Κατάμεστο το Berlinale Palast, με κόσμο να κρέμεται από τους εξώστες, στην τελετή απονομής της τιμητικής Χρυσής Αρκτου στον Στίβεν Σπίλμπεργκ που ολοκληρώθηκε πριν από λίγα λεπτά. Ηταν η κορύφωση του μεγάλου αφιερώματος του φεστιβάλ στο σύνολο της φιλμογραφίας του Σπίλμπεργκ, που προβάλλεται σε ειδικές προβολές καθόλη τη διάρκεια της Berlinale.
Ηταν φανερό ότι η ατμόσφαιρα στην αίθουσα ήταν πολύ διαφορετική από άλλες τιμητικές βραβεύσεις. Ο κόσμος δεν μπορούσε να περιμένει. Με το που ακούστηκε από τα μεγάφωνα η είσοδός του Σπίλμπεργκ στο Palast, όλοι σηκωθήκαμε όρθιοι σ' ένα 5λεπτο standing ovation. Ζεστό, τρυφερό και ενθουσιώδες. Κάτι που ένιωσε κι ο Σπίλμπεργκ κι έβαλε τα κλάματα.
Το 73ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου διεξάγεται φέτος από τις 16 μέχρι και τις 25 Φεβρουαρίου. Το Flix βρίσκεται εδώ για να σας μεταφέρει, ζωντανά, όλα όσα συμβαίνουν μέσα και έξω από τις αίθουσες στο ειδικό τμήμα του site που ανανεώνεται συνεχώς.
Μετά από έναν μικρό πρόλογο τη σκηνή πήραν οι καλλιτεχνικές διευθυντές της Berlinale, Μαριέτε Ρίσενμπεκ και Κάρλο Τσατριάν.
«Αν ξεκινήσω με αναμνήσεις μου ως θεατής των ταινιών του Στίβεν Σπίλμπεργκ θα ξημερώσουμε» είπε ο Τσατριάν. «Ολοι τις δικές μας αγαπημένες "Σπίλμπεργκ στιγμές" από την πλούσια φιλμογραφία του. Χαίρομαι πολύ που βλέπω ένα γεμάτο θέατρο και με απλούς θεατές. Οπως έχει πολλές φορές κι ο ίδιος, το σινεμά είναι μία συλλογική εμπειρία και τον ευχαριστούμε για το πόσο στηρίζει τις κινηματογραφικές αίθουσες...»
Ακολούθησε ένα συγκινητικό μοντάζ από το σύνολο του έργου του αμερικανού σκηνοθέτη και αμέσως μετά, μία έκπληξη!
Στη σκηνή ο Bono των U2, ο οποίος πρώτα έδειξε τη θέση και υποκλίθηκε στον Τζον Γουίλιαμς που ήταν στο κοινό.
«Υπάρχουν πολλοί λόγοι να αγαπάς τον Σπίλμπεργκ. Kι επειδή έχω πιει δυο βότκες και θα σας πω τους δικούς μου που είναι πολύ προσωπικοί. Toν αγαπώ για το "The Sugarland Express". Το είδα μικρός στο σινεμά, όπου το σινεμά για μένα είναι μία "μήτρα με θέα". Και δε θα ξεχάσω ποτέ το πρόσωπο της Γκόλντι Χον, όπως προβλήθηκε στη μεγάλη οθόνη. Γιατί στο πρόσωπό της μητέρας που θα κάνει τα πάντα για να ξαναπάρει πίσω το παιδί της, είδα και την δική μου μαμά. Κλαίω κάθε φορά που το βλέπω από τότε, γιατί νιώθω μέσα μου ασφάλεια: ότι κι η δική μου μαμά θα έρχεται πάντα να με ψάχνει. Αυτό είναι pure cinema. ή μάλλον pure Σπίλμπεργκ. Για κάτι τέτοιες στιγμές, το σινεμά του Σπίλμπεργκ έγινε επίθετο...»
Ο Σπίλμπεργκ είναι πολίτης του κόσμου, αλλά σίγουρα δεν είναι από αυτό τον κόσμο -- να ένα τραγούδι που θα γράψω κάποτε. Ο Σπίλμπεργκ είναι από κάποιο άλλο κόσμο...» | Bono
«Σε λίγο θα δούμε ξανά το "Τhe Fabelmans|. Οι κριτικοί το τίμησαν με διθυραμβικές κριτικές, αλλά διαφωνώ μαζί τους σε κάτι: δεν είπε για πρώτη φορά ο Σπίλμπεργκ την ιστορία της ζωής του. Πάντα δεν μιλάει για παιδιά και την τραυματισμένη οικογένειά τους; Πάντα δεν μιλάει για την αθωότητα που χάνεται και την αθωότητα που ξανακερδίζεται - ίσως και μέσα από την μεγάλη οθόνη; Είπε και τη δική σας ιστορία και την δική μου ιστορία...»
Ο Bono καλωσορίζει τον Σπίλμπεργκ στη σκηνή!
«Σας ευχαριστώ πολύ. Είμαι τόσο ευγνώμων. Σας ευχαριστώ, καθίστε, καθίστε...»
«Πώς κανείς να ακολουθήσει έναν τέτοιο λόγο; Bono σ' ευχαριστώ για τα λόγια σου, για τη ματιά σου στο έργο μου. Αυτά που είπες ήταν ένα από τα καλύτερα τραγούδια που έχεις γράψει (γελάει). Θέλω να ευχαριστήσω το Φεστιβάλ Βερολίνου για αυτή την μεγάλη τιμή.
«Σκηνοθετώ εδώ και 6 δεκαετίες, αλλά ο χρόνος, όπως πολύ καλύτερα είχε πει ο Αϊζενστάιν είναι τόσο σχετικό πράγμα. Γιατί μέσα μου νιώθω ότι μόλις πέρσι σκηνοθέτησα το «Duel», ή το «Jaws». Οι αγωνίες, οι προκλήσεις όλα έμειναν μέσα μου το ίδιο ζωντανά. Ευτυχώς, το ίδιο έντονη έμεινε μέσα μου κι αυτή η ηλεκτρισμένη υπερδιέργεση, η χαρά, ο ενθουσιασμός που συνοδεύουν την πρώτη μέρα στο πλατό. Το σινεμά έγινε το σπίτι για όλες τις αγωνίες, τις προκλήσεις και τη χαρά μου. Ομως, το αληθινό σπίτι μου είναι εδώ και 3 δεκαετίες μία υπέροχη καλλιτέχνης, η σύντροφός μου, η μητέρα των παιδιών μου, η Κέιτ μου. Κέιτ σ' ευχαριστώ για όλα....»
Είναι περίεργο να παίρνεις ένα τιμητικό βραβείο ζωής γιατί... δεν τελείωσα ακόμα! Δεν έχω τελειώσει! Θα συνεχίσω να δουλεύω, να προκαλώ τον εαυτό μου και να τον τρομάζω με κάθε νέα πρόκληση...»
«Η μητέρα μου πέθανε το 2017 και 3 χρόνια μετά έχασα τον πατέρα μου. Η απώλεια συσσωρεύεται. Και το μόνο που μένει σε όλα τα ορφανά παιδιά είναι οι μνήμες τους. Κάνω ταινίες για να διατηρήσω τις μνήμες μου...»
«Ποτέ, καμία επιτυχία μου δεν ήταν δική μου. Δεν τα κατάφερα σόλο. Τα οφείλω όλα στους συνεργάτες μου, στις ομάδες κάθε ταινίας μου. Ολοι βραβεύονται απόψε...»
Στέκομαι απόψε μπροστά σας, κι αποδέχομαι τη Χρυσή Αρκτο και πρέπει να σας πω ένα αστείο: οι αρκούδες με τρομάζουν, με τρομοκρατούν περισσότερο κι από τους καρχαρίες. Αλλά είναι καλό να φοβάσαι ακόμα. Και να αντιμετωπίζεις τη ζωή με τόλμη και ταπεινότητα...»
Ευχαριστούμε την Aegean Airlines για τη βοήθεια πραγματοποίησης του ταξιδιού στο 73ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου.
Το 73ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου διεξάγεται φέτος από τις 16 μέχρι και τις 25 Φεβρουαρίου. Το Flix βρίσκεται εδώ για να σας μεταφέρει, ζωντανά, όλα όσα συμβαίνουν μέσα και έξω από τις αίθουσες στο ειδικό τμήμα του site που ανανεώνεται συνεχώς.
