Η Ελίζαμπεθ Ντεμπίκι γεννήθηκε στη Γαλλία, αλλά μεγάλωσε στην Αυστραλία, με τους Πολωνο-Αυστραλούς χορευτές γονείς της - μεγάλωσε τόσο, ώστε να φτάσει το 1.90 και να παίζει στο «Tenet» του Κρίστοφερ Νόλαν.
Διαβάστε ακόμη: «Πρέπει να τo δεις σε μεγάλη οθόνη.» ο Κρίστοφερ Νόλαν υπογραμμίζει ότι το «Tenet» είναι συνώνυμο του σινεμά
Μια συνέντευξή της στην Guardian, στη Σόφι Χέιγουντ, που επρόκειτο να γίνει από κοντά, έγινε, λόγω πανδημίας, από μακριά, απο το Λος Αντζελες όπου τώρα ζει η Ελίζαμπεθ Ντεμπίκι - κι εκεί η ηθοποιός βγάζει το πιο δυναμικό, γοητευτικό προφίλ της. «Το να βρίσκεται όλος ο κόσμος του πλανήτη στο σπίτι του, να μην μπορεί να δει τους φίλους του, συλλογικά να λαχταράει το ίδιο πράγμα - αυτό το βρίσκω εξαιρετικά ενδιαφέρον για το είδος μας,» λέει η Ντεμπίκι από την καραντίνα της. «Ποτέ δεν έχω περάσει τόσο χρόνο κοιτάζοντας τους θάμνους της λεβάντας. Το μυαλό αναδομείται.»
Μπορεί ν' αγαπήσαμε την Ελίζαμπεθ Ντεμπίκι στο «The Night Manager» και το «The Man from U.N.C.L.E.», όμως ο άνθρωπος που ανακάλυψε την ηθοποιό και την ανέδειξε ήταν ο Μπαζ Λούρμαν, το 2013, δίνοντάς της έναν μικρό αλλά σημαντικό ρόλο στο «The Great Gatsby», εκείνον της Τζόρνταν Μπέικερ, της στενότερης φίλης της Ντέιζι Μπιουκάναν. Μετά από αυτό, η Ντεμπίκι άφησε την Αυστραλία κι εγκαταστάθηκε στην Καλιφόρνια, όπως τόσοι συμπατριώτες της: Η Νικόλ Κίντμαν, η Κέιτ Μπλάνσετ, η Ναόμι Γουοτς, ο Ράσελ Κρόου, ο Χιου Τζάκμαν, ο Λίαμ Χέμσγουερθ, ο Γκάι Πιρς, η Μάργκο Ρόμπι.
Γιατί, όπως εξηγεί η Ελίζαμπεθ Ντεμπίκι, στην Αυστραλία είναι δύσκολο να χτίσεις μια μεγάλη καριέρα: «Εάν είσαι ηθοποιός, δεν πρέπει να σου μπαίνουν ιδέες για την τέχνη σου. Στην Αυστραλία οριακά μπορείς αυτό να το αποκαλείς επάγγελμα. Συνήθως λες, δεν ξέρω, κάθε τόσο κάνω αυτό το πράγμα, η κάμερα γυρίζει, μετά πηγαίνω σπίτι! Δεν μπορείς να το υπερασπιστείς, θα σε αποπάρουν. Νομίζω ότι αυτό έχει να κάνει με το να νιώθουν οι άνθρωποι βολεμένοι, κανείς να μην είναι υπερβολικά φιλόδοξος, προκλητικός, ρηξικέλευθος. Καταλαβαίνω ότι έτσι μπορείς να πιεις ευχάριστα ένα ποτό στο μπαρ, αλλά δεν μ' ενδιαφέρει να νιώθω βολικά.»
Γι' αυτό και, όπως εξηγεί, πολλοί ταλαντούχοι Αυστραλοί «συχνά χρειάζεται να φύγουν από το κοπάδι και να συλλέξουν εμπειρίες, ανθρώπους και μετά να επιστρέψουν. Ή απλώς φεύγουν - χωρίς απαραίτητα να επιστρέψουν.» Και, όπως λέει, η ίδια δεν έχει την παραμικρή πρόθεση να μένει ακίνητη: «Υπάρχει ξεκάθαρα ένα κομμάτι στην ψυχοσύνθεσή μου που αναζητά το άβολο. Γυρεύω την πρόκληση. Βαριέμαι τις ίδιες τις παρορμήσεις μου, βαριέμαι τις προτάσεις μου και βαριέμαι τις συνήθειές μου πολύ γρήγορα. Νομίζω πως διαρκώς, συνειδητά ή ασυνείδητα, αναζητώ κάποιον που θα εκθέσει τις βεβαιότητές μου.»
Δεν ξέρουμε πότε θα δούμε το «Tenet», αλλά θα χαιρόμαστε κάθε φορά που βλέπουμε την Ελίζαμπεθ Ντεμπίκι. Διαβάστε ολόκληρη τη συνέντευξή της στην Guardian εδώ.
