Buzz

Advent Calendar: 13 Δεκεμβρίου 2013

στα 10

Το Flix μετράει τις μέρες μέχρι τα Χριστούγεννα! Από την 1η μέχρι τις 25 Δεκεμβρίου, κάθε πρωί, πατάει το play σε μια αγαπημένη μουσική σκηνή από το σινεμά.

Flix Team
Advent Calendar: 13 Δεκεμβρίου 2013

Είχατε ποτέ σας advent calendar όταν ήσασταν μικροί; Εκείνα τα ημερολόγια για τις πρώτες 25 μέρες του Δεκέμβρη, όπου κάθε πρωί έπρεπε ν’ ανοίξετε ένα παραθυράκι και ν’ ανακαλύψετε μια εικόνα – δώρο, μέχρι να φτάσετε ανήμερα Χριστούγεννα; Το Flix ετοίμασε για σας το δικό του advent calendar και φέτος, για να κάνει το κάθε πρωί σας μέχρι τις 25 Δεκεμβρίου μια (κινηματογραφική) περιπέτεια!

Από την Κυριακή, 1η Δεκεμβρίου και κάθε πρωί, χωρίς εξαιρέσεις, το Flix σας κάνει «δώρο» μια μουσική σκηνή από το σινεμά, στο… πνεύμα των ημερών. Κάθε μέρα, με τον πρωινό σας καφέ ή τη βραδινή σας χαλάρωση, δείτε μια από τις πιο «μουσικές» σκηνές του σινεμά που έχουμε αγαπήσει ή που σας προτείνουμε: κινηματογραφικές στιγμές γεμάτες μελωδίες, τραγούδια που γνωρίσαμε σε ταινίες και κρατήσαμε κοντά μας, νότες και στίχους που μιλούν πιο καθαρά από το καλύτερο σενάριο! Για 25 μέρες, το Flix σας χαρίζει μια μουσική σκηνή από το σινεμά, για να λέμε καλημέρα ως τα Χριστούγεννα!

Σήμερα πατάμε play στο «Χορεύοντας στο Σκοτάδι» του Λαρς φον Τρίερ Ακριβώς το 2000, ο Τρίερ, παραμένοντας (ελαφρά) μέσα στις επιταγές του Δόγματος ’95, έκανε το δικό του μιούζικαλ, χαρίζοντας ένα μεγάλο αριστούργημα στο παγκόσμιο σινεμά, κερδίζοντας το Χρυσό Φοίνικα στις Κάννες, το βραβείο γυναικείας ερμηνείας για την Μπιορκ, υποψηφιότητα για Οσκαρ για το παρακάτω τραγούδι κι έναν όρκο πίστης από το κοινό του. Η ταινία ολοκλήρωσε την τριλογία της «Χρυσής Καρδιάς» που ξεκίνησε με το «Δαμάζοντας τα Κύματα» και συνεχίστηκε με τους «Ηλίθιους», χρησιμοποίησε ως πηγή έμπνευσης τη «Μελωδία της Ευτυχίας» (χρησιμοποιώντας και τρία αυτούσια τραγούδια μέσα στο φιλμ), σε μια εκδοχή αρκετά σκαλοπάτια πιο κοντά στην κόλαση της ανθρώπινης ψυχής και κλιμακώθηκε σ’ ένα σπαρακτικό φινάλε που δύσκολα ξεπερνιέται απ’ όποιον το έχει βιώσει στο σινεμά. Η ηρωίδα της ταινίας είναι η Σέλμα, μετανάστρια από την Τσεχία στην Αμερική του ’60, η οποία δουλεύει στο εργοστάσιο και προσπαθεί να μαζέψει χρήματα για να συντηρήσει το γιο της, αλλά και να κάνει μια εγχείρηση στα μάτια, μια και, χωρίς κανείς να το γνωρίζει, η Σέλμα σταδιακά τυφλώνεται. Η σκηνή που ακολουθεί περικυκλώθηκε από ένα σωρό παραλειπόμενα: ο Τρίερ χρησιμοποίησε, για να τη γυρίσει, 100 κάμερες στο χέρι που τραβούσαν ταυτόχρονα από διαφορετικές γωνίες. Η σχέση του σκηνοθέτη με την Μπιορκ ήταν (ως συνήθως στην περίπτωση του Τρίερ), τεταμένη, με αποτέλεσμα αργότερα η Μπιορκ να τον κατηγορήσει ως μισογύνη και ν’ απαρνηθεί το σινεμά. Πέρα, όμως, από τα trivia, το τραγούδι της Σέλμα μιλά για τίποτα λιγότερο από την ομορφιά αυτού του κόσμου, τη μαγεία των απλών πραγμάτων και τον πόνο του να μην μπορείς να δεις τις εικόνες του, παρά μόνο στην ψυχή σου.

info Χορεύοντας στο Σκοτάδι / Dancer in the Dark / 2000 / σκηνοθεσία, σενάριο: Λαρς φον Τρίερ / Φωτογραφία: Ρόμπι Μούλερ / Μοντάζ: Φρανσουά Γκεντιζιέ, Μόλι Μαρλέν Στένσγκααρντ / Μουσική: Μπιορκ / Παραγωγή: Βίμπεκε Βίντελοφ / Πρωταγωνιστούν: Μπιορκ, Κατρίν Ντενέβ, Ντέιβιντ Μορς, Πέτερ Στορμάρε, Τζόελ Γκρέι, Ζαν Μαρκ Μπαρ, Ούντο Κίερ, Στέλαν Σκάρσγκααρντ / Διάρκεια: 140’ / Τραγούδι: «I’ve Seen it All», από την Μπιορκ και τον Σιον Σίγκουρντσον, σε στίχους του Λαρς φον Τρίερ. Στο άλμπουμ της, «Selmasongs», η Μπιορκ το τραγουδά με τον Τομ Γιορκ, στην ταινία ωστόσο τη συνοδεύει ο Πέτερ Στορμάρε.


Δείτε ακόμα: