Buzz

Ο Μισέλ Σιμάν αφήνει ακόμη πιο φτωχή την παγκόσμια κριτική κινηματογράφου

of 10

Πέθανε στα 85 του χρόνια μια μυθική μορφή της κριτικής κινηματογράφου, ο πιο θρυλικός διευθυντής του Positif και ένας από τους μεγάλους ιστορικούς του σινεμά, με ιδιαίτερη συμπάθεια στον Στάνλεϊ Κιούμπρικ.

Ο Μισέλ Σιμάν αφήνει ακόμη πιο φτωχή την παγκόσμια κριτική κινηματογράφου

«Ο κριτικός πρέπει να είναι πάντα ειλικρινής.»

Υπήρξε, για όσους τον γνώριζαν καλά, αδιάφθορος, αντικειμενικός, πολέμιος των (πολύ) αρνητικών κριτικών - πριν βγει η ταινία στις αίθουσες, μεγάλος θαυμαστής και μελτητής του Στάνλεϊ Κιούμπρικ, συγγραφέας υπέροχων βιβλίων για κάθε άνθρωπο που αγαπά το σινεμά, ένας κριτικός κινηματογράφου που εμβάθυνε τόσο πολύ στην ιστορία του κινηματογράφου, ώστε να μπορεί να ξεδιαλύνει για τα καλά το παρόν και το μέλλον του.

Michel Ciment

Ο Μισέλ Σίμαν γεννήθηκε στο Παρίσι το 1938.

To 1963 έστειλε ένα κείμενο για τη «Δίκη» του Oρσον Γουόλς στη σύνταξη του περιοδικού Posifit. Το άρθρο δημοσιεύτηκε και ο Σιμάν έγινε μέλος της ομάδας του περιοδικού - αντίπαλου δέους των Cahiers du Cinéma - και στη συνέχεια διευθυντής του. Από το 1970 μέχρι και λίγο πριν το θάνατο του συμμετείχε στην ραδιοφωνική εκπομπή «Le Masque et la Plume» στο France Inter (ακούστε εδώ την τελευταία εκπομπή το Σεπτέμβριο του 2023), ενώ επιμελούνταν και την εκπομπή «Projection privée» στο France Culture από το 1990 μέχρι το 2016.

Ακούστε εδώ μια σειρά από podcasts για τη ζωή και το έργο του Μισέλ Σιμάν (στα γαλλικά)

Υπήρξε πάντοτε ευθύς στις απόψεις του, ειλικρινής ακόμη κι όταν αυτό δεν ήταν προς όφελος του και είχε προειδοποιήσει πολλές φορές γι' αυτό που θεωρούσε το «τρίγωνο των Βερμούδων» της γαλλικής κριτικής - τις εφημερίδες Libération, Le Monde και το περιοδικό Les Inrockuptibles, εμμένοντας στον κενό χώρο ανάμεσα στον ολοκληρωτισμό των Cahiers du Cinema και της σύγχρονης φτωχής κριτικής.

Michel Ciment Στην επιτροπή του Φεστιβάλ Καννών το 1978

Ο Ζιλ Ζακόμπ, πρώην Πρόεδρος του Φεστιβάλ Καννών έγραψε για τον Μισέλ Σιμέντ: «Δεν ήταν μόνο ένας μεγάλος κριτικός και ένας διεθνώς αναγνωρισμένος ιστορικός, αλλά και κάποιος με ανήσυχο πνεύμα για το σινεμά και την τέχνη για την οποία πάλευε σε όλη του τη ζωή. Η οικειότητα με τους μεγάλους της Ιστορίας του σινεμά, διατήρησε την αίγλη του Positif, στο οποίο υπήρξε επικεφαλής για μεγάλο διάστημα. Μόνο σεβασμό.»

«Στη δεκαετία του 1960, όταν ήμασταν επικριτικοί, δεν φοβόμασταν να κάνουμε εχθρούς. Σήμερα, η κριτική κινηματογράφου συρρικνώνεται όσο τίποτα», θρηνούσε σε συνέντευξή του στη Le Monde το 2019. «Οι νέοι είναι πιο προσεκτικοί. Ισως ζηλεύουν κρυφά μια εποχή που θα μπορούσες να είσαι τελείως ειλικρινής.»


Δείτε ακόμη: Ο Μισέλ Σιμάν για...

...τον Μπίλι Γουάιλντερ

... τον Στάνλεϊ Κιούμπρικ

... το αμερικάνικο σινεμά