Με μια μάλλον σύντομη τελετή έναρξης άνοιξε την αυλαία του το βράδυ της Δευτέρας το 36ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας, περιορισμένη σε ομιλίες και παρουσίαση του προγράμματος και των κριτικών επιτροπών, χωρίς μουσικά, βιντεϊκά ή άλλα διαλείμματα.
Μπορεί η χαρμόσυνη διάθεση να μην έλειπε από τους παριστάμενους, έλειπαν όμως τόσο οι δημοσιογράφοι, οι οποίοι θέλουμε να πιστεύουμε ότι θα έρθουν τις επόμενες ημέρες του Φεστιβάλ, όσο και η ομάδα των ίδιων των σκηνοθετών και συντελεστών των ταινιών του προγράμματος, οι οποίοι στέρησαν από την τελετή τη ζωντάνια και την αιχμή της, αφήνοντας κυρίως εκπροσώπους δημόσιων φορέων και της πόλης της Δράμας να γεμίζουν τις θέσεις της αίθουσας του Δημοτικού Ωδείου. Λόγω, βέβαια, του σημαντικά μικρότερου αριθμού διαγωνιζόμενων ταινιών στο ελληνικό πρόγραμμα φέτος (39 έναντι των περσινών 84), την τελετή έναρξης δεν ακολούθησε προβολή ταινιών του εθνικού διαγωνιστικού τμήματος, γι’ αυτό προφανώς και η απουσία.
Την εκδήλωση άνοιξε, παραδοσιακά, ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ Δράμας, Αντώνης Παπαδόπουλος, χαρακτηριστικά με το ύφος του διοργανωτή μιας «ιδιωτικής» γιορτής, λέγοντας ότι «αυτή η πόλη τιμά τον κινηματογράφο όσο καμία άλλη πόλη στην Ελλάδα, το δηλώνω και το υπογράφω.» Γιατί τέτοια ζέση για ανταγωνισμό με πόλεις όπως, για παράδειγμα, η Αθήνα και η Θεσσαλονίκη; Επειδή, όπως φαίνεται, παρότι δεν έχει υποπέσει στη δική μας αντίληψη, ο Αντώνης Παπαδόπουλος έχει λόγους να πιστεύει ότι η πολιτεία θα περιορίσει τη συμμετοχή της στο Φεστιβάλ Δράμας. «Λαμβάνουμε μηνύματα κι ανησυχούμε,» συνέχισε ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής, απευθυνόμενος κυρίως στους εκπροσώπους φορέων στην αίθουσα, «αλλά και φέτος κάνουμε ένα φεστιβάλ αξιοπρεπέστατο, χωρίς να μειώσουμε τις δράσεις του, προσκαλώντας μάλιστα τους διπλάσιους ξένους από πέρσι.» (Σημείωση: όπως ενημερωθήκαμε, η ανησυχία του Αντώνη Παπαδόπουλου ενδέχεται να οφείλεται στην επικείμενη ανακοίνωση, στις 23 Σεπτεμβρίου, κατάργησης συγκεκριμένων φορέων των Οργανισμών Τοπικής Αυτοδιοίκησης - το Φεστιβάλ είναι Πολιτιστικός Οργανισμός, συνδεδεμένος με τοπικούς ΟΤΑ - ή απολύσεων υπαλλήλων δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης με συμβάσεις αορίστου χρόνου, που το Φεστιβάλ διαθέτει δύο, αλλά σε καίριες θέσεις.)
Κι ο κ. Παπαδόπουλος προχώρησε στο να τοποθετήσει το Φεστιβάλ Δράμας στο γενικό διεθνές κινηματογραφικό πλαίσιο: «Η προτεραιότητα αυτού του Φεστιβάλ είναι ο νέος κινηματογραφιστής. Εμείς δεν είμαστε Βενετία, ή Λοκάρνο, ή Κάννες, μάλλον γιατί δεν το έχουμε ανάγκη. Δεν έχουμε γκλάμορους εκδηλώσεις, παρότι με 20-30.000 ευρώ παραπάνω θα μπορούσαμε. Αλλά όπως λέει και ο φίλος μου ο Ανδρέας ο Πάντζης, η Δράμα έχει πλέον καταγραφεί στον παγκόσμιο κινηματογραφικό χάρτη.»
Κι ο Αντώνης Παπαδόπουλος παρέδωσε τη σκηνή, φροντίζοντας ώστε ένας-ένας να εκφράσουν τη γνώμη τους υπέρ του Φεστιβάλ Δράμας κι άλλοι «φίλοι» της διοργάνωσης: ο εν λόγω Ανδρέας Πάντζης που πρότεινε, επειδή ανησύχησε «απ’ αυτά που είπε ο Αντώνης», να καταγραφεί η ιστορία του Φεστιβάλ Δράμας σ’ ένα βιβλίο που θα κατοχυρώνει την αξία του, μια και «στον ελληνικό χώρο δεν υπάρχει ιστορία της τέχνης κι ο καθένας λέει ό,τι θέλει.»
Ο Δημήτρης Σπύρου, Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Φεστιβάλ Ολυμπίας και μέλος φέτος της Κριτικής Επιτροπής του ελληνικού διαγωνιστικού, επαινώντας τους πολίτες της Δράμας για τη συμμετοχή τους στο Φεστιβάλ και προτρέποντας «το φίλο μου τον Περιφερειάρχη να το βοηθήσει το Φεστιβάλ.»
Ο Πρόεδρος της ίδιας Κριτικής Επιτροπής, σκηνοθέτης Τάσος Ψαρράς, λέγοντας ότι το Φεστιβάλ Δράμας «του θυμίζει τις καλές στιγμές του Ελληνικού Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, όταν οι νέοι σκηνοθέτες έρχονταν σ’ επαφή μεταξύ τους, κάτι που η Δράμα κρατά ζωντανό, αντί να μετατραπεί σε μια εκτεταμένη ταινιοθήκη όπως έχει συμβεί με άλλα Φεστιβάλ».
Ο Τάκης Σπυριδάκης, μέλος της Κριτικής Επιτροπής του ελληνικού διαγωνιστικού, μιλώντας νοσταλγικά για το πώς η καριέρα του ξεκίνησε από αυτό το Φεστιβάλ, όταν προβλήθηκε το «Επιτρέψτε μου να Συστηθώ» το 1981, ή όταν παρουσίασε το «Vera Cruz» το 1989.
Ο παριστάμενος Μανούσος Μανουσάκης που εξήρε το ρόλο του Φεστιβάλ Δράμας και τόνισε ότι ο πολιτισμός είναι η βάση της οικονομίας και καμία οικονομική κρίση δεν μπορεί να σιγάσει το δημιουργικό πνεύμα.
Ο Ηλίας Δημητρίου, σκηνοθέτης του «Fish’n’Chips» και μέλος της Κριτικής Επιτροπής, πιο προσγειωμένος και σε μεγαλύτερη επαφή με τη σύγχρονη πραγματικότητα, συνέβαλε λέγοντας «δεν ξέρω πόσο βάρος έχει διεθνώς το Φεστιβάλ Δράμας, ξέρω όμως ότι είναι ένα αληθινό σχολείο για τους κινηματογραφιστές, μια πραγματική ακαδημία για τον ελληνικό κινηματογράφο.»
Στη διάρκεια αυτών των εκφράσεων πίστης στο Φεστιβάλ Δράμας, στις οποίες παρεμβάλλονταν οι παρουσιάσεις των Κριτικών Επιτροπών, ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής Αντώνης Παπαδόπουλος φαινόταν από τη θέση του να προτρέπει κι άλλους «φίλους» του Φεστιβάλ να συμμετάσχουν στη διαμαρτυρία.
Θέλουμε κι εμείς να υποστηρίξουμε με πάθος τη σημασία του Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας στο ελληνικό κινηματογραφικό τοπίο: αυτή η διοργάνωση έχει τη δυνατότητα να γίνει ένα συγκλονιστικό φυτώριο, μια πλούσια βιτρίνα για το ελληνικό δημιουργικό ταλέντο. Ωστόσο, πέρα από τη συμμετοχή της Πολιτείας, θα χρειαστεί ταυτόχρονα και να γίνει περισσότερο «διεθνές», όχι ως προς τη συμμετοχή μόνο της παγκόσμιας παραγωγής και αναγνωρισμένων επαγγελματιών, αλλά κυρίως αποκτώντας ένα λιγότερο προσωποπαγή χαρακτήρα. Φανταστείτε μόνο την εικόνα που προσκόμισαν οι ξένοι φιλοξενούμενοι που βρέθηκαν στην αίθουσα, ακούγοντας από τα μεταφραστικά ακουστικά τους τις παραπάνω ομιλίες. It sounded all Greek to them.
Πάντως με τον ήλιο να στέκεται μεσούρανα σήμερα το πρωί, το 36ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας (19ο Διεθνές) ξεκινά για τα καλά και το Flix βρίσκεται εδώ (αποστολή: Μανώλης Κρανάκης, Λήδα Γαλανού) για να σας μεταφέρει καθημερινά το κλίμα του Φεστιβάλ, την αποτίμηση των ταινιών του εθνικού διαγωνιστικού τμήματος και όλα όσα πρέπει να ξέρετε για να είστε σίγουροι ότι εδώ συμβαίνει (και) κάτι εξαιρετικό!
Διαβάστε εδώ περισσότερα για τις 39 ταινίες του εθνικού διαγωνιστικού τμήματος.
