Ο Ρέντφορντ ξεκίνησε, ξεκαθαρίζοντας μερικές παρανοήσεις, όπως για παράδειγμα ότι το φεστιβάλ δεν γίνεται στο Sundace (ένα μέρος που απέχει μερικά χιλιόμετρα από την τοποθεσία που βρισκόμαστε) αλλά στο Park City, μια μικρή πόλη στα ορεινά της Γιούτα, που έχει τις υποδομές να φιλοξενήσει ένα τέτοιο γεγονός.
«Η αποστολή μας είναι πολύ απλή. Κι αν μερικές φορές δεν το δείχνει, φταίει η επιτυχία. Οταν ένα φεστιβάλ γίνεται αληθινά επιτυχημένο προσελκύει πολλούς ανθρώπους που θέλουν να το χρησιμοποιήσουν για δικούς τους σκοπούς. Δεν υπάρχουν πολλά που μπορούμε να κάνουμε για αυτό, αλλά η δική μας αποστολή παραμένει η ίδια από την αρχή. Κι αυτή είναι να δημιουργήσουμε μια πλατφόρμα για τους καλλιτέχνες, τους ανεξάρτητους καλλιτέχνες να δείχνουν τη δουλειά τους. Και είμαστε το μόνο αληθινά ανεξάρτητο φεστιβάλ στον κόσμο, απ' όσα τουλάχιστον ξέρω, και το μόνο φεστιβάλ που έχει ένα workshop που λειτουργεί ολόκληρο το χρόνο...»
Φυσικά στη διάρκεια της συνέντευξης αναφέρθηκε στους δύσκολους καιρούς που διανύουμε: «Δεν είναι μυστικό, οι μέρες μας είναι σκοτεινές και απαισιόδοξες. Κι αν αυτό δεν είναι αρκετό, υποφέρουμε κι από μια κυβέρνηση που βρίσκεται σε παράλυση. Δεν είναι ωραίες μέρες. Αλλά το χαρμόσυνο είναι ότι εδώ, αυτή την εβδομάδα, θα δούμε ταινίες από καλλιτέχνες, των οποίων η δουλεία μπορεί να αντανακλά την παρούσα κατάσταση, αλλά δεν βρίσκεται σε παράλυση».
«Πολλές από αυτές τις ταινίες είναι κωμωδίες και πολλές είναι σκηνοθετημένες από γυναίκες» συμπλήρωσε λίγο αργότερα ο Τζον Κούπερ. «Δεν είμαι σίγουρος γιατί συμβαίνει κάτι τέτοιο, αλλά τις θέλουμε!»
Κι αν η δήλωση του Ρέντφορντ για την ανεξαρτησία του φεστιβάλ σηκώνει συζήτηση, η αλήθεια είναι πως το focus μοιάζει να έχει επιστρέψει και πάλι στους σκηνοθέτες, τους παραγωγούς και τις ταινίες, αφού οι τρελές μέρες των πλειστηριασμών, της αναζήτησης της επόμενης μεγάλης επιτυχίας μοιάζει να έχουν τελειώσει ανεπιστρεπτί.
Δεν είναι τυχαίο ότι ακόμη και όλες οι ταινίες που συμμετέχουν στο τμήμα με τις πρεμιέρες, σε πολλές περιπτώσεις φιλμ με σταρ και αναγνωρίσμους σκηνοθέτες, φτάνουν στo Sundance δίχως να έχουν ακόμη διανομέα. Κάτι που ρίχνει τους προβολείς στους παραγωγούς που έρχονται στο φεστιβάλ γαι να δείξουν τις ταινίες τους, κι όχι στους διανομείς που θέλουν απλά να πάρουν το buzz λίγο πριν την έξοδο των ταινιών τους στις αίθουσες.
Μετά τις προβολές των ταινιών που άνοιξαν το φεστιβάλ σήμερα το βράδυ, αύριο το Sundance μπαίνει στους κανονικούς ρυθμούς του. Με το χιόνι να πέφτει σταθερά αλλά το κρύο να μην έχει δείξει ακόμη τα πιο κοφτερά του δόντια, η αίσθηση που επικρατεί είναι αυτή του ενθουσιασμού και μαζί η κούραση ενός εξοντωτικού ταξιδιού.
Αν και είμαστε σίγουροι ότι θα αξίζει τον κόπο...
Δείτε εδώ, ολόκληρη τη συνέντευξη τύπου:
Tags: sundance 2012
