Συνεχίζοντας τις αποκαλύψεις για το φετινό του πρόγραμμα, το 56o Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης, το οποίο διεξάγεται από τις 6 έως και τις 15 Νοεμβρίου, φτάνει στο κυρίως πιάτο της διοργάνωσης με τις ταινίες που αποτελούν τα προγράμματα «Ανοιχτοί Ορίζοντες» και «Ειδικές Προβολές». Εκεί μπορεί κανείς να βρει μερικούς από τους μεγαλύτερους δημιουργούς του παγκόσμιου σινεμά σήμερα και μερικές από τις ταινίες - γεγονότα της χρονιάς, βραβευμένες ήδη στα φεστιβάλ του κόσμου και έτοιμες για τη μεγάλη πρεμιέρα τους στην Ελλάδα.
Διαβάστε ακόμη: 56ο Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης: (Διαπεραστικές) Ματιές στα Βαλκάνια του σήμερα και του χθες
Ανάμεσά τους το φαβορί για το φετινό Οσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας, η Χρυσή Αρκτος του Φεστιβάλ Βερολίνου, το μεγάλο βραβείο του Σάντανς, οι νέες ταινίες των Αλεξάντερ Σοκούροφ, Τζαφάρ Παναχί και Απιτσατπόνγκ Βιρασετάκουν και μερικές από τις «μεγαλύτερες» ανακαλύψεις της χρονιάς.
Ειδικές Προβολές
Το «Francofonia» του Αλεξάντερ Σοκούροφ - ένα ιδιόμορφο μείγμα μυθοπλασίας, ντοκιμαντέρ και video art- αφηγείται μια αληθινή, αξιοθαύμαστη ιστορία: τη συνεργασία του διευθυντή του Μουσείου του Λούβρου Ζακ Ζοζάρ και του γερμανού αξιωματικού Φραντς Γκραφ Βολφ-Μέτερνιχ κατά το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο, με στόχο τη διάσωση των θησαυρών του μουσείου από τους ναζί. Επίσημη συμμετοχή στο Διαγωνιστικό Τμήμα του Φεστιβάλ Βενετίας.
Το ντεμπούτο του Λάζλο Νέμες «Ο Γιος του Σαούλ» τιμήθηκε στο τελευταίο Φεστιβάλ Κανών με το Μεγάλο Βραβείο της Επιτροπής και το Βραβείο Fipresci. Η ταινία αποτυπώνει όλη τη φρίκη του Ολοκαυτώματος, με ήρωα έναν εβραίο κρατούμενο, που εξαναγκάζεται από τους ναζί να εξολοθρεύει τους ανθρώπους που συρρέουν στα στρατόπεδα συγκέντρωσης. Το φιλμ είναι η επίσημη υποψηφιότητα της Ουγγαρίας για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας. Διαβάστε εδώ περισσότερα για τον «Γιο του Σαούλ».
Ενα αποκαλυπτικό καθρέφτη της καταπιεστικής ιρανικής κοινωνίας αποτελεί η νέα δουλειά του Τζαφάρ Παναχί «Taxi» που κέρδισε τη Χρυσή Αρκτο και βραβείο Fipresci στο Φεστιβάλ Βερολίνου. Ο Ιρανός σκηνοθέτης –ο οποίος εξακολουθεί να τελεί υπό περιορισμό στη χώρα του- κάθεται στο τιμόνι ενός ταξί και μέσα από τις αφηγήσεις των επιβατών του καταγράφει τη σύγχρονη πραγματικότητα στο Ιράν. Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Taxi».
Η νέα ταινία του Απιτσατπόνγκ Βιρασετάκουν με τίτλο «Cemetery of Splendour» (επίσημη συμμετοχή στο «Ενα Κάποιο Βλέμμα» των Καννών), είναι μια αλληγορική, ονειρική ιστορία, στο γνώριμο, σουρεαλιστικό ύφος του δημιουργού, που διαδραματίζεται σε μια κλινική για στρατιώτες οι οποίοι βυθίζονται σε κώμα εξαιτίας μιας μυστηριώδους ασθένειας. Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Cemetery of Splendour».
Στο βραβευμένο στις Κάννες «Treasure» του Ρουμάνου Κορνέλιου Πορουμπόιου - που είδαμε πρώτη φορά στην Ελλάδα στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Σύρου - διαδραματίζεται ένα διαφορετικό κυνήγι θησαυρού, στο οποίο συναντιούνται οι προσωπικές ιστορίες των χαρακτήρων με την ιστορία της Ρουμανίας. Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Treasure».
Στο «Our Little Sister», την τέταρτη ταινία της φιλμογραφίας του («Like Father, Like Son», «Nobody Knows», «I Wish»), ο Χιροκάζου Κόρε-Εντα διασκευάζει τη νουβέλα του manga artist Ακόμι Γιοσίντα «Diary of a Seaside Town», ακολουθώντας τις ζωές 4 αδελφών που εγκαταλειμένες (με τον έναν ή τον άλλον τρόπο) από τους γονείς τους, συνθέτουν μία εναλλακτική οικογένεια. Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Our Little Sister».
Και η Ναόμε Καγουάσε επιστρέφει με το «An» (στην παραγωγή του οποίου βρίσκουμε και τον Θάνο Καραθάνο), με την τρυφερή ιστορία μιας ηλικιωμένης γυναίκας που θέλει με κάθε τρόπο να πιάσει δουλειά στην αγαπημένη της καντίνα, χαρίζοντας στον μοναχικό ιδιοκτήτή της τη μυστική συνταγή της επιτυχίας. Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «An».
Ανοιχτοί Ορίζοντες
Οι Γκαέλ Γκαρσία Μπερνάλ και Ντενί Λαβάν εμφανίζονται στο τρίπτυχο φιλμ «Eva Doesn’t Sleep» του Πάμπλο Αγουέρο, με θέμα την 25ετή οδύσσεια της εξαφανισμένης σωρού της Εύα Περόν, η οποία έγινε «μήλο της έριδος» για πολιτικές σκοπιμότητες.
Στο «Louder Than Bombs» του Γιοακίμ Τρίερ («Οσλο, 31 Αυγούστου») που συμμετείχε στο επίσημο διαγωνιστικό τμήμα των Καννών, τα αρσενικά μέλη μιας δυσλειτουγικής οικογένειας συναντιούνται ξανά, τρία χρόνια μετά το θάνατο της συζύγου/μητέρας τους. Στους κεντρικούς ρόλους συναντάμε τους Ιζαμπέλ Ιπέρ, Γκάμπριελ Μπερν, Τζέσε Άιζενμπεργκ και Ντέιβιντ Στράδερν. Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Louder than Bombs».
Ο Τιμ Ροθ παραδίδει μια εξαιρετική ερμηνεία στο Chronic του Μισέλ Φράνκο (Μετά τη Λουτσία), το οποίο καταπιάνεται με επώδυνα ζητήματα, με κεντρικό ήρωα έναν νοσηλευτή που αναλαμβάνει ασθενείς σε τελικό στάδιο. Βραβείο σεναρίου στις Κάννες και μια από τις πιο αμφιλεγόμενες ταινίες της χρονιάς. Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Chronic».
Οι Αλεξάντερ Σκάρσγκαρντ και Κρίστεν Γουίγκ πρωταγωνιστούν στο πνευματώδες The Diary of a Teenage Girl της Μαριέλ Χέλερ (βραβείο Generation 14plus στο Φεστιβάλ Βερολίνου και επίσημη συμμετοχή στο Φεστιβάλ του Σάντανς), με οδηγό μια έφηβη κοπέλα που βιώνει τη σεξουαλική της αφύπνιση με τον σύντροφο της μητέρας της.
Ο Ρεντά Κατέμπ και η Λεϊλά Μπεχτί, συναντιούνται ξανά στην οθόνη στο ασπρόμαυρο Astragal της Μπριγκίτε Σάι, που βασίζεται στην αληθινή, σύντομη και περιπετειώδη ζωή της συγγραφέως Αλμπερτίν Σαραζέν. Απ’ το αναμορφωτήριο, στη φυλακή, στην πορνεία, αλλά και στον μεγάλο της έρωτα Ζουλιέν, που την ενέπνευσε να γράψει το πιο γνωστό της βιβλίο Astragal.
Μια από τις πιο χαρισματικές νέες αμερικανίδες ηθοποιούς, η Ελίζαμπεθ Μος του «Mad Men» και του «Top of the Lake», πρωταγωνιστεί στο Queen of Earth του Αλεξ Ρος Πέρι, το οποίο εξερευνά τα όρια της λογικής, της ψυχικής υγείας και της φιλίας, μέσα από δυο γυναίκες που περνούν μια εβδομάδα αποκλεισμένες σε ένα εξοχικό σπίτι. Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Queen of the Earth».
O Τζέισον Σουόρτσμαν, ο ηθοποιός- φετίχ του Γουές Αντερσον πρωταγωνιστεί στη γλυκόπικρη κωμωδία 7 Chinese Brothers του Μπομπ Μπάινγκτον στο ρόλο ενός άνδρα που προσπαθεί να αποτινάξει από πάνω του τη «σφραγίδα» του αποτυχημένου, αλλάζοντας ζωή και συνήθειες.
Με ήρωες τρεις έφηβους φίλους που αποχαιρετούν την εποχή της αθωότητάς τους, το «Me and Earl and the Dying Girl» του Αλφόνσο Γκόμεζ-Ρεχόν (Μεγάλο Βραβείο Επιτροπής και Βραβείο Κοινού για δραματική ταινία στο Φεστιβάλ Σάντανς) αναμιγνύει έξυπνα την κωμωδία με το δράμα, ανατέμνοντας τη νεανική ψυχή. Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Me and Earl and the Dying Girl».
Εμπνευσμένο από προσωπικά βιώματα του σκηνοθέτη Τρέι Έντουαρντ Σουλτς, το δυνατό δράμα «Krisha» (Μεγάλο Βραβείο Επιτροπής και βραβείο Κοινού στο Φεστιβάλ SXSW) θέτει στο προσκήνιο την ομώνυμη ηρωίδα, το μαύρο πρόβατο της οικογένειάς της, η οποία επιστρέφει στους δικούς της, ωστόσο η συγχώρεση και η εξιλέωση μοιάζουν μίλια μακριά. Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Krisha».
Τιμημένη εξ ημισείας με Αργυρή Αρκτο στο Φεστιβάλ Βερολίνου (μοιράστηκε το βραβείο με το «Aferim!» του Ράντου Ζούντε) η ταινία Body της Μαλγκορζάτα Σουμόφσκα είναι μια ρεαλιστική, ποιητική –κι ενίοτε με κωμική χροιά- μελέτη για το ανθρώπινο σώμα, με οδηγούς έναν ιατροδικαστή, την ανορεξική κόρη του και μια φυσιοθεραπεύτρια που ζουν στη σύγχρονη Πολωνία. Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Body».
Από την άλλη, ο Αργεντινός Σαντιάγκο Μίτρε (El Estudiante), υπογράφει το φιλμ «Paulina» (Μεγάλο Βραβείο στο τμήμα Εβδομάδα Κριτικής και βραβείο Fipresci στο Φεστιβάλ Κανών). Η ταινία αποτυπώνει την τραγωδία μιας γυναίκας που πέφτει θύμα ομαδικού βιασμού, ένα τραγικό περιστατικό που θα την φέρει αντιμέτωπη με προσωπικές επιλογές, την οικογένειά της, αλλά και το σύστημα δικαιοσύνης. Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Paulina».
Εθνογραφικό δοκίμιο, μια σκληρή ιστορία ενηλικίωσης και ταυτόχρονα ένα σχόλιο για τον δυτικό πολιτισμό, η ταινία «Ixcanul Volcano» του πρωτομφανιζόμενου Χάιρο Μπουσταμάντε απέσπασε το βραβείο Άλφρεντ Μπάουερ στο πρόσφατο Φεστιβάλ Βερολίνου. Στη σκιά ενός ηφαιστείου και υπό την υπνωτιστική μυρωδιά μιας φυτείας καπνού, η ταινία πατά πάνω στις παραδόσεις ενός αρχαίου πολιτισμού και καταγράφει την ιστορία μιας νεαρής ιθαγενούς των Μάγια που συμβολίζει τη γυναίκα ανεξαρτήτως φυλής. Το φιλμ είναι η επίσημη υποψηφιότητα της Γουατεμάλας για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας. Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Ixcanul Volcano».
Το «Arabian Nights» του πορτογάλου Μιγκέλ Γκόμες (με προϊστορία τον εξαιρετικό «Χαμένο Παράδεισο»), είναι ένα φιλόδοξο εγχείρημα χωρισμένο σε τρεις ταινίες που με αφετηρία τις Χίλιες και μια νύχτες απεικονίζει την σύγχρονη κοινωνική κατάσταση στην Πορτογαλία και ιδιαίτερα την οικονομική κρίση και τις επιπτώσεις της. Το 2ο μέρος του Arabian Nights είναι η επίσημη υποψηφιότητα της Πορτογαλίας για το Όσκαρ Ξενόγλωσσης Ταινίας. Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Arabian Nights» του Μιγκέλ Γκομές.
Το «Let Them Come» του Σαλέμ Μπραχιμί (Γαλλία), φιλμ που προκάλεσε αίσθηση στο πρόσφατο φεστιβάλ του Τορόντο, με φόντο την Αλγερία του ’90, είναι μια βαθιά ανθρώπινη ταινία σε ένα τοπίο θρησκευτικού φανατισμού, παράνοιας και βαρβαρότητας. Η αντίσταση, η αλληλεγγύη, αλλά και η ελπίδα εναλλάσσονται στις ζωές των ηρώων καθώς προσπαθούν να επιβιώσουν από την φρικιαστική βία.
Η ταινία «Neon Bull» (Βραζιλία) του Γκαμπριέλ Μασκάρο, που απέσπασε το βραβείο Orizzonti στο 72ο Φεστιβάλ Βενετίας, με όχημα τον κόσμο του ροντέο, παρουσιάζει άγνωστες εικόνες, αισθησιακές, γεμάτες ζωή και όνειρα. Μια άλλη εικόνα της Βραζιλίας μέσα από ήρωες που δεν χάνουν την αισιοδοξία τους και την ελπίδα τους για κάτι καλύτερο. Διαβάστε εδώ περισσότερα για το «Neon Bull».
Ελληνικό ενδιαφέρον έχει το γεμάτο σασπένς «One Breath» του Κρίστιαν Ζούμπερτ, μια ταινία γυρισμένη στην Φρανκφούρτη και την Αθήνα, η οποία πραγματεύεται το ταξικό και οικονομικό χάσμα μεταξύ πλούσιου Βορρά και φτωχού Νότου. Ηρωίδα είναι μια νεαρή ελληνίδα που αναζητά καλύτερη τύχη στη Γερμανία, όμως εμπλέκεται σε μια περιπέτεια με αβέβαιο τέλος. Στην ταινία πρωταγωνιστούν οι Χαρά Μάτα Γιαννάτου, Αποστόλης Τότσικας, Ακύλλας Καραζήσης, κ.ά.
Μια καθηλωτική ιστορία μετανάστευσης αφηγείται η ταινία «Rising Voices» των Μπενεντίκτ Λιενάρντ και Μέρι Χιμένες (Βέλγιο). Πρόσφυγες από χώρες της Μέσης Ανατολής καταφθάνουν στη Δύση και διεκδικούν άσυλο καταφεύγοντας στην ύστατη λύση: την απεργία πείνας. Η ταινία που θα πραγματοποιήσει διεθνή πρεμιέρα στο φεστιβάλ, θίγει ένα κρίσιμο επίκαιρο ζήτημα και αναδεικνύει οριακές ανθρώπινες καταστάσεις, συγκρούσεις, την εκμετάλλευση και τις δυναμικές που αναπτύσσονται σε ακραίες συνθήκες.
Στην ενότητα «Currents» / «Ρεύματα» των Ανοιχτών Οριζόντων παρουσιάζονται ταινίες που αφηγούνται γνώριμες ιστορίες με ριζοσπαστικό τρόπο. Ανάμεσά τους, το «Hopefuls» του Ιβες Ρόζενφελντ (φωτό), με πρωταγωνιστή ένα νεαρό, φιλόδοξο ποδοσφαιριστή που βρίσκεται αντιμέτωπος με κρίσιμα διλήμματα, το «Lost and Beautiful» του Πιέτρο Μαρτσέλο, που με πειραματική διάθεση και ποιητική ματιά αφηγείται ένα σύγχρονο παραμύθι με φανταστικά στοιχεία, καθώς και το **«Where There Is Shade»&& του Νατάν Νικόλοβιτς, με ήρωα έναν γάλλο παρενδυτικό που βλέπει τη ζωή του να αλλάζει στους δρόμους της σύγχρονης Καμπότζης.
Το 56ο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης διεξάγεται από τις 6 έως και τις 15 Νοεμβρίου.
