Χάριτες» μέχρι το «Δις Εξαμαρτείν» και φυσικά τους «Δύο Ξένους» των Ρήγα - Αποστόλου που υπήρξαν και το trademark της στον εμβληματικό ρόλο της Ντένης Μαρκορά.
Η Ντίνα Κώνστα είχε εκφράσει ανοιχτά τις πολιτικές της απόψεις. Είχε βάλει υποψηφιότητα με τον Συνασπισμό στις Ευρωεκλογές του 1999, στις βουλευτικές εκλογές του 2000 και στις βουλευτικές εκλογές του 2004.
Δείτε ένα ντοκουμέντο από την ΕΡΤ το 1980:
Δείτε εδώ ένα best of από ατάκες της Ντίνας Κώνστα στους «Δυο Ξένους»:
