Δυναμικά ξεκινούν οι Νύχτες Πρεμιέρας την ανακοίνωση του προγράμματός τους για τη φετινή, 23η διοργάνωση, που θα πραγματοποιηθεί από τις 20 Σεπτεμβρίου έως την 1η Οκτωβρίου 2017.
Με αφορμή την ολοκαίνουργια ταινία της Κλερ Ντενί με τίτλο «Η Λιακάδα Μέσα μου» («Un beau soleil intérieur», 2017), η οποία έκανε πρεμιέρα στο πρόσφατο Φεστιβάλ Καννών, το 23ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Αθήνας – Νύχτες Πρεμιέρας πραγματοποιεί ένα αφιέρωμα που επιθυμούσε να κάνει από καιρό: μια πλήρη ρετροσπεκτίβα στο (σχεδόν εξ ολοκλήρου ακυκλοφόρητο στις ελληνικές αίθουσες) έργο της σπουδαιότερης γυναίκας σκηνοθέτη στον κόσμο, όπου, εκτός από την πανελλήνια πρώτη της πολυαναμενόμενης νέας της ταινίας, θα φιλοξενηθούν όλες οι μεγάλου μήκους δημιουργίες της.
Διαβάστε ακόμη: 7o Athens Open Air Film Festival: Εφτασε η εποχή που η Αθήνα γίνεται ολόκληρη ένα θερινό σινεμά
«Η Λιακάδα Μέσα μου»
Σε μια από τις ωραιότερες σκηνές από το σκηνοθετικό ντεμπούτο της Κλερ Ντενί, το «Chocolat» του 1988, ένα μικρό λευκό κορίτσι αντικρίζει τον καταγάλανο ορίζοντα που απλώνεται πάνω από την αφρικανική γη και αναρωτιέται μέχρι πού εκτείνεται. «Αυτό που βλέπεις δεν υπάρχει», σπεύδει να της εξηγήσει ο πατέρας της. «Οσο πλησιάζεις τη γραμμή αυτή, άλλο τόσο εκείνη θα απομακρύνεται».
Σχεδόν τρεις δεκαετίες μετά, στην τελευταία μεγάλου μήκους ταινία της, την υπαρξιακή κομεντί «Η Λιακάδα Μέσα μου» («Un beau soleil intérieur»), η Ζιλιέτ Μπινός αναζητά την αγάπη και τη ρομαντική ουτοπία στους δρόμους, τα καφέ και τα διαμερίσματα του Παρισιού.
«Chocolat»
Ανάμεσα στις δύο αυτές εικόνες, το σινεμά της Ντενί έχει κατορθώσει να τροφοδοτήσει το πιστό κοινό του με μερικές από τις πιο αξέχαστες σκηνές και ιστορίες που έχει καταγράψει το σινεμά των τελευταίων ετών.
Ανάμεσά τους την απελπισμένη φιγούρα του ερωτοχτυπημένου Ντενί Λαβάν καθώς ξεσπά σε ένα μοναχικό, σπασμωδικό χορό, στο φινάλε του εκπληκτικού «Beau travail». Την Ιζαμπέλ Ιπέρ, περήφανη και πεισματάρα Ευρωπαία στο «White Material», να αγωνίζεται για τη ζωή της ίδιας και των ανθρώπων της σε μια αδιευκρίνιστη γωνιά της Αφρικής που τελεί υπό καθεστώς εμφυλίου αναβρασμού. Τη Βαλερί Λεμερσιέ του «Friday Night» να γνωρίζεται με έναν μυστηριώδη άγνωστο στη διάρκεια ενός πολύωρου παρισινού μποτιλιαρίσματος και να παρασύρεται μαζί του σε ανεξερεύνητα νυχτερινά μονοπάτια. Ή τη διψασμένη για αίμα και σάρκα Μπεατρίς Νταλ να παρασύρει με τα ερωτικά της θέλγητρα ανυποψίαστα αρσενικά θύματα, προτού τα κατασπαράξει στο «Τrouble Every Day».
«Beau travail»
Ολες αυτές τις εικόνες το ελληνικό κοινό θα έχει την ευκαιρία να τις απολαύσει για πρώτη φορά συγκεντρωμένες στη μεγάλη οθόνη, γνωρίζοντας στην ολοκληρία του το εξαίρετο έργο μιας από τις κορυφαίες σκηνοθέτιδες στα χρονικά του σινεμά, οι δημιουργίες της οποίας συγκεντρώνουν αποθεωτικούς επαίνους από τους κριτικούς του εξωτερικού (με πιο πρόσφατη την εφημερίδα New York Times, η οποία τοποθέτησε το «White Material» στη λίστα της με τις καλύτερες ταινίες του 21ου αιώνα μέχρι στιγμής), απασχολούν αξιοσέβαστα κινηματογραφικά έντυπα και ιστοσελίδες, και έχουν μια θέση μονίμως κρατημένη στο διαγωνιστικό τμήμα των μεγάλων φεστιβάλ του κόσμου.
«White Material»
Στο σύνολο μιας συναρπαστικής φιλμογραφίας, η εικονογραφική δύναμη της οποίας ελάχιστα συναντάται πλέον, εντοπίζει κανείς αρκετές από τις αιτίες για τις οποίες η γαλλικής καταγωγής σκηνοθέτης (και πρώην συνεργάτης του Τζιμ Τζάρμους, του Ζακ Ριβέτ και του Ντούσαν Μακαβέγιεφ) απολαμβάνει τέτοιου σεβασμού.
Το φιλμικό σύμπαν της δονείται από πάθος και από παρόρμηση, δανείζεται συχνά από τη ρευστή αλληλουχία των ονείρων, ανοίγει ενστικτωδώς δρόμο μέσα από διηγήσεις για ολέθρια πάθη, για νυχτερινές αποπλανήσεις, για εύθραυστους οικογενειακούς δεσμούς, για χαρακτήρες που ζουν στο περιθώριο, για βαμπιρικές σεξουαλικές επαφές, για πολυφυλετικές κοινότητες στην καρδιά αφιλόξενων αστικών κέντρων.
«Friday Night»
Η Ντενί ουδέποτε καταπιάστηκε με κάτι, αν δεν παθιαζόταν μαζί του. Οπως έχει παραδεχτεί η ίδια, άλλωστε, «το σινεμά για μένα δεν βρίσκεται στις εξηγήσεις. Βρίσκεται στην εξερεύνηση ενός συναισθήματος, μιας αντίληψης για το πώς θα έπρεπε να μοιάζει μια ιστορία. Είναι μια διαδικασία προσωπική, εσωτερική και όχι εύκολο να περιγραφεί. Περισσότερο τη νιώθεις μέσα σου. Κι αυτό προσπαθώ να μεταδώσω κι εγώ μέσα από το φιλμ. Θέλω να ξεφορτωθώ την τυραννία του να πρέπει να εξηγείς τα πάντα. Γιατί μόνο τότε μπορείς να εμπιστευτείς το δικό σου κριτήριο, τα αισθητήρια όργανά σου και να φτάσεις σε συμπεράσματα που δεν φανταζόσουν ότι υπήρχαν».
«Τrouble Every Day»
Δείτε παρακάτω αναλυτικά τις ταινίες που θα προβληθούν στο αφιέρωμα:
- Chocolat (1988)
- No Fear, No Die (S’en fout la mort, 1990)
- I Can’t Sleep (J’ai pas sommeil, 1994)
- Nenette and Boni (Nénette et Boni, 1996)
- Good Work (Beau travail, 1999)
- Trouble Every Day (2001)
- Friday Night (Vendredi soir, 2002)
- The Intruder (L’intrus, 2004)
- 35 Shots of Rum (35 rhums, 2008)
- White Material (2009)
- Bastards (Les salauds) (2013)
- Let the Sunshine In (Un beau soleil intérieur, 2017)
«Nenette and Boni»
Διαβάστε ακόμη
- Μικρομηκάδες το νου σας! Οι Νύχτες Πρεμιέρας περιμένουν τις ταινίες σας!
- Το 7o Athens Open Air Film Festival είναι γκόθικ!
Η Κλερ Ντενί στο γυρίσματα του «Friday Night»
