Ο Σερ Ιαν ΜακΚέλεν ετοιμάζεται, για δεύτερη φορά στη ζωή του, να παίξει Αμλετ στο θέατρο - πενήντα χρόνια μετά την πρώτη φορά που ερμήνευσε στη σκηνή τον Πρίγκιπα της Δανιμαρκίας. Με την ευκαιρία, ο ηθοποιός έδωσε μια, όπως πάντα αριστουργηματική, συνέντευξη στον Τομ Λαμόντ για τον Observer, ανήμερα των γενεθλίων του, στις 25 Μαΐου, πράγμα που, όπως μαθαίνουμε, τον έφερε σε αμηχανία.
Διαβάστε ακόμη: O Ιαν ΜακΚέλεν επιστρέφει στον «Αμλετ» στα 80 του χρόνια
«Φέτος προσπαθώ ν' αποφύγω ό,τι έχει να κάνει με τα γενέθλιά μου,» εξηγεί ο ΜακΚέλεν στον δημοσιογράφο. «Εχω ενοχές. Οι ηθοποιοί δεν χρειάζονται αυτή την επιπλέον προσοχή, αυτό συνειδητοποίησα. Λαμβάνουμε κάρτες και δώρα στις πρεμιέρες μας. Ολοι μας περιποιούνται και μας φροντίζουν. Τα γενέθλια είναι υπέροχο πράγμα για όσους δεν απολαμβάνουν αυτή την ιδιαίτερη προσοχή όλο το χρόνο.»
Την πρώτη φορά που έπαιξε Αμλετ, το 1971, με την Prospect Theatre Company (φωτό: Donald Cooper/Alamy)
Μεταξύ άλλων, ο ΜακΚέλεν μιλά για τις πρώτες του εμπειρίες ως ομοφυλόφιλος στο Λονδίνου του '60 και του '70. Οπως εξηγεί, ήξερε ανθρώπους που συνελήφθησα απλώς επειδή έκαναν σεξ, αλλά παραδέχεται πως για πολλά χρόνια αγνοούσε τη ρατσιστική νομοθεσία στη Βρετανία: δεν ήταν ανοιχτά γκέι, ήταν σε σταθερή σχέση, δεν είχε πρόβλημα. «Δεν ένιωθα σε ιδιαίτερα μειονεκτική θέση απέναντι στους τόσο σκληρούς νόμους που εκείνη την εποχή επιβάλλονταν,» λέει ο ηθοποιός. «Οι νόμοι ήταν απάνθρωποι, αλλά δεν τους έπαιρνα προσωπικά. Κι άρχισα να το σκέφτομαι περισσότερο και να συνειδητοποιώ ποια ήταν, πραγματικά, η κατάσταση, όταν η κυβέρνηση Θάτσερ αποφάσισε να προτείνει το πρώτο αντι-ομοφυλοφικικό νομοσχέδιο για πάνω από 100 χρόνια. Αυτό, το πήρα προσωπικά. Και για να κάνω την πολιτική μου δήλωση, αποφάσισα να κάνω το outing μου.» Ο ΜακΚέλεν ήταν ήδη στα 40 και ήδη γνωστός ως ηθοποιός του θεάτρου και του σινεμά.
Μη χάσετε το ντοκιμαντέρ «Ιαν ΜακΚέλεν: Ρόλος Ζωής», που μπορείτε είναι διαθέσιμο στο Cinobo
φωτό: Alex Bramall/The Observer
Σ' αυτό το πλαίσιο, ωστόσο, υπάρχει ένα πράγμα για το οποίο μετανιώνει στη ζωή του. Οπως εξηγεί, ο ΜακΚέλεν ήξερε ότι ήταν γκέι ήδη από τα χρόνια της εφηβείας του. Κάπου εκεί, η μητέρα του πέθανε από καρκίνο του στήθους και δεν είχε την ευκαιρία να της μιλήσει γι' αυτό. Ισως κιόλας, στο Μπόλτον της δεκαετίας του '50, όπου μεγάλωνε, να μην υπήρχαν και πολλά πράγματα να πει. Δεν μίλησε ποτέ ούτε στον πατέρα του. Το γεγονός ότι κι οι δυο γονείς του, με τους οποίους είχε στενή σχέση και τον υποστήριξαν ζεστά στην καριέρα του, έφυγαν χωρίς να μάθουν το ένα, βασικό στοιχείο της προσωπικότητάς του, παραμένει η μεγάλη του στενοχώρια.
Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξη του Ιαν ΜακΚέλεν στον Observer, εδώ.
