Σ’ ένα συγκροτημένο, φέτος, εθνικό διαγωνιστικό πρόγραμμα των 39 τίτλων, οι ελληνικές μικρού μήκους ταινίες της χρονιάς παρουσιάζονται με άνεση και αυτοπεποίθηση, έτοιμες ν’ αποκαλύψουν το ταλέντο των δημιουργών τους. Το Flix είναι στη Δράμα (αποστολή: Μανώλης Κρανάκης, Λήδα Γαλανού), παρακολουθεί όλες τις προβολές του Εθνικού Διαγωνιστικού Προγράμματος και, μέρα με τη μέρα, αποτιμά τις ταινίες, σημειώνοντας τις ενδιαφέρουσες τοποθεσίες στον κινηματογραφικό χάρτη. Τα σχόλια και οι αποτιμήσεις μας είναι πολύ μικρά, όχι επειδή οι ταινίες είναι μικρού μήκους, μια και αυτό καθόλου δεν επηρεάζει την αξία τους, αλλά επειδή ο σκοπός αυτών των καθημερινών σχολίων είναι ν’ αποδώσουν μια αίσθηση και μια πρώτη γεύση, ελπίζοντας ότι και οι θεατές θα μπορέσουν να δουν τις ταινίες, τουλάχιστον στα «ταξίδια» του Φεστιβάλ Δράμας στην υπόλοιπη Ελλάδα.
Τι είδαμε την Παρασκευή, 20 Σεπτεμβρίου
Δεν θα Υποκύψουμε του Γιώργου Μπακόλα / Περισσότερο ένα ψευδοντοκιμαντέρ (βασισμένο, όπως αναφέρουν οι τίτλοι σε ένα αφήγημα του Γιάννη Μακριδάκη), το «Δεν θα Υποκύψουμε Ποτέ» είναι η μαρτυρία ενός ηλικιωμένου άντρα που ενώνει τις τελείες ανάμεσα στον Εμφύλιο και τη σημερινή οικονομική κρίση, εκφράζοντας την οργή και την απογοήτευσή του. Με ελάχιστο κινηματογραφικό ενδιαφέρον και με μια υπερβολικά θεατρική ερμηνεία από τον πρωταγωνιστή του, μια ταινία «με μήνυμα» που, όπως συμβαίνει συνήθως, λειτουργεί προς την εντελώς αντίθετη κατεύθυνση από αυτήν που φιλοδοξεί.
Εθελοντές του Θοδωρή Βουρνά / Τοποθετημένο σε ένα απροσδιόριστο μέλλον, το φιλμ του Θοδωρή Βουρνά είναι μια σαφής αλληγορία για το φασισμό και την σαρωτική του επέλαση στη σημερινή Ελλάδα, γεγονός που σε καθηλώνει κυρίως λόγω των ερμηνειών των δύο πρωταγωνιστών του (Αλέξιος Κοτσώρης και Αντίνοος Αλμπάνης) και της υπέροχης φωτογραφίας που φωτίζει με έντονα κοντράστα το μεγάλο σκοτάδι μιας ολόκληρης κοινωνίας. Μια κάποια οικονομία στο «στήσιμο» των ηθοποιών, ωστόσο, αλλά και στο προφανές της «αλληγορίας» θα βοηθούσαν περισσότερο τη δυναμική μιας ταινίας που μοιάζει συχνά αναποφάσιστη ανάμεσα στην «μεταφορά» και την... απλοϊκότητα. (Διαβάστε και δείτε εδώ περισσότερα για την ταίνία και τον δημιουργό της)
Αννα του Σπύρου Χαραλάμπους / Συγκρατήστε το όνομα του Σπύρου Χαραλάμπους. Στην πρώτη του ταινία μικρού μήκους καταφέρνει να συγκινήσει βαθιά, με την ιστορία της σχέσης μιας Φιλιππινέζας και του ηλικιωμένου παππού που φροντίζει, και ταυτόχρονα να επιδείξει σπάνιες κινηματογραφικές αρετές παραδίδοντας ένα πανέμορφο ασπρόμαυρο κομψοτέχνημα που σφύζει από περίσσευμα καρδιάς. Εναλλάσσοντας με δεξιοτεχνικό τρόπο κινηματογραφικά είδη (από το κοινωνικό δράμα στην κωμωδία και από την ρομαντική κομεντί στο μελόδραμα) μέσα σε 22 λεπτά κινηματογραφικού χρόνου, χωρίς ωστόσο να χάνει ποτέ το κέντρο της ιστορίας του, ο Χαραλάμπους μοιράζει ταυτόχρονα το βλέμμα του ανάμεσα στο χώρο και τα πρόσωπα - καμβάδες της Εϊμυ Λυσάνδρου και του συγκλονιστικού Σπύρου Σταυρινίδη, παραδίδοντας μια ταινία από αυτές που θα ήθελες να μην τελειώσουν ποτέ. (Διαβάστε εδώ και δείτε περισσότερα για την ταινία και τον δημιουργό της)
Αν Ηταν Νόμιμος ο Βιασμός του Αλέξανδρου Σιπσίδη / Εμπνευσμένο από το ομότιτλο κεφάλαιο από τον τον «Δήμιο του Ερωτα» του Ιρβιν Γιάλομ, κατά τον ίδιο τον δημιουργό του, το «Αν Ηταν Νόμιμος ο Βιασμός» είναι μια κατάδυση στο απόλυτο σκοτάδι της ανθρώπινης ψυχής, ένα σχεδόν αποτρόπαιο φιλμ τρόμου που υποβάλλει με την ανησυχητική κινηματογράφησή του, αν και προσγειώνεται απότομα και «εύκολα» στο είδος της κοινωνικής ταινίας που σε αναγκάζει να σκεφτείς. Οσο διαρκεί, ωστόσο, και με τη βοήθεια μιας ακόμη συγκλονιστικής ερμηνείας του Ιερώνυμου Καλετσάνου, αποτελεί μια σπάνια εμπειρία. (Διαβάστε εδώ και δείτε περισσότερα για την ταινία και τον δημιουργό της)
Travel Express της Νατάσσας Ξύδη / Αν αυτή είναι η πρώτη διαφυλετική ρομαντική κομεντί του ελληνικού σινεμά, μοιάζει με κάτι παραπάνω από ευπρόσδεκτη, αφού ακόμη και μέσα από την illustration απεικόνιση μιας κοινωνίας μεταναστών που ζουν το δικό τους καλοκαίρι στο περιθώριο μιας πόλης που τους κυνηγάει, καταφέρνει να μιλήσει για την ανοχή στη «διαφορετικότητα» χωρίς σοβαροφάνεια και κυρίως χωρίς καμία βαρύτητα, εκτός από αυτήν την «αβάσταχτη» που μπορεί να κάνει δύο διαφορετικούς ανθρώπους να ερωτευτούν. (Διαβάστε εδώ και δείτε περισσότερα για την ταινία και τη δημιουργό της)
Debtfools των Φίλιππου Βαρδάκα και Δέσποινας Οικονομοπούλου / Γυρισμένο σαν ένα πειραγμένο γουέστερν, με γρήγορο ρυθμό και εκπληκτικό κωμικό timing, το «Debtfools» είναι το υπόδειγμα ταινίας της μίας ιδέας (ένα χαρτονόμισμα που αλλάζει χέρια ξεχρεώνοντας ένα ολόκληρο χωριό) που εκτελείται άψογα, διασκεδαστικά και με κινηματογραφικό οίστρο. (Διαβάστε εδώ και δείτε περισσότερα για την ταινία)
Συνθήκη 10/60 του Ακη Πολύζου / Με την υπογραφή της Faliro House του Χρήστου Κωνσταντακόπουλου, το φιλμ του Ακη Πολύζου είναι προσεγμένο ως παραγωγή, σε στιμές εμπνευσμένο ως προς την ρετρό επιστημονική φαντασία του και έξυπνο ως προς τις αναφορές του στον Ρέι Μπράντμπερι και το «Φαρενάιτ 451». Δεν το βοηθάει, όμως, καθόλου ένα σενάριο τόσο επιτηδευμένο που καταλήγει στην απόλυτη σύγχυση, καθώς του αφαιρεί κάθε ίχνος ανθρώπινης διάστασης, αφήνοντας μόνο μια επίστρωση εντυπωσιασμού για κάτι που βλέπεις αλλά είναι αδύνατον να σε αγγίξει. (Διαβάστε εδώ και δείτε περισσότερα για την ταινία και τον δημιουργό της)
Υστερόγραφο των Ισμήνης Φραγκιουδάκη, Ντενίζ Διονυσίου, Ελβίρας Χασάπη / Είναι σαφές πως μια ωραία σεναριακή ιδέα δεν οδηγεί απαραίτητα σε μια καλή ταινία. Και το «Υστερόγραφο» είναι μια τέτοια περίπτωση καθώς οι τρεις σκηνοθέτιδες αποδεικνύονται αμήχανες στο να χειριστούν την ιστορία ενός ζευγαριού που καταρρέει κάτω από το βάρος της οικονομικής κρίσης, φορτώνοντας το φιλμ τους με «λογοτεχνικά» τρικ, ενοχλητικά κλισέ γύρω από την παρούσα κατάσταση στην Ελλάδα και επιπλέον αφήνουν μετέωρους δύο εξαίρετους ερμηνευτές (τον Ιερώνυμο Καλετσάνο και τη Θεοδώρα Τζήμου) οι οποίοι είναι ολοφάνερο πως δεν ενδιαφέρονται καθόλου για τους ήρωές τους. (Διαβάστε εδώ και δείτε περισσότερα για την ταινία)
Γνωρίστε όλους τους υποψήφιους του 36ου Φεστιβάλ Δράμας και την κάθε ταινία ξεχωριστά, εδώ
Διαβάστε ακόμη:
Tags: ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΔΡΑΜΑΣ 2013
