Είναι η μέρα του Diwali της γιορτής των φώτων κι ο Σουνίλ ένας επιτυχημένος επιχειρηματίας παραγγέλνει ποτά για το πάρτι που έχει οργανώσει το ίδιο βράδυ όταν χτυπάει το κουδούνι κι ο άντρας στην είσοδο του συστήνεται ως ο σύζυγος της ερωμένης του. Ο Σουνίλ θα τον δεχτεί στο σαλόνι μόνο και μόνο για να τον δει να αυτοκτονεί λίγη ώρα αργότερα, αλλά το γεγονός δεν θα κινηματογραφηθεί ως δράμα αλλά με την υπόκρουση jazzy παιχνιδιάρικης μουσικής όσο ο Σουνίλ σφουγγαρίζει το αίμα και προσπαθεί να κρύψει το πτώμα.
Οταν η γυναίκα του φτάσει στο σπίτι θα της πει ψέματα ότι ο νεκρός είναι ένας απολυμένος υπάλληλος του με κατάθλιψη και οι δυο τους θα κρύψουν το πτώμα σε ένα μπαούλο και θα υποδεχτούν τους καλεσμένους που αρχίζουν να καταφθάνουν, συγγενείς και φίλοι, συνεργάτες ανάμεσα στους οποίους και η ερωμένη του Σουνίλ με την οποία δουλεύουν μαζί.
Στην διάρκεια της βραδιάς μια σειρά από ανατροπές, συμπτώσεις και (θα ήθελαν να είναι) αστείες καταστάσεις θα φέρουν τον κεντρικό ήρωα και την σχέση με την γυναίκα του στα όριά τους και θα αποκαλύψουν την σαθρή ηθική πλευρά όλων των καλεσμένων σε μια ταινία που θέλει να κριτικάρει με χιούμορ τα κακώς κείμενα των σχέσεων (φιλικων, ερωτικών, οικογενειακών) στον σύγχρονο κόσμο.
Αυτή τουλάχιστον είναι η ιδέα, αλλά το αποτέλεσμα είναι συχνά ένας ακατάσχετος θόρυβος από κουβέντες, μια σειρά από σαχλά ευρήματα (το ραντεβού ενός από τους καλεσμένους είναι μια γαλλίδα mentalist) και μια απόλυτα επιφανειακή ματιά σε πράγματα που αποδεικνύονται εξαιρετικά πολύπλοκα για να αντιμετωπιστούν με ουσιαστικό τρόπο από αυτή την τελικά σαχλή κι ανόητη ταινία.
[Για την ιστορία, το φιλμ είχε αφαιρεθεί από το πρόγραμμα του Mumbai Film festival πριν μερικούς μήνες όταν αρκετές γυναίκες κατηγόρησαν τον σκηνοθετη και ηθοποιό Ρατζάτ Καπούρ για σεξουαλική παρενόχληση.]
Περισσότερες κριτικές από το Tallinn Black Nights Film Festival
