«Η ταινία που το Χόλιγουντ δεν θέλει να δείτε.»
Αυτό ήταν το tagline που συνόδευε το «An Open Secret», πολύ πριν αυτό ανοίξει τα χαρτιά του και προκαλέσει κλυδωνισμούς στην κινηματογραφική βιομηχανία, επιλέγοντας να ρίξει φως στη σκοτεινή υπόθεση της παιδοφιλίας και της σεξουαλικής κακοποίησης ανηλίκων που παραμένει ένα καλά κρυμμένο μυστικό στους κόλπους του Χόλιγουντ και ειδικά στο κομμάτι της που αφορά τους ανήλικους σταρ της τηλεόρασης και του σινεμά.
Το πρότζεκτ έφτασε στα χέρια της Εϊμι Μπεργκ μετά από επιθυμία των γονέων μερικών από τα θύματα που εμφανίζονται και στο ντοκιμαντέρ, αφού κατά τη γνώμη τους η Μπεργκ - υποψήφια για Οσκαρ ντοκιμαντέρ με το «Deliver Us From Evil» του 2006 για την υπόθεση της κατά συρροής βιασμού ανηλίκων από έναν καθολικό ιερέα στην Καλιφόρνια - ήταν η μόνη που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει ένα τόσο δύσκολο θέμα με ψυχραιμία και αντικειμενικότητα.
Διαβάστε ακόμη: 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: «A Family Affair», για όλα τα καταστροφικά οικογενειακά μυστικά
Οπως και συνέβη, αφού η Εϊμι Μπεργκ στέκεται με άποψη, θέση αλλά και πραγματικό ενδιαφέρον μπροστά σε μια «αποκάλυψη» που γνωρίζει εδώ και δεκαετίες το Χόλιγουντ, αλλά κανείς πραγματικά δεν ήθελε μέχρι τώρα να ανακινήσει και κυρίως να βυθιστεί σε ένα κυκεώνα από ανατριχιαστικές μαρτυρίες, αντικρουόμενα κατηγορητήρια, παιχνίδια εξουσίας και μια άτυπη συνομολόγηση σιωπής.
Μπροστά στην κάμερα, πέντε θύματα σεξουαλικής κακοποίησης και βιασμού βρίσκουν το θάρρος και το χώρο να αφηγηθούν τις ιστορίες τους, ενώ στην οθόνη παρακολουθούμε σκηνές από την καριέρα του καθενός πριν αυτή διακοπεί βίαια, αλλάζοντας οριστικά και αμετάκλητα τη ζωή τους. Τις μαρτυρίες τους επιβεβαιώνουν και οι γονείς τους - μάλιστα την περίπτωση ενός από τα θύματα είναι ο πατέρας του που διαβάζει την κατάθεσή του στο δικαστήριο - που προσπαθούν να καταλάβουν τι ακριβώς συνέβη και από μια ευτυχισμένη στιγμή στη ζωή ενός παιδιού που θέλει να γίνει διάσημο, όλα σκοτείνιασαν για πάντα.
Διαβάστε ακόμη: 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: «Time Simply Passes», ή πώς καταδικάστηκε για 7 φόνους ένας αθώος άνθρωπος
Πιο ενδιαφέρον από τα θύματα, έχουν οι περιπτώσεις των «κυνηγών», όπως ονομάζονται μέσα στο ντοκιμαντέρ από τις Αρχές. Ανθρώπων που με την πρόφαση του ατζέντη, του παραγωγού ή του σκηνοθέτη έπειθαν νεαρά αγόρια να κοιμούνται μαζί τους, να συμμετέχουν σε θρυλικά χολιγουντιανά πάρτι, να γδύνονται μπροστά τους, να φωτογραφίζονται σε αθώα πονηρές πόζες... σε μια αλληλουχία μαρτυριών που δεν έχουν σταματήσει εδώ και δεκαετίες, αντίθετα από τις επίσημες μηνύσεις και τις δημόσιες δηλώσεις που σπανίζουν, αφού σύμφωνα με τους ειδικούς όποιος νεαρός σταρ τολμούσε να μιλήσει αποχαιρετούσε μαζί και την καριέρα του.
Εδώ συναντάμε και την περίπτωση του Μπράιαν Σίνγκερ, που βρέθηκε στο επίκεντρο μιας αγωγής για σεξουαλική κακοποίηση ανηλίκου την εποχή που γυριζόταν το ντοκιμαντέρ - αργότερα η αγωγή αποσύρθηκε λόγω συγκεχυμένων μαρτυριών, την περίπτωση ενός επιτυχημένου ατζέντη παιδιών, του Μάρτι Γουάις, που υπήρξε συστηματικά παιδόφιλος, την περίπτωση των ιδρυτών του Digital Entertainment Network που μεσουράνησε για μια εποχή με web series αποκλειστικά για εφήβους και την ανατριχιαστική on camera μαρτυρία του Μάικλ Χάρα που στο πρώτο μισό του ντοκιμαντέρ μιλάει ως ειδικός επί του θέματος λόγω της θέση του ως Πρόεδρος της Επιτροπής Νεαρών Ηθοποιών του Σωματείου Αμερικάνων Ηθοποιών πριν ανακαλύψουμε προς το τέλος της ταινίας πως είναι και αυτός ένας από τους «κυνηγούς».
Διαβάστε ακόμη: 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: «The Book of Conrad», ένα queer Ευαγγέλιο
Η Εϊμι Μπεργκ είναι ταυτόχρονα προσεκτική και θαρραλέα. Αποφεύγει τους συναισθηματισμούς αλλά και το φτηνό σοκ. Δεν ανοίγει το θέμα στη μεγάλη του εικόνα - που περιλαμβάνει τη δαιμονοποίηση της ομοφυλοφιλίας και την κατευθυνόμενη ταύτισή της με την παιδοφιλία ή την υστερία της all american family με τη δημοσιότητα, αλλά δεν μένει και στη μικρή, αφήνοντας σκόρπιες σκέψεις γύρω από τις σύγχρονες κοινωνίες του φόβου.
Ναι, σε μια από τις πιο δυνατές σκηνές του ντοκιμαντέρ της, αναγκάζει ένα από τα «θύματα» να μιλήσει στο τηλέφωνο με έναν από τους «κυνηγούς», αλλά δεν στέκεται ποτέ με μελοδραματισμό απέναντι στην κατάρρευση των παιδιών. Στη λογική της ενημέρωσης, της (με ζώνη ασφαλείας) καταγγελίας και κυρίως του «it gets better», η 45χρονη ντοκιμαντερίστρια διακινδυνεύει με αναφορές γνωστών ονομάτων προκειμένου να μη θεωρηθεί πως το θέμα με το οποίο ασχολείται αφορά μόνο άσημους ηθοποιούς και παραδίδει μια μελετημένη σπουδή πάνω στον τρόπο με τον οποίο ένα μυστικό μπορεί να διατρέχει τις ανθρώπινες κοινωνίες χωρίς ποτέ να βγει στην επιφάνεια. Χωρίς ποτέ, όμως, να ξεχνά τον ανθρώπινο παράγοντα από τον οποίο ξεκινά και τελειώνει το αβανταδόρικο θέμα της.
Το 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης διεξάγεται από τις 11 ως τις 20 Μαρτίου 2016. Το Flix βρίσκεται εδώ για να σας μεταφέρει καθημερινά όλα όσα συμβαίνουν μέσα κι έξω από τις αίθουσες.
Διαβάστε ακόμη:
- 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: «Χρυσή Αυγή: Προσωπική Υπόθεση» ΟΛΩΝ
- 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Larry Gus, θέλω να γίνεις φίλος μου!
- 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Μια «Δεύτερη Ευκαιρία» στις φυλακές Αυλώνα
- 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: «The Book of Conrad», ένα queer Ευαγγέλιο
- 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: «Τρου Μπλου», κύριε Σταμάτη αϊ λαβ γιου
- 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: «A Family Affair», για όλα τα καταστροφικά οικογενειακά μυστικά
- 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Ενας «Τερματισμός» ικανός να σε κάνει να ξεκινήσεις από την αρχή
- 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: «Time Simply Passes», ή πώς καταδικάστηκε για 7 φόνους ένας αθώος άνθρωπος
- 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: «I Am Dublin», αυτά είναι τα φαντάσματα της Ευρώπης
- 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Δύο Λαμπεντούζα, ένας κόσμος στη θάλασσα
- 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης: Ολα για το προσφυγικό, όλα Δημήτρης Εϊπίδης
- 18 ταινίες που πρέπει να δεις οπωσδήποτε στο 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονικής
- 18ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονικής: 72 ελληνικές ταινίες - καθρέφτης μιας χώρας σε κρίση
