«Μην ντραπείς ποτέ επειδή έφτιαξες μια μελωδία που ο κόσμος θα θυμάται για πάντα.»
H ποπ μουσική του 20ου αιώνα θα ήταν όχι μόνο λιγότερο μελωδική, αλλά λιγότερο συναρπαστική, λιγότερο συγκινητική, λιγότερο queer και λιγότερο ταυτόχρονα μοντέρνα και κλασική, αν ο Μπερτ Μπάκαρα δεν έγραφε δεκάδες τραγουδία - τα περισσότερα με τους μόνιμους στιχουργούς του, τον Χαλ Ντέιβιντ και την τρίτη συζυγό του, Κάρολ Μπάγιερ Σάγκερ - τα οποία ερμηνεύτηκαν μέσα στις δεκαετίες από 1000 και παραπάνω ερμηνευτές, επιβεβαιώνοντας με τον καλύτερο τρόπο τον τίτλο ενός σχεδόν αναγεννησιακού συνθέτη που έγραψε μουσική για τους αιώνες.
Αδικα υποτιμημένο ως easy listening, το songbook του Μπερτ Μπάκαρα περιλαμβάνει αριστουργήματα όπως το «I Say a Little Prayer» της Αρίθα Φράνκλιν, το «Walk on By» της μεγάλης του μούσας, Ντίον Γουόργουικ, το «This Guy's in Love with You», το «The Look of Love» (και) από την Ντάστι Σπρίνγκφιλντ, το «(They Long to Be) Close to You» των The Carpenters το «That's What Friends Are For» και δεκάδες άλλα κλασικά τραγούδια που σχολίασαν και καθόρισαν τις δεκαετίες του ’60 και του ’70, δίνοντας το στίγμα μιας Αμερικής φτιαγμένης από καθαρόαιμη glam μελαγχολία. 
Με τη δεύτερη σύζυγο του, την ηθοποιό Αντζι Ντίκινσον
Με την Ντίον Γουόργουικ στην ηχογράφηση του «Walk on By» 
Με την τρίτη του σύζυγο, Κάρολ Μπάγιερ Σάγκερ
Το σινεμά και η τηλεόραση θα διεκδικούσαν τον Μπερτ Μπάκαρα, τόσο ως soundtrack όσο και ως πρωτότυπες συνθέσεις. Ως σταρ συμμετείχε σε δεκάδες τηλεοπτικά σόου που προτάθηκαν για Emmy, ενώ οι συνθέσεις του τον έφτασαν έξι φορές υποψήφιο και τρεις φορές νικητή στα Οσκαρ.
Ηταν υποψήφιος για Οσκαρ Τραγουδιού για το «What’s New, Pussycat?» από το «What’s New, Pussycat?» του 1965, για το «Alfie» του 1966, για το «The Look of Love» από το «Casino Royale» το 1967, ενώ κέρδισε για το «Raindrops Keep Fallin’ on my Head» και τη μουσική για τους «Δύο Ληστές» το 1969 και για το αριστουργηματικό «Arthur's Theme (Best That You Can Do)» από το «Arthur» του Στιβ Γκόρντον το 1981.
Τραγούδια του ακούστηκαν από το «Ο Γάμος του Καλύτερου Μου Φίλου» μέχρι το «Forrest Gump» και από τα «Καλά Παιδιά» μέχρι το «Sex and the City» - σε παραπάνω από 700 συμμετοχές σε soundtrack, αλλά και στην «Επίθεση του Γιγαντιαίου Μουσακά» του Πάνου Χ. Κούτρα όπου ο Γιάννης Αγγελάκης τραγουδάει το «Walk on By» ως «Με Προσπερνάς» σε διασκευή του Νάσου Βύνιου και στίχους του Πάνου Χ. Κούτρα.
Δείτε τη σκηνή από την «Επίθεση του Γιγαντιαίου Μουσακά εδώ:
Ο κινηματογραφικός Μπερτ Μπάκαρα
Στην μεγάλη λίστα των αμέτρητων τραγουδιών που έχει γράψει ο Μπερτ Μπάκαρακ μέσα στις έξι τελευταίες δεκαετίες, οι συνθέσεις του για τον κινηματογράφο είχαν από την αρχή μια ξεχωριστή θέση στο έργο του.
Από το πρώτο soundtrack που υπέγραψε (μαζί με τον μόνιμο συνεργάτη και στιχουργό Χαλ Ντέιβιντ), το «What's New Pussycat?» του 1965 μέχρι και το tribute που του αφιέρωσε το τηλεοπτικό «Glee», τα τραγούδια που έγραψε ο Μπερτ Μπακαράκ για το σινεμά υπήρξαν instant classics, τεράστιες εμπορικές επιτυχίες, διασκευάστηκαν τόσο που μοιάζει αδύνατον να συγκεντρώσει κανείς όλες τις εκτελέσεις τους, του χάρισαν πέντε υποψηφιότητες και δύο βραβεία Οσκαρ.
Ακολουθούν τα καλύτερα από αυτά, απαραίτητα συνοδευτικά για κάθε εποχή:
Με την Μάρλεν Ντίτριχ το 1960, ως ενορχηστρωτής της στην τελευταία περιοδεία της
The Look of Love (από το «Casino Royale» του 1967)
Αρχικά προορισμένο για να συμπεριληφθεί στην ταινία μόνο ως ορχηστρικό, το «The Look of Love» με την φωνή της Ντάστι Σπρίνγκφιλντ γράφτηκε από τον Μπάκαρακ (σε στίχους του Χαλ Ντέιβιντ) με έμπνευση τις σκηνές της Ούρσουλα Αντρες στην ταινία. Μπήκε αυτόματα στο Top 40 του Billboard, ήταν υποψήφιο για Οσκαρ και διασκευάστηκε από αμέτρητους καλλιτέχνες, ανάμεσα στους οποίους ο Αϊζακ Χέις, η Ντιόν Γουόργουικ, οι Gladys Knight and the Pips και οι The Zombies.
Raindrops Keep Fallin' on My Head (από το «Butch Cassidy and the Sundance Kid του 1969)
H διασημότερη κινηματογραφική στιγμή του Μπερτ Μπάκαρακ του χάρισε δύο Οσκαρ (ένα για το τραγούδι και ένα για τη μουσική της ταινίας), ένα νούμερο 1 στα charts και ένα πολυδιασκευασμένο anthem που αρχικά θα τραγουδούσε μέχρι και ο Μπομπ Ντίλαν πριν τελικά καταλήξει στον Μπι Τζέι Τόμας, ο οποίος και το στιγμάτισε με τη φωνή του. Στην εκδοχή που το βλέπετε παραπάνω, υπάρχει και ένα μουσικό ιντερλούδιο που διακόπτει το τραγούδι, έτσι ακριβώς όπως έντυσε τους αυτοσχεδιασμούς του Πολ Νιούμαν με το ποδήλατο.
Alfie (από το «Alfie» του 1966)
Το θέμα για το «Alfie» του Λίουις Γκίλμπερτ, θα τραγουδούσε αρχικά η αγαπημένη τραγουδίστρια του συνθέτη, Ντιόν Γουόργουικ, αλλά οι παραγωγοί ζήτησαν μια «βρετανική» φωνή και έτσι το ηχογράφησε η Σίλα Μπλάκ. Τόσο ο Μπερτ Μπάκαρακ όσο και ο Χαλ Ντέιβιντ ήταν στην αρχή διστακτικοί να ονομάσουν ένα τραγούδι «Alfie», όπως και η ίδια η Μπλακ που δεν ήθελε να ηχογραφήσει ένα τραγούδι με αυτόν τον τίτλο δηλώνοντας χαρακτηριστικά «Alfie φωνάζεις τον σκύλο σου». Οταν ο Χαλ Ντέιβιντ εμπνεύστηκε το «What's it all about» για αρχή του τραγουδιού, θέλοντας να εξηγήσει τι τελικά ήθελε να πει αυτή η ταινία, όλοι ένιωσαν ανακουφισμένοι, τόσο που χρόνια αργότερα η Μπλακ υπέγραψε την αυτοβιογραφία της με αυτόν τον τίτλο. Το τραγούδι έγινε τεράστια επιτυχία, αρχικά με την Μπλακ, αργότερα με τη Σερ που το ξαναηχογράφησε και τελικά στην Αμερική με την πιο κλασική εκδοχή της Ντιόν Γουόργουικ. Το «Alfie», όπως έχει δηλώσει ο ίδιος ο Μπερτ Μπάκαρακ, είναι το αγαπημένο του τραγούδι.
Arthur's Theme (Best That You Can Do) (από το «Arthur» του 1981)
Ενα από τα ωραιότερα τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ για τη Νέα Υόρκη, το θέμα από το «Arthur» του Στιβ Γκόρντον υπογράφουν ο Κρίστοφερ Κρος που το τραγουδάει, ο Μπερτ Μπάκαρα, η συνεργάτις του στιχουργός Κάρολ Μπάγιερ Σάγκερ και ο τότε πρώην σύζυγος της Λάιζα Μινέλι (που πρωταγωνιστεί στην ταινία μαζί με τον Ντάντλεϊ Μουρ) Πίτερ Αλεν. Και οι τέσσερις τους πήραν δικαίως από ενα Οσκαρ καλύτερου τραγουδιού.
That's What Friends are For (από το «Night Shift» του 1982)
Μπορεί το «That's What Friends are For» να έγινε διάσημο με την εκδοχή της Ντιόν Γουόργουικ που μαζί με διάσημους φίλους (Στίβι Γουόντερ, Ελτον Τζον, Γκλάντις Νάιτ) το έστειλαν στο νούμερο ένα του Billboard στηρίζοντας μια από τις πιο επιτυχημένες φιλανθρωπικές δράσεις κατά του AIDS το 1985, αλλά το τραγούδι ηχογραφήθηκε πρώτη φορά από τον Ροντ Στίουαρτ για τις ανάγκες του «Night Shift» της ταινίας του Ρον Χάουαρντ.
Making Love (από το «Making Love» του 1982)
Ενα από τα ωραιότερα τραγούδια του Μπερτ Μπάκαρα, εδώ σε συνεργασία στη σύνθεση και στους στίχους με τον Μπρους Ρόμπερτς και στους στίχους με τη συνεργάτιδά του Κάρολ Μπάγιερ Σάγκερ, το «Making Love» ακούγεται στους τίτλους της ομώνυμης ταινίας (που είχε προκαλέσει ένα μικρό θόρυβο στις αρχές της δεκαετίας του '80, λόγω του θέματος της που περιστρεφόταν γύρω από έναν παντρεμένο άνδρα που ανακαλύπτει την ομοφυλοφιλία του) και ερμηνεύεται ιδανικά από την Ρομπέρτα Φλακ. Στο βίντεο ακριβώς η εκδοχή του τραγουδιού. Την μουσική της ταινία δεν υπογράφει ο Μπάκαρακ, αλλά ο Λέοναρντ Ρόζενμαν.
God Give Me Strength (από το «Grace of My Heart του 1996)
To υπέροχο τραγούδι που ξεκίνησε τη συνεργασία του Μπερτ Μπάκαρα με τον Ελβις Κοστέλο (και κατέληξε στον δίσκο «Painted from Memory» του 1998 τραγούδησε πρώτη στο υποτιμημένο «Grace of My Heart» η Ιλεάνα Ντάγκλας.
Δείτε εδώ τον Μπερτ Μπάκαρα να παραλαμβάνει το Οσκαρ για τους «Δύο Ληστές» το 1970:
«Συνώνυμο είναι η λέξη που χρησιμοποιείς όταν δεν μπορείς να πεις την πρώτη λέξη που σκέφτεσαι».
Ο Μπερτ Μπάκαρα, γεννημένος στις 12 Μαΐου του 1928 στο Κάνσας Σίτι, πέθανε σε ηλικία 94 ετών στις 9 Φεβρουαρίου 2023 στο Λος Αντζελες. Προτιμούσε πάντα τις λέξεις που σου έρχονται πρώτες στο μυαλό.
