Γεννημένος το 1948 στο Τόκιο, αλλά πολιτογραφημένος αμερικανος, ο Χιρόσι Σουγκιμότο, ένας από τους πλέον αναγνωρισμένους φωτογράφους της γενιάς του, ξεκίνησε να φωτογραφίζει κινηματογραφικές αίθουσες την δεκαετία του 70, χρησιμοποιώντας μια κάμερα μεγάλου φορμά και πειραματιζόμενος με την διάρκεια της έκθεσης της κάθε του φωτογραφίας.
Ο ίδιος εξηγεί: «Το να ανοίγω έναν διάλογο με τον εαυτό μου, είναι κάτι που το συνηθίζω. Ενα βράδυ, καθώς έβγαζα φωτογραφίες στο αμερικάνικο μουσείο φυσικής ιστορίας, είχα ένα σχεδόν παραισθησιογόνο όραμα. Οι εσωτερικές μου ερωτήσεις κι απαντήσεις που ακολούθησαν αυτό το όραμα ήταν περίπου αυτές: "Τι θα γίνει αν τραβήξεις μια ολόκληρη κινηματογραφική ταινία σε ένα καρέ;" Η απάντηση: "Αυτό που θα δεις θα είναι μια λαμπερή οθόνη." Και κάπως έτσι ξεκίνησα να πειραματίζομαι με σκοπό να πραγματοποιήσω αυτό το όραμα. Ενα απόγευμα μπήκα σε ένα φτηνό σινεμά στο Ιστ Βίλατζ με μια κάμερα μεγάλου φορμά. Οταν ξεκίνησε η ταινία άνοιξα το διάφραγμα. Δυο ώρες αργότερα όταν το φιλμ τελείωσε, έκλεισα το κλείστρο. Εκείνο το βράδυ εμφάνισα την φωτογραφία, κι αυτό που είχα οραματιστεί έσκασε μπροστά στα μάτια μου».
Δείτε ακόμη: Οι μαρκίζες των κινηματογράφων την εποχή του Covid μας δίνουν έναν ακόμη λόγο να αγαπάμε τα σινεμά
Στην διάρκεια των επόμενων τεσσάρων δεκαετιών ο Σουγκιμότο φωτογράφισε περισσότερους από εκατό κινηματογράφους πάντα με την ίδια τεχνικη, ακόμη και drive in ή ανοιχτές αίθουσες. Τα τελευταία χρόνια, ξεκίνησε να φωτογραφίζει εγκαταλελειμμένες αίθουσες (που πληθυναν) αλλά και θέατρα για όπερες στην Ιταλία. Πιο κάτω απολαύστε μερικές από τις υπέροχες φωτογραφίες του. Σε κάθε του κλικ, παίζει μια ολόκληρη ταινία.
Δείτε ακόμη: «Darlings, we miss you»: Φωτογραφίζοντας τα κλειστά σινεμά του Χόλιγουντ
